Εμφανείς οι προσωπικές αιχμές στην αντιπαράθεση που έχει ανοίξει -ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα-, μεταξύ περιφερειακής αρχής και παρατάξεων της μειοψηφίας, όπως και των ανεξάρτητων περιφερειακών συμβούλων, που βολεύουν τελικά στη συγκάλυψη της στρατηγικής τους ταύτισης στην αντιλαϊκή πολιτική που υποστηρίζουν.
Η υποβάθμιση του Περιφερειακού Συμβουλίου ξεκινά πρωτίστως, από την πλήρη απουσία συζήτησης των εργατικών και λαϊκών προβλημάτων που οδηγούν σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους και μικροεπαγγελματίες. Βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν θίγεται, δεν καταγγέλλεται καν η πολιτική που καταβαραθρώνει μισθούς, συντάξεις, νομιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα, καταστρέφει μικρές επιχειρήσεις, ιδιωτικοποιεί υπηρεσίες, παροχές και δημόσια περιουσία.
Αντίθετα διαγκωνίζονται για το ποιος είναι πιο ικανός να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ποιος θα εφαρμόσει σωστά τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού, για να λυμαίνεται «δίκαια» ο πλούτος και το υστέρημα του λαού από σωτήρες «επενδυτές».
Απαιτούν από κοινού εδώ και χρόνια περισσότερη αυτονομία και οικονομική αυτοτέλεια στη Τοπική Διοίκηση, για να παίξουν πιο ενεργό ρόλο στην σύνδεση και τη συνύφανση της δράσης της Τ.Δ. με τις επιχειρήσεις. Δεν διστάζουν να γίνουν φοροκυνηγοί των λαϊκών στρωμάτων που λυγίζουν από τη στυγνή φορολογία και τις κατασχέσεις. Εκεί υπάρχει συναίνεση,εκεί τρέχουν να βγουν πρώτοι, αφήνοντας πίσω έναν λαό που φορτώνεται στη πλάτη του το τίμημα, της «εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης», όπως διατρανώθηκε και στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο ευθυγραμμιζόμενοι με την κυβέρνηση.
Ας μη σηκώσουν οι νησιώτες αυτό το αβάσταχτο βάρος, που τους καλούν κυβέρνηση,επιχειρηματικοί όμιλοι και τοπικοί άρχοντες, γιατί δεν έχουν κανένα συμφέρον. Είτε με φιέστες, είτε μέσα από Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια, με Καποδίστρια, με Καλλικράτη, με Κλεισθένη ή ότι άλλο εφεύρουν, οι μόνες ανάγκες που ικανοποιούνται είναι αυτές των μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και στους βιοπαλαιστές πετάνε ψίχουλα. Αυτό το σακάτεμα της ζωής του δεν πρέπει να επιτρέψει ο ίδιος ο λαός, με όσες διαβουλεύσεις κι αν προσπαθήσουν να τον βάλουν κάτω από τη σημαία των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Οργάνωση, πλατιά συμμαχία και αντεπίθεση ενάντια στα αντιλαϊκά τους σχέδια είναι η μόνη επιλογή που συμφέρει τα λαϊκά στρώματα. Σ’ αυτή τη προσπάθεια βρίσκεται παρούσα η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, μέσα από το αντιδραστικό πλαίσιο, με τη δύναμη που μας εμπιστεύθηκε ο κόσμος διεκδικούμε, ενημερώνουμε, παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι να συνειδητοποιήσει την πραγματική του δύναμη ο λαός, να την εμπιστευθεί και να κερδίσει τη ζωή που του αξίζει.
