Από… 40 κύματα έχει περάσει το έργο για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών στην περιοχή Κρεμαστής όπου σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το 1973 μέχρι και σήμερα η θάλασσα έχει εισχωρήσει στη στεριά κατά 117 μέτρα (!) ενώ μόνο από το 2005 μέχρι το 2012, εισχώρησε κατά 17 μέτρα!
Για το συγκεκριμένο έργο, συναρμόδια είναι συνολικά 11 (!) Υπουργεία και Διευθύνσεις και όσο η γραφειοκρατία «φρενάρει» τις διαδικασίες, τόσο το φαινόμενο της διάβρωσης στην Κρεμαστή – και όχι μόνο – εντείνεται, απειλώντας περιουσίες.
Μετά κόπων και βασάνων λόγω γραφειοκρατίας, ολοκληρώθηκαν από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, όλες οι απαραίτητες μελέτες και απομένει πλέον μόνον η σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και οριστικής μελέτης του έργου, προκειμένου να δοθεί το «πράσινο φως» ώστε να ξεκινήσουν οι εργασίες.
Πάντως, το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών στην δυτική πλευρά του νησιού στα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, γι αυτό και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για την άμεση αντιμετώπισή του.
Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, πρότεινε στη διαχειριστική αρχή της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου προς ένταξη στο ΠΕΠ 2014-2020, δύο έργα για την αντιμετώπιση της διάβρωσης στις περιοχές της Κρεμαστής και της Σορωνής, όπου το πρόβλημα είναι εντονότερο.
Η μελέτη για την διάβρωση στην περιοχή της Κρεμαστής, περιλαμβάνει τη βυθομετρική αποτύπωση, την γεωτεχνική μελέτη, την περιβαλλοντική καθώς και την ακτομηχανική μελέτη, ενώ έχει ήδη προηγηθεί χάραξη του αιγιαλού και της παραλίας της περιοχής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών στο παραλιακό μέτωπο.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, είχε το 2013 υποβάλει προς την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, πρόταση για τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών, το οποίο άρχισε να γίνεται ιδιαιτέρως εμφανές από το 1973.
Όπως εξηγεί ο κ. Μ. Χριστοδούλου, προτεραιότητα έχουν οι οικιστικές περιοχές, όπως η Κρεμαστή και η Σορωνή, όπου το φαινόμενο είναι ιδιαιτέρως έντονο και απειλεί πλέον περιουσίες.
«Αν εξελιχθεί κι άλλο το φαινόμενο τότε θα χαθούν περιουσίες», αναφέρει ο κ. Μιχάλης Χριστοδούλου.
Στο πλαίσιο του έργου, σχεδιάζεται να αναληφθούν µέτρα προστασίας ή/και αναστροφής των φαινοµένων διάβρωσης σε παραλίες των νησιών του Νοτίου Αιγαίου. Ενδεικτικά µέτρα µπορεί να είναι: – Εφαρµογή µεθόδων τεχνητής αναπλήρωσης της παραλίας – Τεχνικά έργα συγκράτησης υλικού ή εγκλωβισµού της άµµου και ελαχιστοποίησης των απωλειών, όπως κατασκευή κυµατοθραυστών ή προβόλων ή τοποθέτηση ογκολίθων θωράκισης. Στις προτεινόµενες πράξεις µπορεί να περιλαµβάνεται η εκπόνηση των οριστικών µελετών των τεχνικών έργων, στις περιπτώσεις που αυτές δεν έχουν ήδη εκπονηθεί.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα τουλάχιστον στο 28% των ακτών παρατηρείται διάβρωση. Η ακτογραμμή υποχωρεί κάθε χρόνο, που σημαίνει πως για κάθε μέτρο παραλίας χάνουμε πάνω από 1 τετραγωνικό μέτρο παράκτιας ζώνης ετησίως.
Από τα 16.000 χιλιόμετρα στα οποία εκτείνονται οι ελληνικές ακτές, περίπου τα 7.000 χιλιόμετρα είναι αμμώδεις παραλίες. Περιοχές με χαμηλή κλίση, δέλτα ποταμών, λιμνοθάλασσες και άλλα παράκτια οικοσυστήματα. Τα σημεία αυτά είναι τα πιο ευάλωτα στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Τα φαινόμενα αυτά αναμένεται να ενταθούν στα επόμενα χρόνια, γιατί απλά εντείνονται και οι αιτίες που τα προκαλούν.
Η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να ανυψωθεί σημαντικά. Η ζήτηση του νερού αυξάνεται συνεχώς, με συνέπεια την ανάγκη κατασκευής φραγμάτων. Η ήδη σημαντική ανθρώπινη παρέμβαση είναι σταθερά αυξανόμενη, λόγω της υψηλής κοινωνικοοικονομικής σημασίας της παράκτιας ζώνης. Οι ανταγωνιστικές χρήσεις γης και οι επιπτώσεις όλων αυτών των δραστηριοτήτων, έχουν ως συνέπεια να ασκούνται σημαντικές πιέσεις στο παράκτιο περιβάλλον.
Η χάραξη της γραμμής του αιγιαλού υπολογίζεται με τη μέγιστη αναρρίχηση του χειμέριου κύματος. Λόγω της διάβρωσης η αναρρίχηση αυτή προωθείται προς το εσωτερικό της παράκτιας ζώνης και συνεπώς μεταβάλλεται και πρέπει να επαναοριοθετείται τακτικά η χάραξη της γραμμής του αιγιαλού.
Πανελλαδικά πάντως, το παραλιακό μέτωπο της Κρεμαστής, με βάση τα στοιχεία αποτελεί σημείο αναφοράς για το μέγεθος του προβλήματος καθώς η παραλιακή λωρίδα της περιοχής όπως έχει καταγραφεί στο παλαιό τοπογραφικό του Κτηματολογίου (1926-1936), είχε ελάχιστο πλάτος τα 58μ. και μέγιστο τα 162μ. Σήμερα, το μέγιστο πλάτος είναι είναι μικρότερο από 30μ.!
Συνεχίζεται η διάβρωση των ακτών στη δυτική πλευρά του νησιού
