Aθήνα, 14
Η ανακοίνωση της κατάθεσης των δύο νομοσχεδίων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης μετά την διακοπή των συνομιλιών με τους δανειστές, δημιούργησε νέα δεδομένα στο ήδη τεταμένο κλίμα της διαπραγμάτευσης μεταξύ Αθήνας και δανειστών.
Την …επιθετική κίνηση της Αθήνας ακολούθησε το ταξίδι – αστραπή του Αλέξη Τσίπρα στο Παρίσι όπου συναντήθηκε με τον Φ. Ολάντ σε μία προσπάθεια αναζήτησης συμμάχων ενόψει της ερχόμενης εβδομάδας που αναμένεται να ξαναρχίσει η διαπραγμάτευση για την πρώτη αξιολόγηση. Το Μαξίμου ξαναπαίζει το χαρτί της πολιτικής διαπραγμάτευσης όπως και το καλοκαίρι του 2015 αυτήν τη φορά όμως με δύο νέα δεδομένα: η ελληνική πλευρά δείχνει να θέλει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων άμεσα για να μην αντιμετωπίσει το καθεστώς της οικονομικής ασφυξίας και των άδειων ταμείων αλλά χωρίς να έχει στο πλευρό της την Γερμανία που κρατά αποστάσεις από τις κινήσεις της Αθήνας και έχοντας αντίπαλο τον μέχρι χτες σύμμαχο ΔΝΤ για το εύρος και την ένταση των μέτρων.
Στην συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Φ. Ολάντ κυβερνητικές πηγές εξέφραζαν την ικανοποίησή τους για τις συνομιλίες με τον Γάλλο Πρόεδρο, όπου διαπιστώθηκε – όπως ανέφεραν – ταύτιση στην ανάγκη να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις εντός της επόμενης εβδομάδας. Από την πλευρά της κυβέρνησης μάλιστα, ως απόδειξη του καλού κλίματος μεταξύ των δύο αντρών, αναδείχτηκε το γεγονός ότι ο Φ. Ολάντ έσπασε το πρωτόκολλο και συνόδευσε τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι το αυτοκίνητό του.
Δεν υπήρξαν δηλώσεις
Όμως για πρώτη φορά μετά την συνάντηση των δύο αντρών, δεν υπήρξαν επίσημες δηλώσεις γεγονός που προκάλεσε έκπληξη καθώς η ελληνική πλευρά αναζητούσε μία θετική επίσημη δήλωση από τον Γάλλο Πρόεδρο ενόψει του σκληρού μπρα ντε φερ που αναμένεται να ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες.
Την ίδια στιγμή όμως τα μηνύματα από τον σκληρό πυρήνα της Κομισιόν, το Βερολίνο και το ΔΝΤ είναι αρνητικά για την κίνηση της Αθήνας. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι ούτε λίγο ούτε πολύ λένε ότι γνωρίζουν την τακτική της ελληνικής κυβέρνησης απαξιώνοντας την επιθετική κίνηση του Μαξίμου. Ο Β. Σόιμπλε κόβει κάθε συζήτηση για το χρέος και η Αν. Μέρκελ δεν έχει ακόμη μιλήσει για το ελληνικό θέμα. Το μέλος του Δ.Σ της ΕΚΤ Μπ. Κερέ έχει ταυτιστεί με την άποψη του ΔΝΤ για σκληρά μέρα και ο Π. Μοσκοβισί δήλωσε με νόημα ότι χρειάζεται αυτοσυγκράτηση και όχι μονομερείς κινήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη με το προσφυγικό να αποτελεί πληγή για την Ε.Ε. και την Μ. Βρετανία να κινείται στους ρυθμούς του δημοψηφίσματος για το Brexit ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει να έχει επιλέξει την ζαριά του «όλα για όλα».
