Εχει πάει αύτανδρο, λένε από το υπουργείο, το πρόγραμμα που ζητεί από τους μαθητές να επιστρέφουν στα σχολεία τους βιβλία και τετράδια, με στόχο τα ανταποδοτικά έσοδα της ανακύκλωσης να συμβάλουν στα πενιχρά κονδύλια των σχολείων. Ακόμη πιο αύτανδρο, έχει πάει το πρόγραμμα επαναχρησιμοποίησης των σχολικών βιβλίων από τους μαθητές των επόμενων τάξεων. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη κουλτούρα ούτε σε μαθητές, ούτε σε γονείς, ούτε σε καθηγητές. Τρανή απόδειξη, τα βιβλία που κείτονται στη μέση του δρόμου στον Εμπωνα, ακριβώς έξω από το σχολείο. Ποιος άραγε είχε αυτή τη φαεινή ιδέα; Ποιος αποφάσισε να δώσει μαθήματα στα παιδιά με αυτό τον τρόπο; Αλλά θα μου πείτε, πήραν μαζί με τα βιβλία τους στον αγιασμό και «ένα ενημερωτικό εγχειρίδιο για το πρόγραμμα ανακύκλωσης που υποστηρίζει ο Δήμος…» Υπάρχουν συνολικά περίπου 700 τίτλοι βιβλίων. Υπολογίζεται ότι απαιτούνται 10.000 τόνοι χαρτιού και το ετήσιο κόστος προσεγγίζει τα 19 εκατομμύρια, ύστερα από σημαντικές προσπάθειες οικονομίας Ωστόσο, εκτιμάται ότι εάν οι μαθητές επέστρεφαν έστω το 10% των βιβλίων τους ετησίως, θα υπήρχε όφελος περίπου δύο εκατομμυρίων ευρώ είτε από την επαναχρησιμοποίηση είτε από την ανακύκλωσή τους. Στον αντίποδα, σε χώρες του εξωτερικού ο χρόνος ζωής των βιβλίων διαρκεί από τρία έως πέντε χρόνια. Στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Γαλλία οι μαθητές παίρνουν δωρεάν τα βιβλία, αλλά πρέπει να τα επιστρέψουν στο τέλος της χρονιάς. Αν δεν τα επιστρέψουν σε καλή κατάσταση, τότε πληρώνουν αντίτιμο.
(Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Τυραδέλλη)
