Αποκαλυπτικός στην συνέντευξη που παραχώρησε στην ‘δημοκρατική’ είναι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Ελλάδας, κ. Θανάσης Τσατσουλής. Με αφορμή την διεξαγωγή του συνεδρίου που έγινε στην Ρόδο, περιγράφει την πραγματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες λιμενικοί. Οι κίνδυνοι που έχουν απέναντί τους, το προσφυγικό το οποίο σηκώνουν στους ώμους τους όλο αυτό τον καιρό, το σκάνδαλο με το Φαρμακονήσι, ο ρόλος της FRONTEX και η έλλειψη σωστικών μέσων είναι μια σκληρή πραγματικότητα, με την οποία παλεύουν καθημερινά οι Έλληνες λιμενικοί. Ο κλάδος πλήττεται με την σειρά του από το Ασφαλιστικό που ψηφίσθηκε πρόσφατα στην Βουλή, ενώ κανένας δεν λέει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Τσατσουλή, πόσο σημαντική είναι η διεξαγωγή του συνεδρίου σας στην Ρόδο και με αφορμή το γεγονός ότι ανήκει στα Δωδεκάνησα που θεωρείται παραμεθόριος;
Για εμάς είναι σημαντικό να βρισκόμαστε στην Ρόδο, διότι αφενός ο κλάδος μας πλήττεται τα τελευταία χρόνια συνεχώς και αφετέρου λόγω της γεωγραφικής θέσης του νησιού. Παράλληλα είχαμε επαφές με τους συναδέλφους μας και συζητήσαμε τα προβλήματά τους. Στα νησιά μας, οι λιμενικοί εργάζονται μέχρι και 15 ώρες την ημέρα για να σώσουν ανθρώπινες ζωές αλλά δυστυχώς, τον τελευταίο χρόνο το Λιμενικό Σώμα ασχολείται κατά ένα ποσοστό της τάξης του 80% μόνον με το προσφυγικό. Και βεβαίως, με την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και την φύλαξη των θαλασσίων συνόρων της πατρίδας μας.
• Θα ήθελα να μείνουμε σε αυτό. Είπατε ότι το Λιμενικό Σώμα έχει πάρει στους ‘ώμους’ του το προσφυγικό. Το ζήτημα αυτό έχει προσλάβει μεγάλες διαστάσεις και τείνει να γίνει ανεξέλεγκτο. Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;
Δυστυχώς η κοινή γνώμη έχει μια εσφαλμένη άποψη περί της βοήθειας της FRONTEX στο Λιμενικό Σώμα. Αυτή την στιγμή, το προσφυγικό το έχει αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το Λιμενικό Σώμα διαθέτοντας μόνον 7.000 άτομα. Με βάση αυτά που έχουμε να διαχειριστούμε τα τελευταία χρόνια, θα έπρεπε να είχαμε διπλάσια άτομα στην διάθεσή μας. Η δουλειά που κάνουν οι λιμενικοί -ειδικά στα νησιά- απαιτεί να είναι και άτομα πιο νέας ηλικίας. Δηλαδή όταν έχει περάσει κάποιος την μέση ηλικία, πώς θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σωματικά σε καθημερινή βάση στην διάσωση ανθρώπινων ζωών και κάτω από τέτοιες συνθήκες; Πέρα από την έλλειψη σωστικών μέσων που έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όριά τους, και οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει τα δικά τους.
• Για τα σωστικά μέσα, αναφέρατε ότι δεν υπάρχουν ούτε… στολές και ότι το κράτος δεν σας παρέχει αυτά που απαιτούνται για το έργο σας.
Κοιτάξτε, οι στολές θα ήταν…. ‘πολυτέλεια’ για εμάς! Εδώ δεν υπάρχουν ούτε τα βασικά. Πολλές φορές ακόμη και για ζημιές στα σκάφη, κάνουν ‘ρεφενέ’ οι συνάδελφοι για να τα επισκευάσουν. Άλλες φορές αναγκαζόμαστε να απευθυνθούμε στον ιδιωτικό τομέα για χορηγίες. Αυτό δεν το θεωρούμε και τόσο σωστό. Ένας τόσο μεγάλος κρατικός φορέας όπως το Λιμενικό Σώμα να απευθύνεται σε ιδιώτες.
