Παρέμβαση για την αλιευτική πολιτική έκανε ο Νεκτάριος Σαντορινιός, κατά τη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών, την Τετάρτη (13/04/16). Ο βουλευτής Δωδεκανήσου, μέλος της Επιτροπής, τοποθετήθηκε για τα ζητήματα της αλιείας, στο πλαίσιο σχετικής θεματικής συζήτησης. Ο Νεκτάριος Σαντορινιός, στην παρέμβασή του έκανε αναφορά στην ερασιτεχνική και μέση αλιεία, προτείνοντας συγκεκριμένες ρυθμίσεις ελέγχου της χρήσης των εργαλείων που χρησιμοποιούν. Ακόμη μετέφερε αιτήματα του Συλλόγου Αλιέων Ρόδου και των Ψαράδων της Καλύμνου. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε και στα σημαντικά προβλήματα που έχει ο κλάδος, προτείνοντας να εξετασθούν με προσοχή από το Υπουργείο ώστε να υπάρξει ένα ουσιαστικό κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο.
Στην ομιλία του, ο Νεκτάριος Σαντορινιός, υπογράμμισε ότι «η παραγωγική ανασυγκρότηση, την οποία και εμείς ευαγγελιζόμαστε, επιβάλλει την αλλαγή του πρωτογενή τομέα και την αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητάς του», ενώ ειδικά για την αλιεία, τόνισε ότι είναι «ένας αδικημένος τομέας στη χώρα μας, γιατί στις περισσότερες των περιπτώσεων οι πολιτικές που έχουν ασκηθεί για την αλιεία, ως τώρα, ήταν ελλιπείς».
Μεγάλο, επίσης ζήτημα, χαρακτήρισε ο βουλευτής Δωδεκανήσου και το γεγονός της μείωσης των αλιευτικών αποθεμάτων, η οποία, όπως πρόσθεσε, έχει πολλαπλές αιτίες: υπεραλίευση, κλιματική αλλαγή, μόλυνση, κα.
Αναφέροντας στοιχεία για τους αλιείς στη χώρα μας, ο Νεκτάριος Σαντορινιός, τόνισε ότι 94,6% περίπου των αλιέων στη χώρα μας, είναι παράκτιοι αλιείς, οι οποίοι συμπιέζονται από δύο πλευρές: Από την ερασιτεχνική αλιεία, που σε έναν μεγάλο βαθμό είναι ανεξέλεγκτη, ως προς το τι ψαρεύει και από την μέση αλιεία. Συγκεκριμένα για την ερασιτεχνική αλιεία, θεώρησε, ότι στο Νομοσχέδιο που τώρα συζητείται για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς είναι μια ευκαιρία να περάσουν διατάξεις που θα ελεγχθεί το ψαροντούφεκο και όχι μόνο οι βάρκες, όπως είπε χαρακτηριστικά. Πρόσθετα, ο βουλευτής Δωδεκανήσου έκρινε πολύ σημαντικό να υπάρξουν ρυθμίσεις ώστε να ελέγχεται τι πωλείται στην αγορά.
Συνεχίζοντας την τοποθέτησή του, ο Νεκτάριος Σαντορινιός, τόνισε ότι πρέπει να ελεγχθούν και να εισαχθούν περιορισμοί στις μεθόδους της μέσης αλιείας και στα εργαλεία που χρησιμοποιεί στη θάλασσα. «Η μέση αλιεία, ανέφερε, έχει πολλές φορές, κατηγορηθεί από τους παράκτιους αλιείς, ότι χρησιμοποιεί εργαλεία και μεθόδους παράνομες, όπως είναι το μαλάγρωμα, τα δίχτυα με διαφορετικό ύψος από αυτό που επιτρέπεται, τα γρι γρι, τα νταούλια και οι κύρτοι. «Χαρακτηριστική, είπε συνεχίζοντας, είναι και η καταγγελία που είχε κάνει ο Σύλλογος Αλιέων Ρόδου ότι ουσιαστικά έχει γίνει γενοκτονία στα μαγιάτικα, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ρόδου αλλά και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου, από αυτές τις μεθόδους.
Ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του στην Επιτροπή, ο βουλευτής Δωδεκανήσου τόνισε ότι πρέπει ακόμη να ρυθμιστεί το θέμα της χρήσης των αλιευτικών σκαφών. Ο Νεκτάριος Σαντορινιός ανέφερε αίτημα των Καλύμνιων ψαράδων, σύμφωνα με το οποίο ζητείται η δυνατότητα χρήσης των αλιευτικών σκαφών από πρώτου βαθμού συγγενείς, κρίνοντας την εξέτασή του ως ουσιαστική γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, τα περισσότερα αλιευτικά σκάφη λειτουργούν σαν οικογενειακές επιχειρήσεις.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Νεκτάριου Σαντορινιού
Άκουσα την μεγάλη αγωνία που εξέφρασε ο Μανώλης ο Κουλιάς, για την προστασία της θάλασσας, για την προστασία του επαγγέλματός τους. Μέσα σε ενάμιση λεπτό, νομίζω ότι εξέφρασε την αγωνία των ψαράδων για την αλιεία σήμερα.
