Ποιο debate;

Μια διαδικασία ανώδυνη και άοσμη, δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε το κλίμα να είναι απόλυτα ευνοϊκό για τους πολιτικούς αρχηγούς, ώστε να μην δεχθούν πλήγματα. Απλά προκάτ απαντήσεις σε προκάτ ερωτήσεις, καλοτακτοποιημένοι παράλληλοι μονόλογοι που μοιάζουν ακριβώς με τις προεκλογικές τους ομιλίες. ένας πολύ ωραίος τρόπος για να  «κλειδώσει» το κοινό του ο κάθε πολιτικός αρχηγός. Για να συσπειρώσει τις προαποφασισμένες ψήφους του. Σίγουρα τα κατάφεραν όλοι. Όμως αυτό το πράγμα debate δεν μπορεί να λέγεται. Πολύ κακό για το τίποτα. Ελπίζω κάποτε να γίνουν κανονικά debate με ουσία και πολιτικό διάλογο. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την στιγμιαία σχέση των πολιτικών με την εικόνα. Όμως η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα κάθε θεατή–γιατί κρίνεται κι αυτός–δεν έχει να κάνει με την εικόνα, αλλά με την επεξεργασία. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, σε κάθε δύσκολη στιγμή, κρίνεται και το IQ των θεατών. Που πάει να πει πες μου τι ψήφισες να σου πω ποιος είσαι! Υ.Γ. Ούτε ένας δεν συμφωνούσε – όπως δήλωναν προσερχόμενοι και εξερχόμενοι του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ,  με το πλαίσιο με το οποίο πραγματοποιήθηκε το debate. Ούτε οι πολιτικοί αρχηγοί, ούτε και οι δημοσιογράφοι που συμμετείχαν. Τους φαινόταν πιεστικό, άνευ νοήματος, χωρίς δυνατότητα κινήσεων. Ούτε καν μία ελεύθερη ερώτηση δεν επέτρεψαν τα κόμματα να γίνει. Αφού όλοι λοιπόν διαφωνούν, γιατί το κάνουν έτσι και δεν το αλλάζουν;