Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι ο απόλυτος κανόνας.
Το δικαίωμα του καθενός σε μια δίκη με εύλογη διάρκεια κατοχυρώνεται τόσο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 6§1 ΕΣΔΑ) όσο και στον ελληνικό νόμο 4055/2012 με τον οποίο θεσπίσθηκαν διατάξεις για την κατoχύρωση της δίκαιης και ταχύτερης δίκης.
5 έτη, 11 μήνες και 27 ημέρες, ήτοι περίπου 6 έτη, διήρκεσε η δικαστική περιπέτεια τριών δημοτικών αστυνομικών με τον Δήμο Ροδίων, που όφειλε να τις προσλάβει, μέχρι να περαιωθεί η ένδικη διαφορά τους, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας!
Πρόκειται γι ακόμη μια υπόθεση, που αποδεικνύει με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο πώς λειτουργεί το δικαστικό μας σύστημα, που σε πολλές περιπτώσεις έχει ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή της αρνησιδικίας.
Οι τρείς δημοτικοί αστυνομικοί διεκδίκησαν από το αρμόδιο δικαστήριο αποζημίωση ύψους 6.000 ευρώ ως δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την παραβίαση του δικαιώματος τους σε ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης.
Η παραβίαση αναγνωρίστηκε με δύο δικαστικές αποφάσεις, πλην όμως δεν αποζημιώθηκαν, αφού το ΣτΕ έκρινε ότι η διαπίστωση της παραβιάσεως αποτελεί αυτή καθ’ εαυτή επαρκή επανόρθωση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν!
Πιο συγκεκριμένα το Γ’ Μονομελές Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας εξέτασε την προσφυγή τριών ατόμων και συγκεκριμένα ενός κατοίκου Κοσκινού, μιας κατοίκου Καλαμαριάς και μιας κατοίκου Ρόδου, που ζήτησαν να τους επιδικασθεί, κατά τα άρθρα 53 και επ. του ν. 4055/2012, το ποσό των 6.000 ευρώ, ως δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που, κατά τους ισχυρισμούς τους, υπέστησαν από την υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης που περατώθηκε το 2014 με δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ειδικότερα με δύο αποφάσεις του 2006 του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς (μεταβατική έδρα Ρόδου), κατόπιν αποδοχής αιτήσεως ακυρώσεως τους, ακυρώθηκε, κατά το μέρος που τις αφορούσε, ο από 25-2-2005 τελικός πίνακας κατατάξεως των υποψηφίων του προκηρυχθέντος με την 1/2004 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου διαγωνισμού για την πλήρωση 30 συνολικά θέσεων ειδικού ένστολου προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας Ρόδου, καθώς και η 197/2005 απόφαση του δημάρχου Ροδίων, με την οποία διορίσθηκαν οι επιτυχόντες στις αντίστοιχες κενές οργανικές θέσεις κατά παράλειψη τους.
Οι πράξεις αυτές ερείδοντο επί διατάξεων νόμου, οι οποίες, ως εισάγουσες για τον διορισμό προσωπικού στη δημοτική αστυνομία ποσοστώσεις σε βάρος των γυναικών, παραβίαζαν τη συνταγματική αρχή της ισότητας των δύο φύλων και συνεπώς παρίσταντο μη νόμιμες.
Σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω απόφαση, εκδόθηκαν, ακολούθως, οι από 14.7.2006 και 28.6.2006 αποφάσεις του δημάρχου Ροδίων, με τις οποίες οι αιτούσες διορίσθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις από 21.8.2006 και 10.7.2006, χωρίς όμως να δοθεί αναδρομική ισχύς στην πράξη διορισμού τους.
Οι αποφάσεις αυτές, κατόπιν αποδοχής νέας αιτήσεως ακυρώσεώς τους, ακυρώθηκαν με τις 1642/2007 και 1643/2007 αποφάσεις του ιδίου Διοικητικού Εφετείου καθ’ ό μέρος αφορούσε στον μη αναδρομικό διορισμό τους (από την ημερομηνία διορισμού των αρχικώς επιτυχόντων της αυτής κατηγορίας) και η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διοίκηση για να πράξει τα δέοντα.
Κατά των τελευταίων αυτών αποφάσεων ο Δήμος Ροδίων κατέθεσε στις 29.2.2008 εφέσεις ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Για την πρώτη αιτούσα η εκδίκαση της εφέσεως προσδιορίσθηκε με πράξη του Προέδρου του Γ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου ενώπιον της πενταμελούς συνθέσεως αυτού, αρχικώς για τις 21.10.2010, (ανεβλήθη 6 φορές), οπότε και συζητήθηκε.
Η διάσκεψη έγινε στις 12.2.2014 και στις 25.2.2014 δημοσιεύθηκε η 795/2014 απόφαση του Γ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, με την οποία η έφεση απερρίφθη ως απαράδεκτη, λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του εκκαλούντος Δήμου. Η διαδικασία καθαρογραφής, θεωρήσεως και υπογραφής της αποφάσεως αυτής ολοκληρώθηκε στις 24.3.2014.
Εντωμεταξύ, κατόπιν της από 27.3.2007 αιτήσεως, με το 78/2008 πρακτικό του Τριμελούς Συμβουλίου του ν. 3068/2002 του Συμβουλίου της Επικρατείας διαπιστώθηκε πλημμελής συμμόρφωση του Δήμου Ροδίων προς τις 149/2006 και 1642/2007 εφετειακές αποφάσεις, ως προς την αναδρομική πρόσληψη της αιτούσας και την καταβολή των αναδρομικών της αποδοχών.
