Με απόφαση, που εξέδωσε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, απορρίφθηκε ως αόριστη, η αγωγή κατά συμβολαιογράφου της Ρόδου που άσκησαν μια κάτοικος Ιαλυσού και μια κάτοικος Ρόδου, διεκδικώντας αποζημιώσεις από αδικοπραξία ύψους 357.456 και 257.456 ευρώ αντίστοιχα.
Οι ενάγουσες είναι αδελφές και συγκύριες εξ αδιαιρέτου κατά ποσοστό 75% η πρώτη και 25% η δεύτερη ενός οικοπέδου επιφάνειας 1.500 τ.μ. με την επ’ αυτού ισόγεια κατοικία, στην περιοχή της Ιξιάς.
Στις 8 Δεκεμβρίου 2012 η πρώτη είχε αναχωρήσει από τη Ρόδο με το σύζυγό της και αμέσως μετά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, και συγκεκριμένα την 4η Ιανουαρίου 2013, δέχθηκε τηλεφώνημα από γειτόνισσά της που της ανέφερε ότι, ένα χωματουργικό μηχάνημα (εκσκαφέας) μπήκε στο οικόπεδό τους και κατεδάφισε την ισόγεια κατοικία που βρισκόταν εντός του οικοπέδου, χωρίς την γνώση, τη συναίνεση και πρωτίστως την εντολή τους! Οταν κατέφθασαν στο σημείο, η κατεδάφιση είχε ολοκληρωθεί και ο εκσκαφέας είχε πια απομακρυνθεί.
Υπογραμμίζεται ότι από καθαρή τύχη και μόνο δεν τραυματίστηκαν η κόρη της πρώτης με τον μνηστήρα της και τοπογράφο, οι οποίοι βρίσκονταν στο οικόπεδο αλλά και μέσα στην κατεδαφισμένη πλέον οικία λίγη ώρα πριν το πρωτοφανές περιστατικό της κατεδάφισης, καθώς σχεδίαζαν να κάνουν κάποιες επισκευές σε αυτήν και να μετακόμιζαν εκεί μετά τον επικείμενο γάμο τους, ο οποίος τελικά αναβλήθηκε λόγω του ως άνω γεγονότος.
Εν συνεχεία, σοκαρισμένες από το θέαμα της μισογκρεμισμένης οικίας η δεύτερη με την κόρη της πρώτης έσπευσαν μαζί με αυτόπτες μάρτυρες και δυο αστυνομικούς να αναζητήσουν τους υπεύθυνους για την κατεδάφιση. Πράγματι, λίγο μετά εντόπισαν το εκσκαφικό μηχάνημα και μετέβησαν στο Αστυνομικό Τμήμα Ιαλυσού όπου η δεύτερη κατέθεσε μήνυση, ζητώντας τη σύλληψη και την τιμωρία των δραστών. Στα υπομνήματα και στις απολογίες τους οι μηνυόμενοι επέδειξαν ως μοναδική ηθική αυτουργό της ως άνω πράξης την εναγόμενη.
Ο ένας υποστήριξε ότι η εναγόμενη για να εκδικηθεί τους φτωχούς αντιδίκους της οι οποίοι ενώ δικαιώθηκαν σε όλα τα δικαστικά επίπεδα ωστόσο βρέθηκαν από την μία μέρα στην άλλη με ένα αναξιοποίητο οικόπεδο το οποίο μετά την παράνομη και εκδικητική κατεδάφισή του οικίσκου τους δεν μπορεί πλέον να ανοικοδομηθεί.
Υποστήριξε επίσης ότι η εναγόμενη επεδίωκε με συνεχείς καταγγελίες προς τη Δ/νση Πολεοδομίας του Δήμου Ρόδου να εμποδίσει την ανακατασκευή του οικίσκου.
Αλλοι μηνυόμενοι υποστήριξαν ότι συγγενής της εναγόμενης τους επέδειξε χαρτί συμβολαιογράφου που φαινόταν ότι το ακίνητο ανήκε στην μητέρα του από κληρονομία από τον πατέρα της. Η εναγόμενη παραπέμφθηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου ως κατηγορούμενη και κρίθηκε ένοχη για την πράξη της πρόκλησης για την τέλεση πλημμεληματικής πράξης.
Η εναγόμενη αμφισβήτησε την κυριότητα της οικογένειας στο ακίνητο το οποίο όπως υποστηρίζουν κρίθηκε αμετάκλητα ότι τους ανήκει.
Το δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας καθόσον φέρει το χαρακτήρα αγωγής αποζημίωσης λόγω καταστροφής πράγματος δεν περιγράφεται, όμως όπως απαιτείται το πράγμα κατά τα ουσιώδη στοιχεία του, ειδικότερα δε σε αυτή απλώς αναφέρεται ότι το οικόπεδο έχει συνολική έκταση 1500 τμ και ότι η εντός αυτού ισόγεια κατοικία του όλου ακινήτου έχει έκταση 50 τμ, χωρίς ταυτόχρονα να περιγράφεται το όλο ακίνητο κατά είδος και έκταση ώστε σε καταφατική περίπτωση να μπορεί να υπολογιστεί το ποσό της αποζημίωσης που τυχόν δικαιούνται, καθόσον η έκταση της ζημίας που καθένας έχει υποστεί από τη βλάβη σε μέρος πράγματος συσχετίζεται και εξαρτάται αναγκαίος από το όλο ακίνητο το οποίο εν προκειμένω ουδέν περιγράφεται κατά τα ουσιώδη στοιχεία του, περαιτέρω η αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη και για τον επιπλέον λόγο ότι ενώ αντικείμενο της κρινόμενης αγωγής είναι η καταστροφή της ισόγειας κατοικίας του ακινήτου έκτασης 50 τμ, ήτοι καταστροφή μέρους πράγματος χαρακτηρίζοντας μάλιστα οι ενάγουσες την ένδικη οικία σε σημείο της αγωγής τους ως «μισογκρεμισμένη», ωστόσο με αυτή αξιώνουν ολική αποζημίωση επικαλούμενες ολική καταστροφή ενώ σύμφωνα η θετική ζημία στη περίπτωση καταστροφής μέρους πράγματος συνίσταται στο ποσό των δαπανών που απαιτούνται για την αποκατάσταση των βλαβών και την επαναφορά του βλαβέντος πράγματος σε παρόμοια με την πριν από τη βλάβη κατάσταση κατά τον χρόνο προσδιορισμού της αποζημιώσεως.
Την εναγόμενη εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Μηνάς Τσέρκης.
Απορρίφθηκε αγωγή κατά συμβολαιογράφου από αδικοπραξία
