Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην περίμετρο της Ανατολικής Μεσογείου, στο φόντο της εισβολής της Τουρκίας στην Βορειοανατολική Συρία, σε συνδυασμό με την επιδείνωση του Μεταναστευτικού – Προσφυγικού κυριάρχησαν στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στον ANT1 και το Νίκο Χατζηνικολάου.
Όπως προκύπτει και από την κυριακάτικη συνεργασία του κ. Μητσοτάκη με τους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, Νίκο Δένδια και Νίκο Παναγιωτόπουλο, η Αθήνα επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην προφανή αναγκαιότητα της επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας και για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης στη Συρία και για την παραβατικότητα της στην Κυπριακή ΑΟΖ και στην ευθύνη της γείτονος να συγκρατήσει στα τουρκικά παράλια τις αυξανόμενες το τελευταίο χρονικό διάστημα μεταναστευτικές ροές.
Σε αυτό το πλαίσιο και όπως κατέδειξε η χθεσινή συμμετοχή του κ. Δένδια στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο, η Αθήνα αφενός παρέχει αμέριστη στήριξη στο Κυπριακό αίτημα για κλιμάκωση των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Άγκυρας, αφ ετέρου αναμένεται στο πλαίσιο της Σύνοδου Κορυφής στις Βρυξέλλες την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή να ζητήσει έμπρακτη αλληλεγγύη, επιμένοντας για τη συνέχιση της οικονομικής βοήθειας στην κατεύθυνση της ανακούφισης του Μεταναστευτικού και στις δύο όχθες του Αιγαίου.
«Το μπλοκάκι δεν αντικαθίσταται» – στενό μαρκάρισμα Μητσοτάκη στους Υπουργούς
Καθ’ όδον, πάντως, προς το τέλος του έτους, που συμπίπτει με την ολοκλήρωση του πρώτου εξάμηνου της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να στείλει ξεκάθαρα μηνύματα στο εσωτερικό της κυβέρνησης του. Αφού επιβεβαίωσε κατά την χθεσινή συνέντευξη πως ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η αξιολόγηση των επιδόσεων του κυβερνητικού σχήματος για το πρώτο τρίμηνο της νέας διακυβέρνησης, ο πρωθυπουργός διεμήνυσε πως είναι παρεμβατικός, τονίζοντας σχετικώς ότι «θέλω να γνωρίζουν όλοι ότι έχω απαιτήσεις, καθώς η ελληνική κοινωνία έχει απαιτήσεις από εμάς».
Ενόσω το πληροφοριακό σύστημα «ΜΑΖΙ», χειριστές του οποίου είναι ο Υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος και ισοδυναμεί με το ψηφιακό «μάτι» του Μεγάρου Μαξίμου στις υπουργικές δράσεις, δεν είναι ακόμη σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διευκρινίζει σε τακτικούς του συνομιλητές πως έχει μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα για τις επιδόσεις των Υπουργών του.
«Το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης δεν αντικαθιστά το παραδοσιακό μπλοκάκι. Εκεί μόνον εγώ μπορώ να διαβάσω τον γραφικό μου χαρακτήρα και έχω την απόλυτη πρόσβαση» επισημαίνει κατά πληροφορίες στο στενό του περιβάλλον ο πρωθυπουργός επιχειρώντας να κρατήσει σε εγρήγορση τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Στίγμα, μάλιστα μιας πρώτης αξιολόγησης, που έχει ήδη κάνει δίνει στη συνέντευξη του στον ΑΝΤ1, καθώς αποφαίνεται πως στο ζήτημα της διαχείρισης των φυσικών καταστροφών – οι χιλιάδες πυρκαγιές, που ξέσπασαν στην χώρα κατά την θερινή περίοδο, η θεομηνία στην Χαλκιδική λίγα 24ωρα μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου και ο σεισμός στην Αθήνα δύο εβδομάδες μετά – οι συναρμόδιοι Υπουργοί και ο κρατικός μηχανισμός επέδειξαν τα απαιτούμενα αντανακλαστικά, ενώ για το Μεταναστευτικό εκτίμησε πως «βρεθήκαμε μπροστά σε αυξημένες ροές και πρέπει να προσαρμόσουμε την πολιτική μας» παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ο πρωθυπουργός.
Μολονότι το Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνεται την πολυπλοκότητα του ζητήματος, όπου βασικές πτυχές του παραμένουν ανεξέλεγκτες των κυβερνητικών πρωτοβουλιών, η αίσθηση πως υπάρχουν δύο γραμμές εντός της κυβέρνησης, μία πιο μετριοπαθής και μία πιο σκληροπυρηνική δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Ένα πρώτο μέτρο αποτέλεσε η ανάληψη από τον ειδικό γραμματέα Υποδοχής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, Μάνο Λογοθέτη, της ευθύνης της δημόσιας επικοινωνίας για το Προσφυγικό, προκειμένου να ανασχεθεί η κυβερνητική πολυγλωσσία, που, όπως τονίζουν κυβερνητικά στελέχη, θολώνει την κεντρική στρατηγική της κυβέρνησης, άξονες της οποίας είναι η αποτελεσμαστικότερη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, η επιτάχυνση στην διαδικασία χορήγησης ασύλου και η αφύπνιση της διεθνούς κοινότητας με την άσκηση παράλληλων πιέσεων τόσο στη κατεύθυνση της ΕΕ, όσο και σε αυτήν της Τουρκίας
