Λογικό είναι να αποθρασύνονται όσοι κατηγορούνται με θέματα που έχουν να κάνουν με οικονομική διαχείριση- απάτη, αλλά παρ’ όλα αυτά και μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, εξακολουθούν να θέλουν να μας… προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Η λογική και η ηθική πρακτική, το πολιτικό ήθος, θα ήθελε οι άνθρωποι αυτοί, να αποσύρονται και απαλλαγμένοι από τις σκιές να επανέρχονται. Αλλά για ποια λογική και ήθος μιλάμε όταν ξεκινάς ένα δελτίο τύπου, ευχόμενος στον αντίπαλό σου «Περαστικά». Που είτε από την ειρωνική του διάσταση τον πιάσεις, είτε από την πραγματική του είναι απλά απαράδεκτο να κάνεις αναφορές στην υγεία κάποιου ανθρώπου. Ανόητοι λεκτικοί ακτιβισμοί, σα θεατρικό δρώμενο χαμηλής ποιότητας, που έχει ως στόχο μόνο να κερδίσει τις εντυπώσεις και να φέρει στο προσκήνιο τον υβριστή πολιτικό. H έκπτωση του πολιτικού λόγου, είναι εφάμιλλη της ελεύθερης κατρακύλας μιας πέτρας στον γκρεμό. Χρειάζεται κανείς να καταβάλλει πολύ μεγάλο κόπο και να σπαταλήσει χρόνο για να βρει κάποιον που να πληροί τις στοιχειώδεις προδιαγραφές για να μπορεί να λέγεται δημόσιο πρόσωπο και να μπορεί να σηκώνει το κεφάλι του πάνω από την παχιά κρούστα της τιποτολογίας και της ελαφρότητας, του λαϊκισμού και του μικροκομματικού διαγκωνισμού με τον οποίο πορεύονται οι περισσότεροι, μακριά από την κοινωνία και τις ανάγκες της, αμετανόητοι εραστές των φωνασκιών και των ύβρεων που έφτασαν την πολιτική στο κατώτατο δυνατό σκαλοπάτι Η επιχείρηση απαξίωσης του πολιτικού αντιπάλου μέσω των ύβρεων και των αγοραίων χαρακτηρισμών προσλαμβάνει πλέον μόνιμο χαρακτήρα και αποκρυσταλλώνεται ως δομικό-συστατικό στοιχείο της ταυτότητας, Δυστυχώς για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πως στον πολιτικό στίβο αντιπαρατίθενται δύο διαφορετικές λογικές, δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικά αξιακά συστήματα. Απλά εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο ότι η κοινωνία μας έχει κρίση και θα την ασκήσει. Θα στείλει μηνύματα την ώρα που θα φτάσει στην κάλπη και ακόμη καλύτερα θα στείλει τους υβριστές στην σκιά μαζί με τις σκιές τους, με το μήνυμα ότι δεν είναι πολιτικές η «παρουσία σε εκδηλώσεις» ούτε τα δελτία τύπου με διαπιστώσεις, πολλώ δε μάλλον με αγοραίο, ελλειπτικό ιντερνετικό στυλάκι. Αυτά, και με τον κίνδυνο να χαρακτηρισθεί η γράφουσα (και η εφημερίδα ομοίως) «πληρωμένη κονδυλοφόρος», γιατί όποιος αντιμιλήσει τη σήμερον ημέρα, επιχειρείται η ταύτισή του με συμφέροντα. Είναι δύσκολη η σκέψη κάποιοι να ανήκουν σε διαφορετικό αξιακό σύστημα. Αλλά προφανώς κάθε τόπος έχει και τον Πολάκη του τελικά, αυτόν του δόγματος «ΜΜΕ και βορθοκάναλα της διαπλοκής»…
Τιποτολογία καi ελαφρότητα ανάμεσα σε σκιές…
