Ακούγεται σε κάθε συνέδριο επιχειρηματικότητας, γράφεται σε κάθε έρευνα, σε κάθε μελέτη σχετικά με το περιβάλλον της χώρας όσον αφορά στην προσέλκυση επενδύσεων: “Πολυνομία και καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη”. Πρόκειται πιθανόν για τον μεγαλύτερο – πέραν της έλλειψης πολιτικής σταθερότητας- αρνητικό παράγοντα στην επιλογή των επενδυτών.
Τα παραδείγματα χιλιάδες και τα περισσότερα έχουν τη “μορφή” δικογράφων, με προσφυγές κατά επενδύσεων στα δικαστήρια, οι οποίες αφενός μπλόκαραν το έργο και αφετέρου το απαξίωσαν, μιας και η τελεσίδικη απόφαση επ΄ αυτών (ακόμα κι αν τελικά απορρίφθηκαν οι προσφυγές) καθυστερεί επί σειρά ετών. Αποτέλεσμα αυτής της καθυστέρησης είναι να παίρνουν οι επενδυτές τα …μπογαλάκια τους και να φεύγουν.
Ειδικά τμήματα
Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτή την ανάγκη, είναι η σύσταση, για πρώτη φορά, ειδικών τμημάτων στα δικαστήρια, όπου θα εκδικάζονται ειδικού χαρακτήρα υποθέσεις (όπως επενδύσεων, εμπορικών συμβάσεων, ανταγωνισμού κ.α.) από δικαστές με αντίστοιχη εξειδίκευση. Πρόκειται για εξαγγελία που θα γίνει πράξη άμεσα και θα έχει ως στόχο την άμεση εκδίκαση των προσφυγών και την υιοθέτηση ή απόρριψή τους ώστε τα έργα, είτε να προσαρμόζονται στην νομιμότητα, είτε να συνεχίζονται απρόσκοπτα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Πάντως να μην λιμνάζουν στα δικαστήρια…
Αριθμοί
Οι αριθμοί πάντως είναι καταιγιστικοί καθώς η Ελλάδα είναι 132η επί συνόλου 190 χωρών στη λίστα του ΟΟΣΑ για την ταχύτητα επίλυσης εμπορικών διαφορών. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της έκθεσης Ease of Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας, η επίλυση μιας εμπορικής διαφοράς μεταξύ δύο επιχειρήσεων από Μονομελές Πρωτοδικείο και η εκτέλεση της σχετικής απόφασης χρειάζεται 1.580 μέρες στην Ελλάδα (δεδομένα Μαΐου 2018). Δηλαδή 4 χρόνια και 3 μήνες όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 582 μέρες δηλαδή 1,5 χρόνος. Παραδείγματος χάριν στη Γαλλία απαιτούνται 98 μέρες(!) , στην Ελβετία 142, στο Βέλγιο 164 και την Πορτογαλία 296 μέρες.
Στον αριθμό των εκκρεμών διοικητικών διαφορών ανά 100 κατοίκους το 2016, η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ με 2,2 (το 2010 ήταν 3,7) όταν η Βουλγαρία είναι στις 0,1, η Ισπανία στις 0,3 και η Πορτογαλία στις 0,7.
