Το ίδιο έργο στο μίξερ της πανδημίας

Αναλώθηκε η συζήτηση στην Βουλή, στην κατεδάφιση της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση, από τη μία, και στην παρουσίαση των επιτευγμάτων της κυβέρνησης και υπενθύμιση των λαθών της αντιπολίτευσης, από την άλλη. Η αντιπολίτευση,  ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, κατηγορούν  την κυβέρνηση για ολέθριες συνέπειες της απραξίας της και έλλειψη σχεδίου. Το ΚΚΕ πως ο Τουρισμός άνοιξε γιατί το ήθελαν οι επιχειρηματίες.  Η κυβέρνηση απαντά λέγοντας ότι συγκριτικά με άλλες χώρες είμαστε σε καλύτερο επίπεδο. Ο ένας κουνάει  το δάχτυλο στον άλλο, ενώ τα κρούσματα θα αυξάνονται μαζί με τους θανάτους, παραβλέποντας σοβαρή συζήτηση για το πώς θα προετοιμαστούν Σύστημα Υγείας και κοινωνία για να περιοριστεί η πανδημία.Το ένα κόμμα ψάχνει τα λάθη του άλλου, όχι βέβαια για να διορθωθούν, αλλά για να αρχίσει το γαϊτανάκι των ευθυνών και της αντιπαράθεσης. Και το απλό ερώτημα που προκύπτει, παρακολουθώντας την πολιτική διαμάχη, είναι αν θα υπάρξει κόμμα ή πολιτικός που θα θριαμβολογεί με την προβλεπόμενη επέλαση του κορωνοϊού. Τι νόημα θα έχει τις δύσκολες ώρες να εμφανιστεί ο οποιοσδήποτε λέγοντας ότι «εγώ τα έλεγα»; Μήνες τώρα σχολιάζουμε τις συντριπτικές αλλαγές που έχει ήδη φέρει η πανδημία στην οικονομία, στην εργασία, στην κοινωνία, σε ένα μοντέλο ζωής το οποίο θεωρούσαμε δεδομένο. Τα επιτελεία των κομμάτων πώς επεξεργάζονται τις ανατροπές; Με τον τυφλοσούρτη του τι «περιμένουν οι ψηφοφόροι» ή με επανασχεδιασμό της πολιτικής τους, δηλαδή του τρόπου σκέψης τους; . Διά του σερβιρίσματος των ίδιων υλικών χτυπημένων στο μίξερ της πανδημίας;