ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ
ΚΟΥΜΠΙΑΔΗΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΡΟΔΟΥ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Σε κάθε θέμα που ξαφνικά προκύπτει ως μείζον ανάλογα και με τη δημοσιότητα που δίδεται από τον τύπο γίνεται επίκληση της κοινωνίας, η οποία εμφανίζεται πολλές φορές να είναι ανάστατη, ιδιαίτερα δε φέρονται να ανησυχούν όσες επαγγελματικές ή επιστημονικές τάξεις έχουν τον πρώτο λόγο ή θίγονται κατά προτεραιότητα. Αποτέλεσμα είναι ότι εκεί που ενώ όλοι οι αρμόδιοι ζούν στη «νιρβάνα» τους, ξαφνικά εν μια νυκτί αναδύεται στην επιφάνεια κάποιο για πρώτη φορά ή εν υπνώσει θέμα ως μείζον κοινωνικό, όπως εν προκειμένω με τη φερομένη κατάργηση των τριών Κτηματολογικών Γραφείων στη Δωδεκάνησο, τα οποία ιδρύθησαν επί Ιταλικής κατοχής.
Ως γνωστόν, την τελευταία 20ετία και πλέον, άγεται και φέρεται προβλεπόμενο να ψηφιστεί ΠΔ κατά νομοθετική εξουσιοδότηση του σχετικού για το Εθνικό Κτηματολόγιο Νόμου, όπως αυτός αλλάζει συνήθως μετά από Κυβερνητική αλλαγή και από το 2010 λόγω μνημονίου. Το εν λόγω ΠΔ θα αφορά, εφόσον υπογραφεί ποτέ, την επικείμενη ένταξη στο Εθνικό Κτηματολόγιο των Κτηματολογικών Γραφείων Ρόδου, Κω και Λέρου (Λακκί).
Η ίδια αυτή διάταξη επαναφέρθηκε και με νέο μνημονιακό Νόμο του 2013 για το Εθνικό Κτηματολόγιο. Η διάταξη αυτή επαναλαμβάνεται κάθε φορά κατά τον ίδιο στερεότυπο από το 1995 μέχρι σήμερα τρόπο, ενώ η προβλεπομένη μ’ αυτήν έκδοση του εν λόγω ΠΔ, παραπέμπεται συνεχώς στις καλένδες, προφανώς ως «καυτή πατάτα», όχι μόνο λόγω του λεγομένου πολιτικού κόστους, αλλά και εξ αιτίας των πραγματικών εγγενών προβλημάτων και δυσκολιών λόγω και του δυσεπίλυτου μέχρι σήμερα θέματος της καταχώρησης όλων των εκκρεμών κτηματολογικών πράξεων.
Περαιτέρω, αδυσώπητα προβάλλει η νομική πραγματικότητα της αδιαμφισβήτητης θεμελιώδους καταγραφής από το 1929, οπότε είχε ολοκληρωθεί πλήρως η όλη διαδικασία της τότε κτηματογράφησης και της πρώτης απρόσβλητης εγγραφής από τους Ιταλούς και ο κτηματολογικός τίτλος αποτέλεσε εκτελεστό τίτλο αδιαμφισβήτητο και απρόσβλητο, ισχύοντας το αμάχητο τεκμήριο της πρώτης εγγραφής. Αντίθετα η κτηματογράφηση στις υπαχθείσες στο Εθνικό Κτηματολόγιο από το 1995 περιοχές ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα εν έτει 2017 ή δεν έχει αρχίσει, δηλαδή οι ιδιοκτησίες δεν έχουν αποκτήσει ακόμη κατ’ αμάχητο τεκμήριο απρόσβλητη αρχική εγγραφή.
Μπορεί να φαντασθεί κανείς τι θα γίνει, όταν η Πολιτεία κατά μνημονιακή πλέον υποχρέωση ανακινήσει και ανοίξει ξανά στο δικό μας Κτηματολόγιο το ίδιο θέμα, δηλαδή, όχι απλά για να λύσει μόνο διοικητικά ή καθαρά τεχνικής φύσεως θέματα, αλλά ως νέα κατ΄ουσίαν κτηματογράφηση με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, είτε με τη έκδοση του περιβόητου πλέον ΠΔ, όπως επιχειρήθηκε το 1998 με το κατατεθέν τότε Σχέδιο ΠΔ (γνωστό και ως Σχέδιο Λεωνίδου), το οποίο, μετά από σθεναρή μας αντίδραση εγκαταλείφθηκε και από τότε δεν επανήλθε, είτε όπως έμμεσα επιχειρείται σήμερα με ψήφιση νέου Νόμου. Τότε ταράξαμε τα νερά και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, με δημόσια αντιπαράθεση, το τότε ΔΣ, προσωπικά ο Πρόεδρος του ΔΣΡ κ. Σαρρής και οι επιστημονικές Επιτροπές που συστήθηκαν, χειρίστηκαν όπως άρμοζε το εν λόγω κατατεθέν τότε σχέδιο ΠΔ, που τελικά αποσύρθηκε. (Στο δεύτερο μέρος θεωρώ επιβεβλημένο να επαναφέρω στη μνήμη αυτούσιο το κείμενο του περιβόητου Σχέδιου ΠΔ του 1998, την τότε σύσταση των επιστημονικών Επιτροπών και τις τότε εισηγήσεις μελών του ΔΣΡ και Επιτροπών, τα οποία θα δημοσιοποιήσω από το προσωπικό μου αρχείο).
