Ελεύθερη χωρίς όρους 71χρονη που κατηγορείται για αυθαίρετη δόμηση σε δάσος

Ελεύθερη χωρίς όρους, αφέθηκε χθες μετά την απολογία της, με ομόφωνη απόφαση της τακτικής Ανακρίτριας και της Εισαγγελέως Υπηρεσίας, μια 71χρονη κάτοικος Αρχαγγέλου, που διώκεται σε βαθμό κακουργήματος για αυθαίρετη δόμηση σε δάσος.
Η κατηγορούμενη φέρεται μεταξύ των ετών 2015-2016 στην θέση «Λιβάδα» της Τοπικής Κοινότητας Αρχαγγέλου κατά παράβαση των άρθρων 81 παρ. 1 α, 3ζ και 94 παρ. 8 περ. α του Ν. 4495/2017 να προέβη στην κατασκευή αυθαίρετων κατασκευών.
Φέρεται ειδικότερα να περιέφραξε με συρματόπλεγμα και σιδερένιους πασσάλους, μήκους 191 μέτρων τμήμα εμβαδού 2.002 τ.μ, που αποτελεί δημόσιο δάσος.
Ακόμα, εντός του παραπάνω περιφραγμένου τμήματος φέρεται να ανήγειρε κτίσμα εμβαδού 63 τ.μ. και ύψους 3 μέτρων αποτελούμενου από βάση από τσιμέντο με οπλισμένο σκυρόδεμα, τσιμεντένιες κολώνες και σκεπή από τσιμέντο με οπλισμένο σκυρόδεμα καθώς και στην κατασκευή κατά το έτος 2016, κτίσματος εμβαδού 15 τ.μ. από τσιμέντο με οπλισμένο σκυρόδεμα.
Απολογούμενη, αφού αναφέρθηκε στην οικογενειακή της κατάσταση αλλά και στην βεβαρυμένη κατάσταση της υγείας της επεσήμανε ότι ο παππούς του από το έτος 1880 κατείχε και νεμόταν τμήμα ακινήτου εκτάσεως 2002 τ.μ. στην τοποθεσία «Λιβάδια» της κτηματικής περιφέρειας Αρχαγγέλου -Ρόδου. Το ακίνητο έκτοτε ήταν βραχώδες και άγονο και το χρησιμοποιούσε ως βοσκότοπο, καθότι τύγχανε βοσκός.
Έκτοτε, κατασκεύασε ένα λιθόκτιστο κτίσμα, το οποίο χρησιμοποιούσε ως χώρο αποθήκευσης των τροφίμων των ζώων, καθώς και ως στάβλο. Για πολλά χρόνια ο παππούς της χρησιμοποιούσε το ακίνητο κατ΄ αυτόν τον τρόπο, χωρίς ποτέ οποιοσδήποτε τρίτος ή το τότε Ιταλικό Δημόσιο να προβάλει οιαδήποτε αντίρρηση.
Μετά την παραχώρηση των Δωδεκανήσων από την Ιταλία στην Ελλάδα, συνέχισε να νέμεται και να κατέχει διανοία κυρίου το ως άνω τμήμα εκτάσεως 2002 τ.μ. και να το χρησιμοποιεί κατά την ίδια χρήση, χωρίς ποτέ κάποιος τρίτος ή το Ελληνικό Δημόσιο να αμφισβητήσει καθ΄ οποιοδήποτε τρόπο τη νομή και κατοχή του σ΄ αυτό.
Περί το έτος 1940 ο παππούς της μεταβίβασε ατύπως, λόγω γονικής παροχής, το προπεριγραφόμενο τμήμα εκτάσεως 2002 τ.μ. στον πατέρα της ο οποίος συνέχισε να έχει εκεί ζώα και να χρησιμοποιεί και το κτίσμα. Με το πέρας του χρόνου όμως σταμάτησε να δραστηριοποιείται ως βοσκός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην επιμελείται το παλαιό κτίσμα και αυτό να διαβρωθεί, να ερειπωθεί και να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς.
Συνέχισε όμως να επισκέπτεται το ακίνητο και να πράττει πράξεις νομής και κατοχής διανοία κυρίου, καθώς πάντα υπήρχε η πεποίθηση ότι το περιγραφόμενο ακίνητο ανήκε στην οικογένεια.
Εν συνεχεία, περί το έτος 1967 ο πατέρας της της μεταβίβασε ατύπως, λόγω προικός, το ακίνητο και κανείς δεν έχει αμφισβητήσει τη νομή και κατοχή της.
Ουδέποτε είχε την αμυδρή υποψία ότι το περιγραφόμενο ακίνητο ανήκε σε κάποιον άλλον, εκτός από εμένα, πόσο μάλλον στο Ελληνικό Δημόσιο.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Στέλιος Κιουρτζής.