Το ένα χτύπημα μετά το άλλο δέχονται τα νησιά μας το τελευταίο διάστημα και όπως φαίνεται, έπεται συνέχεια.
Η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ ήταν μόνο η αρχή, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα ως προς την αποτελεσματικότητά της, για τα έσοδα του κράτους. Το αρμόδιο υπουργείο αρνείται να δώσει επίσημα στοιχεία στους τοπικούς φορείς για τα έσοδα που αποκόμισε από την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ σε πρώτη φάση σε Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σκιάθο γιατί αφενός μεν θα αποκαλυφθεί η αστοχία του μέτρου σε όλο της το μεγαλείο λόγω των περιορισμένων εσόδων και αφετέρου αυτή η αστοχία, θα πυροδοτήσει αντιδράσεις στα υπόλοιπα νησιά που περιμένουν τη σειρά τους για το… απόσπασμα.
Ένα λοιπόν το κρατούμενο. Από εκεί και πέρα, μετράμε αντίστροφα για την αύξηση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 24% που εκτός όλων των άλλων αυξήσεων σε προϊόντα και υπηρεσίες, οι νησιώτες θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις αυξήσεις των τιμών στα εισιτήρια πλοίων και αεροπλάνων. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ετοιμάζει ακόμα ένα χτύπημα κατά των νησιών∙ την δραστική μείωση των επιδοτούμενων αεροπορικών δρομολογίων στις λεγόμενες άγονες γραμμές.
Για τα Δωδεκάνησα, η λίστα με τα χτυπήματα δεν σταματά εδώ, αλίμονο. Εχουμε και συνέχεια. Από την 1η Ιουνίου αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στην μπύρα ενώ καταργείται το ειδικό καθεστώς έκπτωσης 50%, στις εταιρείες οινοπνευματωδών που εδρεύουν στα Δωδεκάνησα.
Σε όλα βέβαια τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το κόστος μεταφοράς προϊόντων από την ηπειρωτική Ελλάδα και στη συνέχεια σε αυτό να προστεθεί και το κόστος μεταφοράς από τα νησιά-δορυφόρους στα μικρότερα νησιά.
Η οικονομική παράμετρος, είναι μία μόνο πτυχή των προβλημάτων που βαρύνουν τους νησιώτες. Για την ποιότητα της καθημερινότητάς τους λόγω των αμέτρητων προβλημάτων, θα χρειαστούν αναλύσεις επί αναλύσεων, δυστυχώς μάθαμε να ζούμε με αυτά.
Ελλάδα δύο ταχυτήτων… Τα νησιά, ανήκουν στην δεύτερη.
Το άρθρο 1 παρ. 4 του Συντάγματος ότι «ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους» φαντάζει πλέον μόνον ως ανέκδοτο στα μάτια και τα αφτιά των νησιωτών, που βλέπουν τη ζωή τους να ανατρέπεται και να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.
Προφανώς στην Ελλάδα του 2016, οι νησιώτες πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά για την επιλογή τους να παραμείνουν στον τόπο τους και να μην ρίξουν μαύρη πέτρα, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι.
Η Ρόδος πληρώνει κι αυτή το δικό της τίμημα. Πρέπει να τιμωρηθεί για τα χρόνια που υπήρξε «κοσμοπολίτικο νησί», ήρθε ο λογαριασμός. Τώρα, μόνο κοσμοπολίτικη δεν είναι. Η εικόνα έχει αλλάξει άρδην, τώρα από κοσμοπολίτικη έγινε προορισμός μαζικού τουρισμού με τους τουρίστες να παίρνουν δύο καλαμάκια για ένα αναψυκτικό και μια χωριάτικη σαλάτα για τέσσερα άτομα.
Στα μάτια του κρατικού εισπράκτορα, η Ρόδος παραμένει οικονομικά εύρωστη μα η άλλοτε παχιά αγελάδα είναι ένα βήμα πριν ψοφήσει. Και όσο τα χτυπήματα με τον βούρδουλα συνεχίζονται, το μόνο που μπορεί να επιτευχθεί είναι να ψοφήσει πιο γρήγορα.
Στην Ελλάδα της κρίσης δεν ξέρω αν είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, αλλά δύσκολοι καιροί για νησιώτες είναι σίγουρα.
Α-τυπος και υπογραμμός: Η νησιωτικότητα στο απόσπασμα
