Στο νέο πλαίσιο κανόνων που θα ισχύσει για την Ενυπόθηκη Πίστη σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις 21 Μαρτίου 2016 με την Οδηγία 2014/17/ΕΚ αναφέρθηκε ο Επίτροπος Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών Τζόναθαν Χίλ, απαντώντας σε ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη.
Ο κ. Παπαδημούλης στην ερώτησή του αναφερόταν στο πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων επικαλούμενος στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, σύμφωνα με τα οποία 11 χώρες της ΕΕ και 7 χώρες της ευρωζώνης εμφανίζουν ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων, ως προς το σύνολο των δανείων, πάνω από 10%, με «πρωταθλήτριες» την Κύπρο, με 37,9%, την Ελλάδα, με 34,2%, την Ιρλανδία, με 25,3%, και την Ιταλία, με 16,5%.
Στο πλαίσιο αυτό ζητούσε να πληροφορηθεί από την Κομισιόν εάν «σκοπεύει να εξετάσει συνολικά το φαινόμενο των κόκκινων δανείων στην ευρωζώνη, προτείνοντας εφικτές λύσεις που θα προστατεύουν τα αδύναμα νοικοκυριά και θα εξυγιαίνουν τους ισολογισμούς των τραπεζών».
Στην απάντησή της η Κομισιόν, αφού τονίζει ότι «έχει υπόψη της την αύξηση του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών σε ορισμένα κράτη-μέλη και αναλύει τις διαδικασίες αφερεγγυότητας προσώπων σε όλα τα κράτη μέλη», περιγράφει τα βασικά σημεία της πρόσφατα εκδοθείσας Οδηγίας για την Ενυπόθηκη Πίστη, 2014/17/ΕΚ.
Όπως σημειώνεται στην απάντηση της ΕΕ:
«Η πρόσφατα εκδοθείσα οδηγία για την ενυπόθηκη πίστη (ΟΕΠ) περιέχει ειδικές διατάξεις για υπερημερίες και κατασχέσεις. Σε περίπτωση δυσκολίας πληρωμής, οι πιστωτές ενθαρρύνονται να επιδεικνύουν εύλογη ανοχή πριν από τυχόν διαδικασίες κατάσχεσης.
»Η οδηγία πρέπει να μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο έως τις 21 Μαρτίου 2016 και θα ισχύει για τις συμφωνίες πίστωσης που συνάπτονται μετά την ημερομηνία αυτή.
»Σε περίπτωση κατάσχεσης ακινήτου, η οδηγία απαιτεί από τα κράτη-μέλη να θέσουν σε εφαρμογή διαδικασίες ή μέτρα για την εξασφάλιση της «καλύτερης δυνατής» τιμής του ακινήτου, έτσι ώστε το τυχόν ανεξόφλητο χρέος να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερο.
»Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζουν ότι εφαρμόζονται μέτρα για τη διευκόλυνση της εξόφλησης. Η πρωταρχική ευθύνη για την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας βαρύνει πρωτίστως τα κράτη μέλη».
Το ΒΗΜΑ
