«Η συμφωνία του τελευταίου Eurogroup αποτελεί ένα παράθυρο ευκαιρίας», γράφει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος».
Όπως υποστηρίζει «για πρώτη φορά -και σε αντίθεση με το 2012- υφίστανται σαφώς προσδιορισμένες δεσμεύσεις και όχι αόριστες υποσχέσεις σε ό,τι αφορά το χρέος. Η οριοθέτηση του επιπέδου εξυπηρέτησης του χρέους σε ετήσια βάση (έως 15% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τον προσδιορισμό του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων (κοντά στο 2% μακροπρόθεσμα), καθώς και την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης, θωρακίζουν τη χώρα έναντι μελλοντικών κινδύνων.
Ακόμα, πετύχαμε δύο σημαντικές εγγυήσεις για τη μελλοντική πορεία:
• Επικέντρωση του ενδιαφέροντος στην ανάπτυξη, με παράλληλη δέσμευση των εταίρων για πολύπλευρη ενίσχυση, με στόχο την ένταση και επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας, την τόνωση των επενδύσεων και τη μείωση της ανεργίας.
• Δημιουργία ενός αποθεματικού, ενός «μαξιλαριού» για τη στήριξη της εξόδου στις αγορές».
Όπως σημειώνει ο Γ. Δραγασάκης «ο θετικός χαρακτήρας της συμφωνίας επιβεβαιώνεται από την αντίδραση των αγορών. Τα ελληνικά επιτόκια αποκλιμακώνονται ραγδαία, το Χρηματιστήριο δείχνει σημάδια δυναμικής, ελληνικές επιχειρήσεις επιτυγχάνουν ομολογιακό δανεισμό με χαμηλά επιτόκια και η έκδοση εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου συγκεντρώνει το ζωηρό ενδιαφέρον ξένων επενδυτών. Σε αυτό το κλίμα, ήδη ξεκίνησαν οι πρώτες αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας».
Όπως σημειώνει ωστόσο «εάν η σταθερή πρόσβαση στις αγορές δανεισμού μας επιτρέψει να ανακτήσουμε βαθμούς αυτονομίας στη λήψη αποφάσεων εκτός Μνημονίων, η μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα είναι εκείνη που θα αποτελέσει τη βάση για δραστική και οριστική υπέρβαση της κρίσης».
Σημειώνει δε ότι «η μετάβαση στη νέα φάση μπορεί και πρέπει να στηριχθεί σε τρεις πυλώνες:
– Ένα Δημόσιο που να υπηρετεί τον πολίτη, που είναι αξιόπιστο στο επίπεδο της καθημερινότητας, που δεν είναι γραφειοκρατικό προς τον ιδιώτη, που προσφέρει δίχτυ προστασίας σε όσους έχουν ανάγκη.
– Μια κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, που επενδύει τα κέρδη της, που αναγνωρίζει ότι πρέπει να σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, του περιβάλλοντος και ευρύτερα της κοινωνίας.
– Μια κοινωνία ενεργή. Οι δομές της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, οι ενεργειακές κοινότητες, τα σχήματα μικροπιστώσεων και άλλες μορφές συλλογικής συνύπαρξης και δημιουργίας μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν εργαλεία συμμετοχής των πολιτών στη διαμόρφωση της μεταμνημονιακής πραγματικότητας.
Σε αυτή τη διαδικασία, η σημασία της περιφέρειας είναι καθοριστική. Πλούτος κάθε τόπου είναι η ιδιαίτερη ταυτότητά του. Στη βάση αυτή, η στήριξη των τοπικών κοινωνιών σήμερα πρέπει να συντελεστεί μέσα από την ανάπτυξη μια νέας κουλτούρας συνεργασίας ανάμεσα στους φορείς του Δημοσίου, του ιδιωτικού και του κοινωνικού τομέα. Στη σύμπραξη και στη συνεργασία θα εδραιωθεί η νέα φάση για τη χώρα και όχι στον ανταγωνισμό και τους αποκλεισμούς».
euro2day.gr