Είναι δεδομένο ότι, σήμερα η παραγωγική ανασυγκρότηση, την οποία και εμείς ευαγγελιζόμαστε, επιβάλλει την αλλαγή του πρωτογενή τομέα και την αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητας του πρωτογενή τομέα. Ένας τομέας ο οποίος είναι αδικημένος στη χώρα μας. Και μέσα σε αυτόν τον αδικημένο τομέα, υπάρχει ένας πιο αδικημένος τομέας. Είναι ο αλιευτικός τομέας. Και είναι αδικημένος διότι, πολλές φορές, οι πολιτικές που έχουν ασκηθεί ήταν ελλιπείς και ταυτόχρονα, υπάρχει και ένα μεγάλο ζήτημα με την μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων, η οποία έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Είναι η υπεραλίευση, είναι η κλιματική, είναι η μόλυνση, είναι πολλά ζητήματα, τα οποία πρέπει σήμερα να απαντήσουμε σε αυτά.
Από την άλλη όμως, εάν θέλουμε να κάνουμε μία ακτινογραφία του αλιευτικού τομέα, βλέπουμε ότι το 94,6% περίπου των αλιέων στη χώρα μας, είναι παράκτιοι αλιείς, οι οποίοι συμπιέζονται από δύο πλευρές. Από την ερασιτεχνική αλιεία, που σε έναν μεγάλο βαθμό είναι ανεξέλεγκτη, ως προς το τι ψαρεύει. Και εδώ, είναι μία ευκαιρία και με το Νομοσχέδιο που φέρνουμε για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, να ελέγξουμε το ψαροντούφεκο, όχι μόνο να ελέγξουμε τις βάρκες, καλώς τις ελέγχουμε, αλλά να ελέγξουμε και το ψαροντούφεκο.
Να ελέγξουμε τι πωλείται στην αγορά. Γιατί, μην κρυβόμαστε μεταξύ μας. Τα περισσότερα εστιατόρια αγοράζουν ένα φαγκρί και πουλάνε έντεκα, με το ίδιο τιμολόγιο του ενός. Άρα, εδώ πρέπει να γίνει και ένας ουσιαστικός έλεγχος της αγοράς, για να είμαστε ξεκάθαροι σε ορισμένα ζητήματα.
Από την άλλη, υπάρχει και η μέση αλιεία. Η μέση αλιεία, η οποία, πολλές φορές, έχει κατηγορηθεί από τους παράκτιους αλιείς, ότι χρησιμοποιεί εργαλεία, τα οποία είναι παράνομα και μεθόδους οι οποίες είναι παράνομες. Όπως είναι το μαλάγρωμα, όπως είναι δίχτυα με διαφορετικό ύψος από αυτό που επιτρέπεται και είναι χαρακτηριστική η καταγγελία που είχε κάνει ο Σύλλογος Αλιέων Ρόδου, μιας και είναι και εδώ ο Πρόεδρος, για το ότι ουσιαστικά, έχει γίνει μία γενοκτονία στα μαγιάτικα, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ρόδου, και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου, στην μέση αλιεία. Αυτά, πρέπει να ελεγχθούν. Πρέπει να βάλουμε πραγματικούς περιορισμούς σε εργαλεία τα οποία σήμερα χρησιμοποιούνται στη θάλασσα, όπως είναι το γρι γρι, όπως είναι τα νταούλια, οι κύρτοι. Πως χρησιμοποιούνται αυτά σήμερα στη θάλασσα;
Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα, στο οποίο αναφέρθηκε λίγο ο Μάνος Κόνσολας. Από όσο γνωρίζω, υπάρχει μία μελέτη, η μελέτη MOFI, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το LIFE, το 2009, που καθορίζει ένα συγκεκριμένο σύστημα αποζημίωσης των ψαράδων, με βάση τις ζημιές που γίνονται από τα κητώδη.
Θα ήθελα να ξέρω που βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, γιατί πραγματικά πρέπει να προστατευτεί και η φώκια και το δελφίνι και κανένας δεν λέει κάτι διαφορετικό. Θα πάμε όμως να αποζημιώσουμε τους ψαράδες; Γιατί οι ψαράδες δυστυχώς τα βλέπουν σαν εχθρούς, γιατί αν θέλετε, τους τρώνε το ψωμί τους. Θα πάμε να αποζημιώσουμε τους ψαράδες για να προστατεύσουμε από τη μια την άγρια φύση και από την άλλη το εισόδημα των αλιέων; Αυτά είναι πολύ ουσιαστικά ζητήματα τα οποία νομίζω ότι πρέπει να απαντηθούν.
Ένα τελευταίο το οποίο δεν έχει ειπωθεί είναι ότι πρέπει να δούμε ποιοι χρησιμοποιούνε τα αλιευτικά σκάφη. Για παράδειγμα, υπάρχει αίτημα από τους ψαράδες της Καλύμνου κυρίως, να υπάρχει δυνατότητα χρήσης των αλιευτικών σκαφών από πρώτου βαθμού συγγενείς, προς αυτόν που έχει το σκάφος. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα ουσιαστικό αίτημα το οποίο πρέπει να το δούμε γιατί όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι από αυτούς λειτουργούν σαν οικογενειακή επιχείρηση.
Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον ΟΓΑ και δεν έχω το χρόνο να τα πω, θα τα πω σε μια άλλη συνάντηση. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό ότι σήμερα γίνεται αυτή η κουβέντα νομίζω ότι είναι η αρχή και όχι το τέλος. Πρέπει να υπάρξει ένα ουσιαστικό κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, σε αυτό πρέπει να βοηθήσει πάρα πολύ το Υπουργείο. Ευχαριστώ.
