Αντιλαμβάνομαι την δημοσίευση φωτογραφίας, παράνομα παρκαρισμένου αυτοκινήτου με την λεζάντα «Ένας ακόμα Ανεγκέφαλος δυσκολεύοντας τους συμπολίτες μας», ως μήνυμα καταδίκης ανεγκέφαλων, ως μήνυμα ευαισθητοποίησης όλων μας, ενάντια σ΄αυτή την νεοελληνική πρακτική. Συμβαίνει άλλωστε συχνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το μήνυμα όμως αυτοκαταστρέφεται, όταν ζουμάρεις στα φυλλάδια υποψηφίου Δημάρχου, τα οποία βρίσκονται στο παρμπρίζ του παράνομα παρκαρισμένου αυτοκινήτου. Και ο οποίος, ω! του θαύματος, είναι άλλος, από αυτόν στου οποίου το ψηφοδέλτιο βρίσκεται ο καταγγέλλων. Η απορία είναι” εάν ο «ανεγκέφαλος» είχε φυλλάδια του υποψηφίου της παράταξής σου, υποψήφιέ μου, θα εξακολουθούσε να είναι «ανεγκέφαλος»; Στο αβίαστο «ναι», το ρητορικό ερώτημα είναι: Ζουμ στα φυλλάδια όμως θα υπήρχε; Και μιας και αυτοκαταστράφηκε το μήνυμα της ευαισθητοποίησης, τι θέλει να μας πει ο ποιητής; Πως όσοι φέρουν φυλλάδα αντιπάλου παράταξης είναι «ανεγκέφαλοι» ή εν δυνάμει ανεγκέφαλοι, με προεκτάσεις του ρητού «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις;» Ολίγον προσβλητικό για τους συμπολίτες σας, υποψήφιέ μου, αλλά και για τον αντίπαλο. Με τι ασχολείσαι θα πείτε. Δεν έχετε δίκαιο. Είναι από αυτά που χαρακτηρίζουν την ποιότητα του προεκλογικού αγώνα και με τι επιχειρήματα. Εν προκειμένω παρμπρίζ…
Το μήνυμα αυτοκαταστράφηκε
