Ολο αυτό που μας συνέβη ήταν φροντιστήριο και τα δίδακτρα ήταν πολύ τσουχτερά. Μόνο που πολλοί νομίζουν ακόμη ότι ήταν φροντιστήριο για να μάθει ο Τσίπρας να πρωθυπουργεύει και θυμώνουν που μπαίνουν στον λογαριασμό για ένα τέτοιο απαράδεκτο πράγμα. Το φροντιστήριο όμως δεν ήταν για τον Τσίπρα, αλλά για όλους μας. Αν δεν το καταλάβουμε εγκαίρως θα μείνουμε πάλι στην ίδια τάξη και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε διαρκώς αυξανόμενα δίδακτρα επ΄ αόριστον, μέχρι τελικά να εξαντληθούμε, να καταλάβουμε και να προβιβαστούμε στην επόμενη. Μετά από αυτά ίσως μάθουμε να ψηφίζουμε – ο καθένας στο χώρο του- ανθρώπους με ήθος, παιδεία, ταπεινούς, με αληθινά ρεαλιστικά οράματα και ιδέες και που δεν θα είναι μοντέλα, μπασκετμπολίστες, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι και λοιποί υπερεκτιμημένοι. Κυρίως, όσους έκαναν διαχρονικά ερείπια τη χώρα και του καθενός τη ζωή χωριστά. Ισως… Όταν βγάλουμε τα χρωματιστά γυαλιά και πάψουμε να είμαστε οπαδοί σε κερκίδες.
Φροντιστήριο