Τρία σενάρια
Σε αυτήν την συγκυρία ανοίγονται τρία σενάρια για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων:
– Επώδυνος συμβιβασμός: σε αυτήν την περίπτωση το αρραγές μέτωπο των δανειστών πιθανότατα να πείσει την κυβέρνηση να προσέλθει σε έναν συμβιβασμό προκειμένου να μην βρεθεί αντιμέτωπη ξανά με τα άδεια κρατικά ταμεία όπως το καλοκαίρι του 2015, και την πιθανότητα ενός νέου Grexit. Παρά το γεγονός ότι κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι η επιθετική κίνηση των νομοσχεδίων αποφασίστηκε μετά από το κλείσιμο του ματιού δύο εκ των τεσσάρων θεσμών, μέρα με την ημέρα φαίνεται ότι οι δανειστές συγκλίνουν στην ίδια γραμμή για το ελληνικό ζήτημα. Ούτε το προσφυγικό, ούτε o κίνδυνος Brexit φαίνεται να μπορούν να αλλάξουν την γραμμή των δανειστών. Σε αυτό το σενάριο εκφράζεται η ελπίδα ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει την επιβολή των σκληρών μέτρων που θα συμφωνηθούν στην προοπτική συμφωνίας για την διευθέτηση του χρέους με επιμήκυνση του χρόνου και μείωση των επιτοκίων. Μία τέτοια προοπτική ακόμα και εάν αναφέρεται στο μέλλον εκτιμάται ότι θα δώσει επιχειρήματα στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε έναν επώδυνο συμβιβασμό.
– Νέες καθυστερήσεις και άδεια ταμεία: το 2ο σενάριο περιλαμβάνει τα στοιχεία της διαπραγμάτευσης του 2015 με συνέχιση των καθυστερήσεων και από τις δύο πλευρές και την ελληνική κυβέρνηση να βρίσκεται αντιμέτωπη με τον εφιάλτη του Grexit και την απειλή να μην μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αυτό το σενάριο απεύχεται η ελληνική πλευρά αν και η επιθετική κίνηση της κατάθεσης των δύο νομοσχεδίων προϊδεάζει για συνέχιση των διαπραγματεύσεων πέραν του Πάσχα όπου και σε αυτήν την περίπτωση είναι πιθανός ένας επώδυνος συμβιβασμός τον Μάιο.
– Μετωπική σύγκρουση και εκλογές: Σύμφωνα με το 3ο σενάριο η κυβέρνηση έχει διαγνώσει ότι δεν έχει πλέον στηρίγματα ούτε στην Ε.Ε. ούτε στο ΔΝΤ και επιλέγει το χαρτί της σύγκρουσης με τους δανειστές. Η ανακοίνωση των δύο νομοσχεδίων έστειλε ένα μήνυμα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και στους πολίτες ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ψηφίσει σκληρά μέτρα αλλά θέτοντας κόκκινες γραμμές στους δανειστές. Με αυτόν τον τρόπο το Μαξίμου στοχοποιεί την αντιπολίτευση ότι ταυτίζεται με τους δανειστές και διαμορφώνει ένα δικομματικό περιβάλλον σκληρής αντιπαράθεσης προκηρύσσοντας εκλογές. «Εάν ψηφίσουμε τα σκληρά μέτρα χωρίς ανταλλάγματα όπως είναι το χρέος, θα έχουμε το μέλλον της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ επί Γ. Παπανδρέου. Εάν τελικά επιλεγούν οι κάλπες, που θα είναι μία απόφαση η οποία θα ληφθεί μετά τις 22 Απριλίου, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κατοχυρώνει ένα σημαντικό ποσοστό στην ελληνική κοινωνία και προοπτικά μπορεί να διεκδικήσει εκ νέου την διακυβέρνηση του τόπου με αξιώσεις», σημειώνει στο TheTOC.gr υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος που έχει ταχθεί υπέρ της διεξόδου των εκλογών.
