“Με διαφάνεια στη διαδικασία και προς όφελος των τοπικών κοινωνιών”
Τα κύρια σημεία της ομιλίας του βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Γάκη στη συζήτηση για το σχέδιο νόμου για τον «Αιγιαλό» στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, την Πέμπτη 11 Απριλίου:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΚΗΣ: «Η σαφήνεια των διαδικασιών, η προστασία του περιβάλλοντος και η αναπτυξιακή προοπτική είναι το τρίπτυχο που καθορίζει το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό που συζητάμε σήμερα. Δίνεται μια αξιόπιστη, καινοτόμα στη διαδικασία και λειτουργική λύση για τα ζητήματα του αιγιαλού που αφορούν σε ευαίσθητες περιβαλλοντικά και γεωμορφολογικά περιοχές της χώρας μας. Με αναπτυξιακό χαρακτήρα, με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και κοινωνικά δίκαιο σχεδιασμό. Με διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος, των συμφερόντων τοπικών κοινωνιών και ταυτόχρονα με την δημιουργία ενός φιλικού προς τους χρήστες, αλλά και τους επενδυτές θεσμικό πλαίσιο.
Προστατεύουμε τον αιγιαλό απέναντι στην αυθαιρεσία και ταυτόχρονα δίνουμε στους πολίτες πρόσβαση στον αιγιαλό.
Πρόταση τροπολογίας για τον αιγιαλό στη Δωδεκάνησο:
Θέλω να αναφερθώ σε ένα πρόβλημα που εμφανίζεται στη Δωδεκάνησο, όπου ο «αιγιαλός», σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κτηματολογικού Κανονισμού 132/1929, που ισχύει ειδικά στα νησιά μας, έξω από τα αστικά κέντρα ορίζεται ως η χερσαία ζώνη που εκτείνεται από τη θάλασσα μέχρι το όριο του μεγίστου πλην συνήθους χειμερίου κύματος και περιλαμβάνει επιπλέον και μια ζώνη πλάτους 12 μέτρων. Σε αυτήν λοιπόν τη ζώνη της «προσαύξησης» των 12 μέτρων, σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν νομίμως υφιστάμενα κτήρια τα οποία είτε προϋφίστανται του έτους 1948, είτε, είναι μερίδες οικοδομών με κτήρια κατοικιών επ’ αυτών. Οι μερίδες οικοδομών είναι κτηματολογικές μερίδες καταγεγραμμένες στα βιβλία των κτηματολογίων, οι οποίες βρίσκονται διάσπαρτες εντός της ενιαίας κοινόχρηστης κτηματολογικής ζώνης και εμφανίζονται στους κατά τόπους κτηματολογικούς χάρτες που συνέταξαν οι Ιταλοί στη Δωδεκάνησο από το έτος 1923.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει επαναχάραξη, και αυτή είναι η πρόταση μας, του αιγιαλού και της παραλίας σ’ όλο το μήκος των ακτών και να ισχύουν παράλληλα και ο Κτηματολογικός Κανονισμός αλλά και ο νόμος 2971 όπως τροποποιείται σήμερα και, ταυτόχρονα, θα πρέπει να δώσουμε λύση σε αυτή τη ζώνη των 12 μέτρων. Μέσα από διάλογο με την
τοπική κοινωνία, με συντονισμό των αρμόδιων Υπουργείων, με θεσμικό τρόπο (μια διυπουργική Επιτροπή για παράδειγμα), έτσι ώστε να καταλήξουμε σε μια διάταξη που θα διευθετεί ισότιμα με την υπόλοιπη Ελλάδα τα ζητήματα του αιγιαλού για το νομό Δωδεκανήσου για τις εκτός σχεδίου περιοχές και μέσα στη ζώνη των 12 μέτρων, με αυστηρά κριτήρια για τα προ του έτους 1948 κτίσματα που να βασίζονται – κάνω μια πρόταση – στις αεροφωτογραφίες αντίστοιχου έτους και στα βιβλία των κτηματολογικών γραφείων Ρόδου, Κω και Λέρου».
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
