Ο 80χρονος ομογενής Νικόλαος Φροσυνάκης, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Κρήτη και τη Ρόδο, νιώθει ευλογημένος που η ζωή τον έκανε να γνωρίσει δύο πατρίδες: την Ελλάδα και την Αυστραλία.
Γι’ αυτό και πριν από περίπου 6 μήνες πήρε την απόφαση με μια ζωγραφιά και μια ελληνική καλημέρα να καλωσορίζει στην γειτονιά του, στο προάστιο Fullham Gardens στην Αδελαΐδα, όποιον τυγχάνει να περνάει από τον πολυσύχναστο δρόμο της περιοχής.
«Τι πιο ωραίο από το να λέμε ο ένας στον άλλον ένα αληθινό και χρωματιστό καλημέρα και να κάνουμε την ημέρα μας πιο λαμπερή και χαρούμενη» λέει, χαμογελώντας, ο κ. Νίκος, ο οποίος με τη βοήθεια του φίλου του ταλαντούχου ζωγράφου, Γιάννη Χριστοδούλου, έκανε την ιδέα του πραγματικότητα, κρεμώντας σε έναν στύλο ηλεκτρισμού μια ζωγραφιά με τον χάρτη της Ρόδου που υπεραγαπά, καθώς και την λέξη καλημέρα στα ελληνικά, στα αγγλικά αλλά και στα ιταλικά, αφού όπως ο ίδιος μας εξήγησε, ζει σε ένα πολυπολιτισμικό προάστιο και αγαπά όλες τις εθνικότητες που βρίσκονται τριγύρω.
«Ήθελα να δείξω ότι είμαι Έλληνας, ότι είμαι περήφανος και ότι στην περιοχή μας αγκαλιάζουμε και καλημερίζουμε όλες τις εθνικότητες που περνάνε, έστω και τυχαία από τον δρόμο μας, και επειδή έχουμε πολλούς Έλληνες και Ιταλούς γείτονες, δεν μπορούσαμε να μην χαιρετίζουμε κι εκείνους στην γλώσσα τους, γιατί είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα.
«Πολλοί είναι εκείνοι που περνούν από το δρόμο και σταματούν να κοιτάξουν την ζωγραφιά και δεν έχω ακούσει ούτε ένα παράπονο από κανέναν, ίσα-ίσα που ευχαριστιούνται που το βλέπουν και πολλοί συγκινούνται» λέει ο παππούς Νίκος, που σήμερα έχει αποκτήσει τρία παιδιά και επτά εγγόνια και μόλις πριν λίγες εβδομάδες επέστρεψε από το χωριό του, Λαχανιά Ρόδου και γιόρτασε στην Αδελαΐδα τα 80ά του γενέθλια. Ο κ. Νίκος παραδέχεται ότι αγαπά την Αυστραλία και την θεωρεί το καλύτερο μέρος του κόσμου για να ζει κανείς, αλλά όταν επιστρέφει στην πατρίδα του, συγκινείται.
«Ο πατέρας μου έλκει την καταγωγή του από την Κρήτη και η μητέρα μου από την Λαχανιά της Ρόδου. Οι δυο τους γνωρίστηκαν στην Ρόδο και ο πατέρας μου μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1949 μετά το θάνατο της μητέρας μου, η οποία απεβίωσε στα 32 της χρόνια. Παρά τις όποιες δυσκολίες, την Ελλάδα την είχα, την έχω και πάντα θα την έχω στην καρδιά μου» λέει ο ομογενής ο οποίος μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1952 και τα τελευταία 30 χρόνια εκτελεί και χρέη προέδρου του μικρού συλλόγου που έχουν δημιουργήσει οι Λαχανιώτες στην Νότια Αυστραλία.
«Νιώθω ιδιαίτερα συνδεδεμένος με το νησί γιατί πέρασα αρκετά χρόνια εκεί και ακόμα και σήμερα εμείς από την μακρινή Αυστραλία βοηθάμε όποτε και όπου μπορούμε τους αδελφούς μας στην Ελλάδα και συλλέγουμε συχνά χρήματα για την ενίσχυση του νοσοκομείου της Ρόδου.
Ο κ. Νίκος και η σύζυγος του Έλλη, με καταγωγή από την Σμύρνη, θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς που μπορούν ακόμα να ταξιδεύουν στην πατρίδα των γονιών τους.
«Συγκινούμαι όταν πάω στην Ελλάδα, αλλά για μένα η Αυστραλία είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου και είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτές τις δυο πατρίδες.
«Όσο για την κίνησή μας αυτή, μου αρκεί που σταματούν τα αυτοκίνητα, κοιτάζουν τη Ρόδο μας και απολαμβάνουν μια όμορφη ζωγραφιά και μια χαρούμενη γλυκιά καλημέρα», καταλήγει ο ομογενής.
neoskosmos.com