Απορρίπτει ενδεχόμενο
πολιτικής συμφωνίας
το Βερολίνο
Σύμφωνα με την DW, μόλις προ δύο ημερών ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τόνιζε προς το Reuters ότι θεωρεί πιθανή την επίτευξη συμφωνίας μέχρι το τέλος Απριλίου, ότι «κανείς δεν ζητά από την Ελλάδα να εφαρμόσει κατά γράμμα» όλα τα μεμονωμένα σημεία της συμφωνίας αλλά ότι στο τέλος πρέπει απλώς να «ακολουθείται η γενικότερη κατεύθυνση» που συμφωνήθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Εντέλει «θα πρέπει να βγαίνουν οι εξισώσεις», όπως είπε πρόσφατα και η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Αυτό σίγουρα δεν μεταφράζεται σε «εκπτώσεις» επί του συμπεφωνημένου προγράμματος, εντούτοις σε μια αρκετά πιο ευέλικτη ανάγνωση και εφαρμογή του. Σε κάθε περίπτωση το Βερολίνο ζητά να τηρηθεί αυστηρά το τυπικό μέρος της υπόθεσης, η συμφωνηθείσα δηλαδή διαδικασία της αξιολόγησης, απορρίπτοντας ουσιαστικά το ενδεχόμενο μιας πολιτικής συμφωνίας αφού με τον τρόπο αυτό θα υπονομευόταν η συμφωνία της Ελλάδας με τους θεσμούς, αναφέρει η DW.
Η Μέρκελ θέλει να αποφύγει
αναζωπύρωση της κρίσης
Αυτό που θέλει πάση θυσία να αποφύγει το Βερολίνο στην παρούσα φάση -εν μέσω του προσφυγικού αλλά και της διαρκούς τρομοκρατικής απειλής- είναι μια ενδεχόμενη αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης, αναφέρει η DW και προσθέτει:
Εκείνο που πραγματικά απεύχονται στη γερμανική πρωτεύουσα είναι ένα κλίμα κινδυνολογίας που αρχίζει να καλλιεργείται από ορισμένα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία κάνουν λόγο για την «απειλή ενός νέου καυτού ελληνικού καλοκαιριού» και μιας «νέας ελληνικής κρίσης».Σε αυτά τα συμφραζόμενα θα πρέπει να αξιολογηθούν οι γενικότερα συμφιλιωτικοί τόνοι του Β. Σόιμπλε το τελευταίο διάστημα. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει τονίσει επανειλημμένως ότι τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα έχει πετύχει πολλά στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, ότι υπάρχει αξιοσημείωτη πρόοδος και πως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο ιδιαίτερα επιβαρυντικός για τη χώρα και την οικονομία της παράγοντας της προσφυγικής κρίσης.
«Βόμβα» Λαγκάρντ
για πρωτογενές πλεόνασμα:
Μη διατηρήσιμος ο στόχος
Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, μιλώντας στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου στην Ουάσινγκτον, εξέφρασε τον “σκεπτικισμό” της για το κατά πόσο είναι εφικτός ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ έως το 2018. Επιπροσθέτως χαρακτήρισε μη διατηρήσιμο τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Η ίδια απαντώντας σε σχετική ερώτηση υπογράμμισε την ανάγκη να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση το ταχύτερο δανατό, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι μία ακόμη καθυστέρηση» και προσθέτοντας ότι σε αυτό συμφωνεί με την ελληνική κυβέρνηση.
Παράλληλα επισήμανε ότι η ίδια ανέφερε πως η Ελλάδα χρειάζεται «σταθερότητα, βιωσιμότητα και εθνική κυριαρχία» και πως γι’ αυτό θα πρέπει να γίνουν ρεαλιστικές υποθέσεις για τα μακροοικονομικά μεγέθη, το είδος των μέτρων.
Ταυτοχρόνως για το χρέος απαιτείται μία λύση η οποία θα αφορά τόσο στις λήξεις των ομολόγων, αλλά και στο ύψος των επιτοκίων. Επανέλαβε δε τη γνωστή θέση του ΔΝΤ περί της ανάγκης ύπαρξης δύο πυλώνων, στους οποίους θα στηριχθεί το ελληνικό πρόγραμμα, ήτοι τις μεταρρυθμίσεις και την ελάφρυνση του χρέους. Προσέθεσε, όμως, ότι απαιτούνται και “ρεαλιστικές προσεγγίσεις”. Διαβεβαίωσε ότι το ΔΝΤ κάνει ότι είναι δυνατόν προς την κατεύθυνση αυτή, καταβάλλοντας μάλιστα κοπιώδη προσπάθεια.
