Κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί στην Ελλάδα: «ο ήλιος λάμπει, τα εστιατόρια είναι γεμάτα και η Αθήνα δεν πανικοβάλλεται», γράφει ο αρθρογράφος των F.T., Tony Barber.
O κ. Barber τονίζει ότι η ελληνική κοινωνία δεν γνωρίζει ή δεν φοβάται ότι μπορεί να βρίσκεται δύο βήματα πριν από τον γκρεμό.
Ολοι γύρισαν από τις πασχαλινές διακοπές τους, ενώ οι ιδιοκτήτες καταστημάτων πωλούν μπλουζάκια με συνθήματα, όπως έκαναν και οι αντίστοιχοι στην Πομπηία, πριν την έκρηξη του Βεζούβιου.
«Για να είμαστε ειλικρινείς, η Αθήνα ένοιωθε περισσότερο φόβο τον Ιούνιο του 2012. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, ταρακούνησε για πρώτη φορά τα θεμέλια του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος και βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη νίκη στις εθνικές εκλογές. Όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα (σ.σ.: και τελικώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε τις εκλογές), υπήρξε μία διευρυμένη αίσθηση ότι αποφεύχθηκε η καταστροφή», τονίζει ο αρθρογράφος.
«Σήμερα, οι Έλληνες μοιάζουν κουρασμένοι και αντιμετωπίζουν τα πάντα με μοιρολατρία. Αυτό ισχύει για όλους εκτός από τους νεαρούς οι οποίοι εδώ και τρεις εβδομάδες πραγματοποιούν κατάληψη στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών».
«Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίζεται αυτή τη διαμαρτυρία αποκαλύπτει αρκετά για το πως κατανοεί τα καθήκοντα και τους στόχους της. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διχασμένος για το πως πρέπει να αντιδράσει. Υπάρχουν δύο λόγοι που προκαλούν αυτήν τη στάση».
«Πρώτον, μεταξύ των σημαντικότερων στιγμών της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ήταν ο ξεσηκωμός των φοιτητών το 1973, ο οποίος συνέβαλε ώστε να πέσει η χούντα. Οι κινητοποιήσεις νέων, μαθητών και φοιτητών αντιμετωπίζονται από την ελληνική αριστερά ως ένδειξη υγιούς πολιτικής συνείδησης αλλά και ως δικαίωμα».
«Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα του οποίου οι ρίζες είναι μαρξιστικές. Μία βίαιη παρέμβαση στην κατάληψη θα πλήγωνε τα βαθύτερα αισθήματα του ΣΥΡΙΖΑ».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι βρίσκεται σε μία πατριωτική αποστολή, τις οποίας οι στόχοι έχουν «χρωματιστεί» από την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στην Αθήνα, δεν ακούγονται πολλές φωνές που είναι πρόθυμες να θυσιάσουν αυτή την αποστολή προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των πιστωτών ούτως ώστε η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία και να παραμείνει στην Ευρωζώνη».
thetoc.gr
