Στην διελκυστίνδα της κρίσης του Ελληνικού χρέους, η γεωπολιτική και η εγχώρια πολιτική τραβάνε το «σχοινί» προς αντίθετες κατευθύνσεις, σύμφωνα με το Reuters.
Η στρατηγική θέση της Ελλάδας και οι δεσμοί της με την Ρωσία, δίνουν στην νέα αριστερή κυβέρνηση ένα εργαλείο πίεσης, στον αγώνα που δίνει ώστε οι δανειστές της από την ΕΕ να χαλαρώσουν τα μέτρα λιτότητας, δίνοντας στη Αθήνα τον απαραίτητο χρόνο για να μπορέσει να αποπληρώσει το «βουνό χρέους» της χώρας- αν τελικά μπορέσει να το κάνει ποτέ, σχολιάζει ο αρθρογράφος Paul Taylor.
Το αποτέλεσμα αυτού του τελευταίου γύρου στο « Ελληνικό δράμα της Ευρώπης», πιθανώς να καθορίσει αν το ευρώ είναι «μη αναστρέψιμο»- όπως τουλάχιστον δηλώνουν οι δημιουργοί του- ή μπορεί να αποδομηθεί, συνεχίζει ο Taylor.
Σε περίπτωση που ο πιο αδύναμος κρίκος (της ευρωζώνης) σπάσει, αξιωματούχοι της ΕΕ και αναλυτές, άμεσα, θα εστιάσουν στην αναζήτηση της επόμενης χώρας- μετά την Ελλάδα- που θα εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, εντείνοντας τις πιέσεις στην Κύπρο και πιθανώς στην Πορτογαλία.
Για δεκαετίες οι Δυτικοί εταίροι της Ελλάδας έκαναν τα στραβά μάτια στις «ελαττωματικές» κυβερνήσεις και στην δημοσιονομική «ακράτεια» των Αθηνών, διοχετεύοντας κεφάλαια που θα βοηθούσαν την χώρα να παραμείνει εκτός της επιρροής της Μόσχας.
Από το 1981 όπου η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΟΚ, κάθε χρόνο λάμβανε ενισχύσεις ίσες με το 4% του ΑΕΠ της από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό, για την οικονομική της ανάπτυξη- κάτι που διάρκεσε πέρα των δύο δεκαετιών, ως το 2001 που εντάχθηκε στην ευρωζώνη.
Σε μια προσπάθεια ώστε η ευρωζώνη να παραμείνει ακέραια, στην Ελλάδα παρασχέθηκαν δύο προγράμματα διάσωσης ύψους 240 δισ. ευρώ- το 2010 και το 2012- με αντίτιμο σκληρές περικοπές των δημοσίων δαπανών, αυξήσεις φόρων, καθώς και με δομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως μόνο μερικώς εφαρμόστηκαν.
Σήμερα τα γεωπολιτικά επιχειρήματα υπέρ της βοήθειας στην Ελλάδα ίσως να είναι ισχυρότερα από ποτέ, καθώς οι Δυτικές δυνάμεις έχουν εγκλωβιστεί σε διαμάχη με την Ρωσία για το Ουκρανικό ζήτημα και οι ευρωσκεπτικιστές- από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά- κερδίζουν έδαφος σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Όμως στο μέτωπο της Ελληνικής εσωτερικής πολιτικής, η κοινή γνώμη είναι εξοργισμένη από την λιτότητα και την διεθνή επίβλεψη.
Ομοίως όμως και στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, στο εσωτερικό τους, η τάση απέναντι στην Ελλάδα είναι σκληρή.
Παράλληλα, συνεχίζει ο Taylor, ούτε η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel, ούτε και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι ηγέτες θα ήθελαν να ανακοινώσουν στα κοινοβούλια τους ότι τα χρήματα που δόθηκαν στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν.
Αυτό θα αποτελούσε ένα πρελούδιο διαγραφής του χρέους, κάτι το οποίο αρχικά ζητούσε η νέα Ελληνική κυβέρνηση.
Για εφέτος, συνεχίζει ο αρθρογράφος, η Ελλάδα έχει να αποπληρώσει ένα μικρό μέρος του χρέους προς το ΔΝΤ, ενώ θα ξεκινήσει εκ νέου την αποπληρωμή γύρω στο 2030, έχοντας παράλληλα μια δεκαετή περίοδο χάριτος για τα δάνεια που προήλθαν από την ευρωζώνη.
Δανειστές της χώρας, όπως η Γερμανία, η Φινλανδία και η Σλοβακία, θα έχουν δυσκολίες για να περάσουν από τα κοινοβούλια τους μέτρα περαιτέρω χρηματοδότησης προς την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με πιο ήπιους όρους δανεισμού και λιγότερη επιτήρηση.
Οι κυβερνήσεις της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας- χωρών που έχουν βιώσει επώδυνα μέτρα λιτότητας σε αντάλλαγμα βοήθειας- αυτό το έτος έχουν εκλογές, και σε καμιά περίπτωση δεν θα υποχωρήσουν σε αυτό το ζήτημα, καθώς μια τέτοια κίνηση θα ενεθάρρυνε τους πολιτικούς τους αντιπάλους, στο εσωτερικό των χωρών τους.
Όμως, ο Taylor θεωρεί ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία Ελλάδας- ΕΕ, θα ακολουθήσει χρεοκοπία, έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη και η Αθήνα θα στραφεί στην Μόσχα για οικονομική βοήθεια.
Σε αυτό το μήκος κύματος, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ήταν και οι δηλώσεις του Πάνου Καμένου, που έκαναν λόγο για δανεισμό από αλλού:
«Εάν η Γερμανία παραμείνει αμετακίνητη και θελήσει να τινάξει στον αέρα την Ευρώπη, τότε έχουμε υποχρέωση να πάμε στο σχέδιο Β.
Να βρούμε χρηματοδότηση από άλλη πηγή. Στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσαν να είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία ή Κίνα ή και άλλες χώρες».
Με τον Έλληνα ΥΠΕΞ να επισκέπτεται την Μόσχα και τον Αλέξη Τσίπρα να αποδέχεται πρόσκληση για επίσκεψη στη ρωσική πρωτεύουσα, ορισμένοι διπλωμάτες χωρών της ΕΕ εξέφρασαν την ενόχληση τους για έναν άλλο λόγο.
Όπως αναφέρει ο Taylor, θεωρούν ότι έγγραφα της ΕΕ τα οποία αφορούν την Ρωσία, βρίσκονται στο Κρεμλίνο, πριν καλά- καλά οι ίδιοι αποκτήσουν γνώση του περιεχομένου τους.
Ως «ύποπτους» για αυτές τις πιθανολογούμενες διαρροές θεωρούν Έλληνες και Κύπριους αξιωματούχους, οι οποίοι δρουν ως «τρωικοί γάιδαροι» (Trojan Donkeys), όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Paul Taylor.
Πάντως ευρωπαίοι υπουργοί έχουν υπόψη τους τον γεωπολιτικό παράγοντα ενόψει των διαπραγματεύσεων.
Όπως για παράδειγμα ο Ιταλός ΥΠΟΙΚ Pier Carlo Padoan, ο οποίος δήλωσε ότι «από την στιγμή που Αθήνα συμφώνησε να εισέλθει σε «τεχνικές» συνομιλίες με τους δανειστές της, ο κίνδυνος να βρεθεί εκτός Ευρώπης και σε τροχιά γύρω από την Ρωσία, απομακρύνεται».