• Και στα άλλα δύο σκέλη, στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και στην φύλαξη των θαλασσίων συνόρων της πατρίδας μας, πώς αντεπεξέρχεστε;
Νομίζω ότι οι συνάδελφοι είναι ήρωες. Προσπαθούν πέραν των δυνατοτήτων τους να τα φέρουν όλα εις πέρας και χωρίς τα απαραίτητα μέσα, σηκώνοντας στους ώμους τους το βάρος της ευθύνης. Μην ξεχνάτε ότι έχουν να αντιμετωπίσουν από την μία την προκλητικότητα του ‘γείτονα’ (σημ. της Τουρκίας) από την άλλη το οργανωμένο έγκλημα -το οποίο είναι πολύ εξελιγμένο και έχει πολύ καλύτερα και πιο εξελιγμένα μέσα από το Λιμενικό Σώμα- και, φυσικά, όλο το βάρος του προσφυγικού. Όταν πριν λίγο καιρό έβγαινε ένα πλωτό του Λιμενικού και είχε απέναντί του 15 βάρκες, πώς θα ανταποκρινόταν;
• Κύριε Τσατσουλή, το θέμα με το Φαρμακονήσι προσέλαβε διαστάσεις και όπως είπατε, αδίκησε τους συναδέλφους σας. Τι λέτε γι’ αυτό σήμερα;
Μερικοί, οι οποίοι είχαν κάποιες ιδεοληψίες ή παγιδεύτηκαν, βιάστηκαν πάρα πολύ να βγάλουν συμπεράσματα για την υπόθεση με το Φαρμακονήσι. Τελικώς, όλοι οι λιμενικοί που κατηγορήθηκαν, αποδείχθηκαν αθώοι. Αυτό που πρέπει κάποιοι να καταλάβουν είναι ότι εμείς έχουμε την κουλτούρα και το φιλότιμο να δώσουμε την βοήθειά μας στους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Εκείνοι που έδωσαν τόσο λάθος διάσταση στην υπόθεση του Φαρμακονησίου -μεταξύ αυτών και κάποιοι πολιτικοί- θα έπρεπε να έχουν ζητήσει μια συγγνώμη.
• Τελικά τι γίνεται με την FRONTEX; Πόσοι έχουν έρθει, πώς λειτουργούν, πώς βοηθούν το Λιμενικό Σώμα; Έχετε αναλυτικά στοιχεία;
Κανένας δεν έχει επίσημα ακόμη στοιχεία για το πόσα άτομα της FRONTEX έχουν έρθει στην Ελλάδα. Τουλάχιστον εμείς, ως Ομοσπονδία δεν έχουμε κανένα τέτοιο στοιχείο. Λειτουργούν επικουρικά ως προς το Λιμενικό Σώμα αλλά δεν φτάνει. Η καλύτερη περίπτωση θα ήταν να μας βοηθούσε η Ευρώπη να γίνουν προσλήψεις από Έλληνες λιμενικούς. Γιατί ο Λετονός FRONTEXιανός, ο Ισπανός FRONTEXιανός, αύριο θα φύγει. Δεν ξέρει τις ιδιομορφίες του Αιγαίου, όπως εμείς. Και ακόμη, εργάζεται με ωράριο. Μόλις συμπληρώσει το 8άωρο κλείνει το σκάφος. Ο Έλληνας, δεν σκέφτεται έτσι. Θα δουλέψει και δέκα ώρες, και παραπάνω για να φυλάξει την πατρίδα και για να σώσει ανθρώπινες ζωές. Αυτό είναι στο… DNA μας…
• Μιλήστε μου για το Ασφαλιστικό. Σας πλήττει κι εσάς.
Μας πλήττει για πολλοστή φορά το Ασφαλιστικό. Πριν την κατάθεσή του, ο κ. Κατρούγκαλος μάς είχε πει ότι εμείς οι ένστολοι δεν γίνεται να εξαιρεθούμε από τίποτα τώρα πια. Δεν είναι σωστό όμως αυτό. Οι Έλληνες ένστολοι εργάζονται πολύ περισσότερο από το ωράριό τους και δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ για υπερωρίες. Άλλοι έχουν το δικαίωμα της απεργίας. Εμείς δεν το έχουμε. Θα παίρναμε κι επίδομα παραμεθορίου -το οποίο δεν μας το δίνουν. Το ελληνικό κράτος πλέον, μας θεωρεί ως “παιδιά ενός κατώτερου Θεού” επειδή ακριβώς είμαστε… ένστολοι.
ισως να αποτελεί και παγκόσμια πρωτοτυπία να αποκαλείτε τα σκάφη σας και τα περιπολικά σας ,ως ΠΛΩΤΑ. Φαντάσου η Αμερικανική ακτοφυλακή πχ να αποκαλούσε τα patrol boats, τα cutter boards,τα offshore patrol cutters η τα polar icebreakers ως FLOATING. Τι εντύπωση θα προκαλούσε στην διεθνή ναυτιλιακή βιομηχανία η μη σωστή χρήση ναυτιλιακών όρων;