Ενώπιον της Πταισματοδίκη Ρόδου κλήθηκαν χθες σε απολογία οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι και αιρετοί στην εναπόθεση ακατέργαστης λυµατολάσπης από την επεξεργασία των ακαθάρτων στην περιοχή «Λούκα» του πρώην Δήµου Καλλιθέας, σε µικρή απόσταση από ποταµό που εκβάλλει στο Φαληράκι.
Ο πρώην δήµαρχος Καλλιθέας κ. Γιάννης Ιατρίδης είχε καταστήσει σαφές ότι η ΔΕΥΑΡ που είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του βιολογικού, δεν κατόρθωσε, παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν επί δηµαρχίας Χατζή Χατζηευθυµίου, να κατασκευάσει το έργο για την επεξεργασία της λυµατολάσπης και τη µετατροπή της σε τέφρα.
Η παραγόµενη λυµατολάσπη από τον βιολογικό της Ρόδου κατέληγε, όπως κατάγγειλε ο κ. Ιατρίδης, σε παράνοµους ΧΑΔΑ στ’ Αφάντου, στην Κάµειρο, στη Νότια Ρόδο και στον Αρχάγγελο και µετά τη διακοπή της λειτουργίας τους εναποτίθετο πλέον στην περιοχή «Λούκα».
Ο κ. Ιατρίδης έκανε λόγο για µια “τοξική βόµβα” για το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών, εκφράζοντας µάλιστα τον φόβο ότι µε τις πρώτες βροχές η µόλυνση θα κατέληγε από τους ποταµούς στη θάλασσα του Φαληρακίου.
Εµφανής είναι εξάλλου και ο κίνδυνος µόλυνσης του θαλάσσιου ορίζοντα από το οικολογικό έγκληµα που συντελείται µε τη… σφραγίδα της ΔΕΥΑΡ.
Το θέµα ήλθε στην επιφάνεια µετά από ρεπορτάζ της τηλεόρασης TV4. Οπτικοακουστικό υλικό που έχει στη διάθεσή της η Εισαγγελική Αρχή αποκαλύπτει φορτηγά οχήµατα µε ταχείς ρυθµούς και χωρίς κανένα µέτρο περιβαλλοντικής προστασίας, να απορρίπτουν τόνους λυµατολάσπης στην περιοχή «Λούκα». Λυµατολάσπη παντελώς ακάλυπτη, εκτεθειµένη στις καιρικές συνθήκες, παρά τα ευρήµατα των επιστηµονικών µελετών, που αποδεικνύουν ότι τα οργανικά στοιχεία που εµπεριέχει οδηγούν σε αναφλέξεις, όταν αποθηκευτούν για πολύ καιρό.
Για την υπόθεση επρόκειτο μάλιστα να ζητηθεί η συνδροµή της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής.
Την άποψη ότι η λυµατολάσπη που παράγεται από την µονάδα του βιολογικού καθαρισµού στο «Βόδι» και απορρίπτεται ανεξέλεγκτα στην περιοχή «Λούκα» στην Καλλιθέα δεν είναι επιβλαβής για το περιβάλλον, εξέφρασαν, σε συνάντηση που είχαν µε την Αντεισαγγελέα Πληµµελειοδικών Ρόδου κ. Αιµιλία – Σοφία Μέρη ο κ. Γ. Υψηλάντης, πρώην διευθυντής της ΔΕΚΡ και νυν αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΔΕΥΑΡ και η κ. Κ. Νικολιδάκη, νοµική σύµβουλος της ΔΕΥΑΡ.
Μεταξύ άλλων ενηµέρωσαν ατύπως ότι η παραγόµενη από τον βιολογικό λυµατολάσπη αφυδατώνεται και δεν είναι τοξική ούτε και περιέχει βαρέα µέταλλα διότι στο δίκτυο αποχέτευσης της Ρόδου δεν είναι συνδεδεµένες βιοµηχανίες, όπως συνέβαινε στη Ψυτάλλεια. Επεσήµαναν πιο πέρα ότι περιέχει παθογόνους οργανισµούς, ότι η οσµή της είναι δυσάρεστη αλλά θεωρούν ότι δεν προκαλεί βλάβες στην υγεία.
Τόνισαν δε ότι αναγκάστηκε η επιχείρηση να την εναποθέτει αρχικά σε χωµατερές και εν συνεχεία στην περιοχή «Λούκα» επειδή δεν υπάρχει νοµικό πλαίσιο στην Ελλάδα που να προβλέπει άλλως και επειδή έτσι είχαν αποφασίσει οι 10 δήµαρχοι του νησιού.
Επιπλέον επεσήµαναν ότι η άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων που είχε εκδοθεί το 1983 για τον βιολογικό στο «Βόδι» δεν περιελάµβανε µονάδα επεξεργασίας της λυµατολάσπης καθώς κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν τότε.
Όπως εξήγησαν, ο βιολογικός της Ρόδου, όπως και όλοι οι βιολογικοί του νησιού (δηµόσιοι και ιδιωτικοί) επεξεργάζονται λύµατα που αποδίδουν στο περιβάλλον δύο πράγµατα, καθαρισµένο νερό και αδρανοποιηµένη ιλύ (λυµατολάσπη) ή αλλιώς βιοστερεά, όπως αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία.
Η ιλύς έχει σίγουρα δυσάρεστη όψη και οσµή, αλλά δεν είναι a priori επικίνδυνο απόβλητο. Διαθέτει κάποιους παθογόνους οργανισµούς που σε ανάµιξη µε υδράσβεστο ή µε έκθεση σε υψηλή θερµοκρασία εξουδετερώνονται και ενδεχοµένως βαρέα µέταλλα.
Μέχρι και το 2003, η ιλύς διατίθετο στη χωµατερή της Ρόδου, στο Τσαΐρι. Τον Φεβρουάριο του 2004, η χωµατερή έκλεισε και άνοιξε ο ΧΥΤΑ, στον οποίο βέβαια δεν µπορούσε να εναποτεθεί λόγω των µηχανικών της κυρίως ιδιοτήτων (ρευστή).
Κλήθηκαν σε απολογία για τη λυματολάσπη