Εύκολα λοιπόν μπορεί να σκεφτεί ο οιοσδήποτε δημότης τη χαώδη κατάσταση και τα διακυβευόμενα συμφέροντα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν ακόμη και απώλειας εν μέρει ή και εν όλω ιδιοκτησιών, λόγω φερ’ειπείν της αναπόφευκτης επικάλυψης των παλαιών ιταλικών σχεδιαγραμμάτων, τα οποία δεν θα ταυτοποιούνται με τα νέα σχεδιαγράμματα που θα συνταχθούν με βάση το ισχύον στο Εθνικό Κτηματολόγιο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 ή ΕΓΣΑ’87 που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα από το 1990 και η μέτρηση ακινήτων γίνεται πλέον βάσει γεωγραφικών συντεταγμένων. Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό να βρεθεί η χρυσή τομή και να γίνει σοβαρός και ο ορθά ενδεδειγμένος χειρισμός από τα θεσμικά όργανα και εμπλεκόμενους φορείς ώστε -τηρουμένων λεπτών ισορροπιών-να επικρατήσει η κοινωνική ειρήνη.
Πρώτιστα όμως πρέπει να ολοκληρωθεί η καταχώριση των εκκρεμών πράξεων, η οποία αποτελεί conditio sine qua non (εκ των ων ουκ άνευ προυπόθεση). Αλήθεια πάντως είναι ότι τουλάχιστον σε κάποια φάση το 2004 εκδηλώθηκε έμπρακτη ανταπόκριση της Πολιτείας στο σχετικό επίμονο αίτημα της τότε διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, από το οποίο εγκρίθηκε τότε ικανή πίστωση για καταχώριση των εκκρεμών πράξεων και ψηφιοποίηση των Κτηματολογικών βιβλίων και Σχεδιαγραμμάτων και πραγματοποιήθηκε κατά μεγάλο με τα τότε δεδομένα ποσοστό, σε συνδυασμό με τις φιλότιμες προσπάθειες του Διευθυντού του Κτηματολογίου κατά την εφαρμογή της σάρωσης κ. Ν. Ματσάκη. Σε απάντηση δε αυτών που άθελά τους ή ηθελημένα τα ισοπεδώνουν όλα και ότι δήθεν δεν φρόντισε ο Δικηγορικός Σύλλογος, θα πρέπει να μην παραγνωρίζεται ότι για μία πενταετία τουλάχιστον μέχρι το 2012 είχε σαρωθεί σχεδόν το σύνολο των Σχεδιαγραμμάτων και το 68% των κτηματολογικών μερίδων και η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ απλά είχε οριστεί ως ανάδοχος από το Υπουργείο Δικαιοσύνης που ενέκρινε το σχετικό κονδύλιο.
Είναι όμως αλήθεια και ότι η μη έγκριση από τη Πολιτεία νέας πίστωσης μετά το 2012 και ο εν τω μεταξύ πολλαπλασιασμός των εκκρεμών πράξεων μέχρι σήμερα αποδυνάμωσε την όλη προσπάθεια. Είναι δε σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, επιτακτική η ανάγκη συνέχισης και ολοκλήρωσης παντί τρόπω της καταχώρισης των εκκρεμών πράξεων και ψηφιοποίησης των υπολοίπων Κτηματολογικών μερίδων.
Είναι γνωστό ότι η εύκολη λύση στους κυβερνώντες είναι να ανασύρουν από τα κιτάπια των Υπουργείων τα ίδια έτοιμα προηγούμενα σχέδια νόμων και ΠΔ, πράγμα που απευχόμεθα να πράξει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή Περιβάλλοντος. Πρέπει να προετοιμαστούμε έγκαιρα, σωστά μελετημένα και συνετά, ώστε όποτε προκύψει το εν λόγω θέμα να επιτύχουμε συλλογικά την προσφορότερη και ορθότερη εφικτή λύση, υπηρετούντες πραγματικά και απροσχημάτιστα την κοινωνία, τα συμφέροντα της οποίας πρώτιστα οι δικηγόροι νομιμοποιούμεθα και οφείλουμε να προστατεύσουμε.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
