Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
«Το φαγητό είναι τρόπος ζωής και κοινωνικότητα» λέει η πιο δημοφιλής σεφ της τηλεόρασης, η κα Ελένη Ψυχούλη, διαβεβαιώνοντας πως οι Έλληνες έχουν συνδέσει το φαγητό με τον τρόπο ζωής τους!
Η Ελένη Ψυχούλη, μαγειρεύει καθημερινά εδώ και εφτά ολόκληρα χρόνια μέσα από την τηλεόραση στην επιτυχημένη εκπομπή της με τίτλο «Chef στον αέρα» παρέα με επώνυμους σεφ, φίλους και μαγείρισσες δείχνοντας πως η μαγειρική μπορεί να είναι απλή. Κατάγεται από τον Βόλο και έχει ένα πολύ πλούσιο βιογραφικό: σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και κλασικό πιάνο στο Εθνικό Ωδείο και στην Ecole Normale του Παρισιού. Εργάστηκε για 16 χρόνια ως βοηθός του γλύπτη Τάκη, με ειδίκευση στις εκδόσεις καταλόγων και τις δημόσιες σχέσεις. Έζησε για 10 χρόνια στο Παρίσι και μετέφρασε 10 βιβλία από τα γαλλικά για τις εκδόσεις «Λιβάνη». Στην Αθήνα, μεταξύ άλλων κατάφερε να φτιάξει το πρώτο αληθινά νεοϋορκέζικο bar-restaurant της πόλης (το Bee στου Ψυρρή). Η καριέρα της ‘απογειώθηκε’ κυριολεκτικά στα ελληνικά media με συνεργασίες με δεκάδες περιοδικά, ενώ κέρδισε με την εκπομπή της «Chef στον αέρα». Την εντοπίσαμε πολύ μακριά από την Αθήνα, απ’ όπου δεν δίστασε να μιλήσει έστω και για λίγο στην «δημοκρατική» για την μαγειρική, για τα ντελιβεράδικα, για τον τρόπο διατροφής των Ελλήνων, καθώς και για τις τηλεοπτικές εκπομπές που έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια την ελληνική τηλεόραση –τόσο στα ιδιωτικά όσο και στο κρατικό κανάλι.
Η Ελένη Ψυχούλη:
• θεωρεί πως «η έλλειψη χρόνου είναι ένα μεγάλο ψέμα» καθώς όποιος θέλει, βρίσκει χρόνο για μαγειρική
• υπογραμμίζει ότι «η Ρόδος από μόνη της έχει τόσες πολλές διαφορετικές κουζίνες»
• και τονίζει πως «ο γαστρονομικός τουρισμός είναι αυτός που φέρνει το περισσότερο χρήμα στις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης»
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κυρία Ψυχούλη, ποια ήταν η αφετηρία για να ασχοληθείτε με την μαγειρική;
H μαγειρική δεν ήταν μια απόφαση. Μεγάλωσα με μια καταπληκτική μαγείρισσα γιαγιά, οπότε μπήκα στην κουζίνα για να μαγειρέψω τις γεύσεις της. Φυσικά ποτέ δεν τα κατάφερα αλλά έμαθα ότι κάθε μαγείρισσα έχει «το χέρι της» και τη δική της νοστιμιά. Η μαγειρική είναι για μένα αγάπη και καθημερινότητα. Η ζωή μου. Ποτέ δεν την είδα επαγγελματικά.
• Παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια μια ‘έκρηξη’ των τηλεοπτικών προγραμμάτων με θέμα την μαγειρική. Είναι θεμιτό κατά την άποψή σας σε τόσο δύκολες εποχές που διανύει η χώρα;
Κάθε πολιτισμένη χώρα έχει πάνω από ένα κανάλι μαγειρικής. Εμείς δεν έχουμε κανένα. Κι αυτό κάτι δείχνει για τη χώρα μας. Γιατί η μαγειρική είναι πολιτισμός, τέχνη αλλά και οικονομία. Ιδιαίτερα στις δύσκολες εποχές που περνάμε, χρειαζόμαστε σωστές εκπομπές που θα μας δώσουν ιδέες να μπούμε κατ’ αρχήν στην κουζίνα και να μαγειρέψουμε οικονομικά, έξυπνα και υγιεινά. Η σωματική και πνευματική υγεία του κάθε ανθρώπου αλλά και η κοινωνικότητά του, ξεκινούν από την κατσαρόλα. Μακάρι να είχαμε λιγότερα ντελιβεράδικα και περισσότερες εκπομπές μαγειρικής.
• Η σύγχρονη μαγειρική πρέπει να είναι δύσκολη. Οι μητέρες, οι εργαζόμενες, οι εργένηδες κ.λπ. δεν έχουν πολύ χρόνο για να μαθαίνουν συνταγές!
Η συνταγή δεν είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι να μαγειρέψεις κάτι νόστιμο με δυό – τρία απλά υλικά που θα βρεις στο ψυγείο ή το ντουλάπι σου. Κι αν είσαι μάνα, να νοιώσεις την ευθύνη που έχουν ξεχάσει οι νεότερες νοικοκυρές, ότι δηλαδή είσαι υπεύθυνη για την υγεία της οικογένειάς σου. Τι νόημα έχει να στέλνεις το παιδί σου στα καλύτερα σχολεία όταν δεν του διδάσκεις τις βάσεις της σωστής διατροφής αλλά και της νοστιμιάς, που ξεκινούν πάντα από το σπίτι; Η έλλειψη χρόνου είναι ένα μεγάλο ψέμα. Κάνω 60 δουλειές αλλά το παιδί μου το μεγάλωσα με σπιτικό φαγητό. Ένα φαγητό γίνεται και σε 15 – 20, λεπτά ενώ το ντελίβερι μπορεί να σε κάνει να περιμένεις πάνω από μισή ώρα.
• Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια τάση να συνδεθεί η γαστρονομία με τον τουρισμό. Πόσο ωφελεί αυτό κατά την γνώμη σας την χώρα μας;
Ο γαστρονομικός τουρισμός είναι αυτός που φέρνει το περισσότερο χρήμα στις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης. Εμείς πάλι, ως τριτοκοσμικοί, πιστέψαμε για πολλά -χαμένα- χρόνια ότι ο ξένος έρχεται στην Ελλάδα για να βρει το φαγητό της χώρας του. Μέγα λάθος. Οι στατιστικές έχουν αποδείξει ότι το τοπικό φαγητό είναι ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ο τουρίστας θα επιλέξει μια χώρα.
• Οι Έλληνες έχουν συνδέσει το φαγητό με τον τρόπο ζωής τους;
Το φαγητό είναι τρόπος ζωής και κοινωνικότητα. Είναι αγάπη, αποφόρτιση, μοίρασμα. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να πάρει τις αποστάσεις του από την καθημερινή πείνα. Το θέμα είναι τη διαχειριστεί σωστά και υπεύθυνα.
• Ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους νησιώτες που θα σας διαβάσουν εδώ στα Δωδεκάνησα;
Τα Δωδεκάνησα, που λατρεύω, διαθέτουν μια δική τους, μοναδική γεύση, ιδιαίτερες συνταγές και προϊόντα. Η Ρόδος από μόνη της έχει τόσες πολλές διαφορετικές κουζίνες. Το θέμα είναι να πιστέψουμε στην παράδοσή μας, να την αναδείξουμε για να προκόψουμε. Αυτό έκαναν και οι Ευρωπαίοι. Όσο κι αν προσπαθήσουμε, ποτέ δεν θα μαγειρέψουμε νοστιμότερα από τον γιαπωνέζο το σούσι. Αντίθετα, τον μουσακά και τα πιταρούδια τα έχουμε στο αίμα μας, στο γευστικό μας κύτταρο.
