Ακόμη μια απόφαση για το «κούρεμα» οφειλών δανειολήπτη, με την υπαγωγή του στο νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών, εξέδωσε χθες το Ειρηνοδικείο Ρόδου.
Πρόκειται για έναν κάτοικο Ρόδου, έγγαμο συνταξιούχο με δύο ενήλικα τέκνα, τα οποία επίσης αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούν να τον βοηθήσουν οικονομικά.
Κατοικεί σε μισθωμένη κατοικία με τη σύζυγό του και το οικογενειακό εισόδημά του από την σύνταξή του και τον μισθό της συζύγου, προ και κατά την περίοδο λήψης των καταναλωτικών δανείων από τις πιστώτριες ήταν ετησίως περίπου 21.500 ευρώ, έπειτα μετά την περίοδο λήψης δανείου περίπου 17.600 ευρώ, ήτοι κατά την περίοδο που πήρε τα δάνεια το εισόδημά του ήταν πολύ μεγαλύτερο από το 2012, κατά το οποίο έτος σταμάτησε τις πληρωμές.
Άλλο εισόδημα δεν έχει, ενώ η σύζυγός του εργάζεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου τη θερινή περίοδο, χωρίς μονιμότητα στην εργασία της, οπότε δεν έχει σταθερό εισόδημα ούτε τους καλοκαιρινούς μήνες και αναμένει να βγει στη σύνταξη. Περαιτέρω, αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, για τα οποία χρειάζεται να υποβάλλεται σε θεραπείες, οι οποίες δεν καλύπτονται από το ταμείο υγείας.
Ενόψει όλων των παραπάνω, το δικαστήριο έκρινε ότι ο αιτών βρέθηκε πλέον, μέσα στο 2012 σε οικονομικό αδιέξοδο, μη μπορώντας να εξυπηρετήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις, το οποίο αδιέξοδο κρίθηκε ως μακροχρόνιο, μόνιμο και χωρίς προοπτική για έξοδο του από αυτό, λόγω της ηλικίας του και των ευρύτερων δυσμενών οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα και της μείωσης των μισθών και συντάξεων καθώς και αύξησης της φορολογίας.
Στο διάστημα που ο αιτών είχε μεγαλύτερο εισόδημα έλαβε καταναλωτικά δάνεια για να αποπερατώσει την κατοικία του, ύψους 98.452,96 ευρώ.
Τα μηνιαία έξοδα διαβίωσης αυτού και της συζύγου του ανέρχονται λίαν επιεικώς περί τα 1.000 ευρώ κατά τον ίδιο, οι οποίες δαπάνες κρίνονται απολύτως εύλογες για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους και σύμφωνα με τα διδάγματα κοινής πείρας και λογικής.
Προέκυψε ακόμη ότι ο αιτών δεν έχει πτωχευτική ικανότητα και έχει περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του.
Η περιουσία του περιλαμβάνει μία μονοκατοικία, συνολικού εμβαδού 150 τ.μ. Η ως άνω οικία αποτελεί την δυνητική κύρια κατοικία του ενώ η αντικειμενική της αξία, ανέρχεται στο ποσό των 12.855,80 ευρώ.
Το Δικαστήριο διέταξε την εξαίρεση της από την εκποίηση. Η ρύθμιση των χρεών του αποφασίστηκε να γίνει με μηνιαίες καταβολές 107,13 ευρώ επί τετραετία προς μερική εξόφληση των οφειλών του, συμμέτρως κατανεμόμενο στις πιστώτριες τράπεζες, αρχομένης της τετραετίας από το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από τη δημοσίευση της απόφασης.
Το υπόλοιπο των απαιτήσεων των πιστωτριών κατά το μέρος που δεν καλύπτεται από τις καταβολές της τετραετίας, ούτε δε περαιτέρω, μετά την εξάντληση του ποσού των 5.142,24 ευρώ, που αποτελεί το υπόλοιπο για τη συμπλήρωση του 80% της αξίας της κύριας κατοικίας του προς ικανοποίηση των απαιτήσεων των τραπεζών, αποφασίστηκε ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, διότι δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στον αιτούντα. Έτσι ορίστηκαν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του για την οποία πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 10.284,48 ευρώ συμμέτρως κατανεμόμενο στις πιστώτριες τράπεζες.
Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Θα ξεκινήσει τέσσερα χρόνια μετά τη δημοσίευση της απόφασης, ο δε χρόνος εξόφλησης του πρέπει να οριστεί σε 48 μηνιαίες δόσεις, κατά το πρώτο του κάθε μηνός δεκαήμερο, ποσού 107,13 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των χρεών του, της οικονομικής του δυνατότητας, η οποία δεν κρίνεται ότι θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια και της ηλικίας του.
Ο αιτών εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Σπύρο Σαλαμαστράκη.