- Με αγωγή που κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου προσέφυγαν χθες με αγωγή αποζημίωσης κατά του δημάρχου Μεγίστης κ. Παύλου Πανηγύρη, της μητέρας του και δύο αλλοδαπών, κατοίκων του ακριτικού νησιού, ένας κάτοικος Αθηνών και τρεις ομογενείς από την Αυστραλία.
Οι ενάγοντες διατείνονται ότι είναι από τον Μάιο του 2010 συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου ο καθένας, ενός αγροτεμαχίου έκτασης 9.558,92 τ.μ. με παλαιό λιθόκτιστο οικίσκο επιφανείας 73,10 τ.μ. το οποίο βρίσκεται εκτός του οικισμού Μεγίστης στην θέση «Αη Γιώργης του Βουνού».
Το ακίνητο αυτό περιήλθε στην κυριότητα νομή και κατοχή τους από συγγενή τους, που απεβίωσε στην Αυστραλία.
Διατείνονται ότι ο συγγενής τους από το έτος 1930 νεμόταν το ακίνητο μέχρι το 1968 οπότε και μετανάστευσε στην Αυστραλία. Κατά την αποχώρησή του ανέθεσε στον αδελφικό φίλο του και πατέρα του δημάρχου να το φροντίζει, ώστε να αποτρέψει την καταπάτησή του από τυχόν σφετεριστές.
Ισχυρίζονται ότι πριν το θάνατο του πατέρα του δημάρχου παρέλαβαν τα κλειδιά του ακινήτου και ουδέποτε κανένας δεν αμφισβήτησε την κυριότητα, νομή και κατοχή τους στο ακίνητο.
Όπως υποστηρίζουν, στις 26 Μαΐου 2010, έχοντας αποφασίσει να προβούν στην συντήρηση και ανακατασκευή του πρόχειρου φράχτη από συρματόπλεγμα, που περιβάλλει το ακίνητό, καθώς και την παλαιά οικία που βρίσκεται εντός αυτού, ανέθεσαν σε εργολάβο, κάτοικο Μεγίστης, να μεταβεί στο ακίνητό προκειμένου να τους ενημερώσει για το κοστολόγιο των αναγκαίων εργασιών που επρόκειτο να εκτελέσει, αφενός για να προμηθευτεί τα απαραίτητα υλικά και αφετέρου για να ξεκινήσει τις εργασίες μετά την έκδοση των απαραίτητων αδειών από την αρμόδια πολεοδομική αρχή.
Την επόμενη ημέρα, 27 Μαΐου 2010, ο εντολοδόχος τους, μαζί με τον συνεργάτη του, μετέβησαν στο ακίνητό και διαπίστωσαν ότι οι δύο αλλοδαποί, μαζί με τρίτο άγνωστο άτομο, κατεδάφιζαν τον παλαιό οικίσκο που βρίσκεται μέσα στο ακίνητο. Φέρονται να δήλωσαν ότι έλαβαν την εντολή από τον δήμαρχο ο οποίος, φέρεται να τους είπε ότι το ακίνητό αυτό, ανήκε στην μητέρα του.
Διαπίστωσαν ότι οι αλλοδαποί είχαν κατεδαφίσει παντελώς την παλαιά στέγη του οικίσκου, είχαν ξηλώσει τα δάπεδα, αφαιρέθηκαν οι σοβάδες από τους τοίχους και είχαν κατεδαφιστεί τμήματα αυτών, είχαν αφαιρεθεί και καταστραφεί οι παλαιές πόρτες και τα παράθυρα, ενώ καταστράφηκαν διάφορα αντικείμενα που υπήρχαν εντός αυτού όπως παλαιά γυάλινα δοχεία αποθήκευσης λαδιού και κρασιού της οικογενείας, ενώ είχε καταστραφεί τμήμα της περίφραξης του ακινήτου από συρματόπλεγμα μήκους περίπου 20 μέτρων στην βόρεια πλευρά και ειδικότερα στο σημείο που αυτή εφάπτεται στον οικίσκο. Μάλιστα όλα τα υλικά και τα μπάζα από τις παραπάνω φθορές είχαν τοποθετηθεί σε σωρούς δίπλα από την παλαιά λιθόκτιστη οικοδομή.
Θεωρούν ότι ο δήμαρχος είχε επιδιώξει να σφετερισθεί το ακίνητό τους με το οποίο ουδέποτε είχε οποιαδήποτε σχέση.
Στις 18 Ιουνίου 2010 λόγω των βανδαλισμών του ακινήτου, υπεβλήθη ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου έγκληση κατά των αντιδίκων και ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά των αλλοδαπών για φθορά ξένης ιδιοκτησίας από κοινού των κατά του δημάρχου και της μητέρας του για ηθική αυτουργία σε φθορά ξένης ιδιοκτησίας, η οποία εκκρεμεί προς εκδίκαση ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου.
Στις 26 Ιουλίου 2010 εντελώς απρόσμενα ειδοποιήθηκε ο εργολάβος από την Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Ρόδου ότι ο δήμαρχος και η μητέρα του αλλά και οι θυγατέρες της άσκησαν αίτησή για την λήψη ασφαλιστικών μέτρων νομής και κατοχής, ζητώντας να αναγνωρισθούν προσωρινά συννομείς του παραπάνω ακινήτου κατ’ ισομοιρία ως κληρονόμοι του αποβιώσαντος συζύγου και πατέρα τους. Επίσης ζήτησαν να υποχρεωθεί ο εργολάβος να απέχει από κάθε επέμβαση ή ενέργεια στο παραπάνω ακίνητό τους και παράλληλα να εκδοθεί προσωρινή διάταξη που να απαγορεύει στον εργολάβο και σε κάθε άλλον που έλκει δικαιώματα από αυτόν οποιαδήποτε πράξη ή συνέχιση πράξεων στο επίδικο μέχρι να εκδοθεί απόφαση στην αίτησή τους.
Υποστηρίζουν ότι ο πατέρας του δημάρχου είχε αγοράσει το ακίνητο έναντι 12.000 δρχ. με άτυπη πώληση. Οι ενάγοντες διατείνονται ότι ο πατέρας του δημάρχου με ρητή δήλωσή του το έτος 1989 δηλαδή 24 χρόνια αργότερα ομολόγησε εγγράφως ότι ο επίδικος αγρός ανήκε στον συγγενή τους.
Σημειώνεται ότι το Ειρηνοδικείο Ρόδου με απόφασή του απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων νομής και διέταξε την αποβολή τους από το επίδικο.
Κατά της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων άσκησαν έφεση η οποία απορρίφθηκε με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Παναγιώτης Πανιέρας.