Ενόψει αυτού, με την 852/10-9-2009 απόφαση του δημάρχου Ροδίων η ανωτέρω διορίσθηκε αναδρομικώς από 9.3.2005 ως δόκιμος υπάλληλος του κλάδου ΔΕ 23 ειδικού ένστολου προσωπικού με εισαγωγικό βαθμό Δ΄ σε συσταθείσα προσωποπαγή θέση και κατεβλήθησαν σ’ αυτήν οι αναδρομικές της αποδοχές, ποσού 14.051,81 ευρώ.
Με τα δεδομένα αυτά, με την 70/2011 απόφαση του ως άνω Τριμελούς Συμβουλίου κρίθηκε ότι Δήμος Ροδίων είχε συμμορφωθεί με τις 149/2006 και 1642/2007 αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς.
Το δικαστήριο έκρινε ότι, το διάστημα που πρέπει να ληφθεί υπόψη, προκειμένου να κριθεί αν συντρέχει ή όχι υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης, στην υπό κρίση περίπτωση, άρχισε στις 29.2.2008 με την άσκηση της εφέσεως του Δήμου Ροδίων κατά της 1642/2007 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς και έληξε στις 25.2.2014, οπότε δημοσιεύθηκε η 795/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία ως απορριπτική της εφέσεως του Δήμου δεν έθετε ζήτημα εκτελέσεως.
Σε ό,τι αφορά την έφεση σε βάρος των άλλων δύο η εκδίκαση της προσδιορίσθηκε με πράξη του Προέδρου του Γ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου ενώπιον της πενταμελούς συνθέσεως αυτού, αρχικώς για τις 21.10.2010, οπότε ανεβλήθη ομοίως 6 φορές οπότε και συζητήθηκε.
Η διάσκεψη έγινε στις 12.2.2014 και στις 25.2.2014 δημοσιεύθηκε η 796/2014 απόφαση του Γ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, με την οποία η έφεση απερρίφθη ως απαράδεκτη, λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του εκκαλούντος Δήμου. Η διαδικασία καθαρογραφής, θεωρήσεως και υπογραφής της αποφάσεως αυτής ολοκληρώθηκε στις 24.3.2014.
Εντωμεταξύ, κατόπιν της από 27.6.2007 αιτήσεως της δεύτερης, με το 7/2008 πρακτικό και στη συνέχεια με την 100/2009 απόφαση του Τριμελούς Συμβουλίου του ν. 3068/2002 του Συμβουλίου της Επικρατείας διαπιστώθηκε πλημμελής συμμόρφωση του Δήμου Ροδίων προς την 155/2006 εφετειακή απόφαση, ως προς την αναδρομική πρόσληψη της ανωτέρω και την καταβολή των αναδρομικών της αποδοχών, επιβλήθηκε δε, για το λόγο αυτό, με την ως άνω 100/2009 απόφαση, χρηματική κύρωση σε βάρος του Δήμου Ροδίων, ποσού 20.000 ευρώ.
Ενόψει αυτού, ο Δήμος προέβη στον αναδρομικό από 9.3.2005 διορισμό της δεύτερης, ως δοκίμου υπαλλήλου του κλάδου ΔΕ 23 ειδικού ένστολου προσωπικού με εισαγωγικό βαθμό Δ΄ σε συσταθείσα προσωποπαγή θέση και της κατέβαλε, ως αναδρομικές αποδοχές, το ποσό των 21.696,13 ευρώ.
Περαιτέρω, κατόπιν της από 27-3-2008 αιτήσεως της τρίτης, με το 99/2010 πρακτικό του Τριμελούς Συμβουλίου του ν. 3068/2002 του Συμβουλίου της Επικρατείας διαπιστώθηκε πλημμελής συμμόρφωση του Δήμου Ροδίων προς την 1643/2007 εφετειακή απόφαση, διότι έγινε δεκτό ότι η Διοίκηση, ανεξαρτήτως της υποχρεώσεως συμμορφώσεως προς την προγενέστερη 154/2006 ακυρωτική απόφαση, όφειλε πάντως σε συμμόρφωση προς την δεύτερη ως άνω 1643/2007 ακυρωτική απόφαση να προσδώσει στο διορισμό της αιτούσας αναδρομική ισχύ με καταβολή των αντίστοιχων αποδοχών. Ακολούθησε η 1078/4.11.2010 απόφαση του δημάρχου Ροδίων περί αναδρομικού από 9.3.2005 διορισμού της τρίτης ως δοκίμου υπαλλήλου, εξεδόθη δε από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και το από 9.2.2011 ένταλμα πληρωμής των αναδρομικών της αποδοχών, συνολικού ποσού 12.920,35 ευρώ.
Η διαδικασία και των τριών δημοτικών αστυνόμων διήρκεσε πέντε (5) έτη, ένδεκα (11) μήνες και είκοσι επτά (27) ημέρες, ήτοι περίπου 6 έτη.
Το δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος και των τριών σε ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, σύμφωνα με τα άρθρα 53 επ. του ν. 4055/2012 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ.
Εκρινε δε ότι η διαπίστωση της παραβιάσεως αποτελεί αυτή καθ’ εαυτή επαρκή επανόρθωση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν!
