Από τον Σεπτέμβριο του 1967 είχε να έρθει στην Κάλυμνο ο φιλόλογος και ιστορικός κ. Σαράντος Καργάκος, όπως μας αποκάλυψε χθες στην αρχή της ομιλίας του στο Πνευματικό Κέντρο.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας τόνισε χαρακτηριστικά πως “αγαπούσα την Κάλυμνο και πριν τη γνωρίσω. Στην πατρίδα μου στο Γύθειο είχα γνωρίσει πολλούς Καλύμνιους σπογγαλιείς και με είχε συνεπάρει το βιβλίο του Γιάννη Μαγκλή “Κοντραμπατζήδες του Αιγαίου” όπου όλη η δράση του εκτυλίσσονταν στην Κάλυμνο, στην Ψέριμο, στη Σύμη και αλλού”.
Επικαλέστηκε μάλιστα και το όνομα του εθνικού αγωνιστή και πολιτικού Σκεύου Ζερβού τον οποίο “συνάντησε” στην ιστορική του έρευνα για την Μικρασιατική εκστρατεία, δεδομένου ότι ο μεγάλος αυτός Καλύμνιος έδωσε αγώνα για την ταχεία αποκατάσταση των προσφύγων.
Τέλος μιλώντας για τη συμβολή των Καλυμνίων στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα υπογράμμισε εμφαντικά πως αγαπά την Κάλυμνο γιατί: “Ότι είναι η Μάνη για την Πελοπόννησο είναι η Κάλυμνος για το Νότιο Αιγαίο”.
Όταν μια χώρα πάει διχασμένη να πολεμήσει, θα χάσει
Είχαμε υποχρέωση να πάμε στην Μικρά Ασία όχι μόνο γιατί εκεί βρίσκονταν οι αρχέγονες πολιτιστικές μας ρίζες, αλλά γιατί το οφείλαμε στον Ελληνισμό του Πόντου . Η χρονική στιγμή ήταν η πλέον κατάλληλη, δεδομένου ότι πολλοί μεταξύ των οποίων και η Ιταλία σχεδίαζαν να δημιουργήσουν προτεκτοράτο στα παράλια της Ιωνίας. Τότε γιατί χάσαμε; Γιατί πήγαμε διχασμένοι και όταν μια χώρα πάει διχασμένη να πολεμήσει, θα χάσει.
Ο διακεκριμένος φιλόλογος και ιστορικός κ. Σαράντος Καργάκος, προσκεκλημένος του Αναγνωστηρίου “Αι Μούσαι”, έκανε χθες βράδυ στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο Καλύμνου μια ιστορική αναδρομή στην απίστευτη περιπέτεια μετάβασης του Ελληνικού Στρατού στην Ιωνία , παρουσιάζοντας όλους τους λόγους και τα λάθη που μετέτρεψαν το έπος σε τραγωδία και οδήγησαν στην καταστροφή της Σμύρνης και στην αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού μαζί με 1,5 εκατομμύρια προσφύγων.
Ο ομιλητής απέδωσε τη μετάπτωση αυτή στον λαϊκισμό και στην αδυναμία της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να κατανοήσει ποιες έπρεπε να είναι οι κινήσεις στο νέο διεθνές περιβάλλον έτσι όπως αυτό είχε αρχίσει να διαμορφώνεται από το 1920 και μετά.
Και επειδή ένας δάσκαλος δεν απεμπολεί ποτέ την ιδιότητά του, παρέθεσε στο κοινό που τον παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή και τα δέοντα διδάγματα από τα περιγραφόμενα γεγονότα ώστε η διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης να είναι χρήσιμη και να συνδράμει στην αποφυγή παρόμοιων λαθών στο μέλλον:
-όταν οι Έλληνες ομονοούν, θαυματουργούν και υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία της χώρας μας που το επιβεβαιώνουν
-πρέπει να αξιοποιούμε εμείς τους συμμάχους και όχι οι σύμμαχοι εμάς
-να εκμεταλλευόμαστε όπως πρέπει τις παρουσιαζόμενες ευκαιρίες
-οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες ρίζωσαν στον Ελλαδικό χώρο και αποτέλεσαν την ατμομηχανή της προόδου της χώρας. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και σήμερα μετατρέποντας την κρίση σε εφαλτήριο για νέες ευκαιρίες.
Ο κ. Καργάκος αποκάλυψε επίσης τους λόγους που τον ώθησαν στη συγγραφή των δύο βιβλίων του για την Μικρασιατική εκστρατεία σημειώνοντας πως “ήθελα να δώσω μια απάντηση στην περί συνωστισμού θεωρία και να θυμίσω πως η ασέβεια προς τους νεκρούς στην Αρχαία Ελλάδα τιμωρούνταν με θάνατο” και δεύτερον “ήθελα να ξαναφέρω στη ζωή μας το σύνθημα “Δεν Ξεχνώ”, για να παρακαλέσει το ακροατήριο να μην χρησιμοποιεί τον όρο χαμένες πατρίδες, αλλά αλησμόνητες “γιατί οι πατρίδες χάνονται μόνο όταν τις ξεχνάμε”.
Τον ομιλητή παρουσίασε ο πρόεδρος του Αναγνωστηρίου κ. Παναγιώτης Γιαμαίος ο οποίος αναφέρθηκε στο βιογραφικό του συγγραφέα και δασκάλου, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανταλλαγή δώρων. Το Αναγνωστήριο του προσέφερε το “Λεξικό του Ιδιώματος της Καλύμνου” και το βιβλίο των Νικητάδαινας Ρεϊση και Καλλιόπης Μαύρου “Η Κάλυμνος του νόστους…και της καρδιάς μας”, ενώ ο ιστορικός ανταπέδωσε με ένα βιβλίο-δοκίμιό του που έχει εξαντληθεί και φέρει τον τίτλο “Ελληνική Παιδεία: Ένας Νεκρός με… Μέλλον”.
Χορηγός της εκδήλωσης ήταν ο κ. Μιχάλης Ψαρομπάς.
kalymnosola.wordpress.com
