Αναγκάζομαι να δώσω κάποιες εξηγήσεις και ταυτόχρονα να αποτυπώσω την κατάσταση στο Αναισθησιολογικό Τμήμα του οποίου έχω την διεύθυνση.
Αφορμή για αυτή μου την αναφορά αποτελεί αφενός η τραγική κατάσταση που επικρατεί στο χειρουργικό Τομέα και ειδικά στο Χειρουργείο και αφετέρου για να απαντήσω στις φωνές εκείνες που μου αποδίδουν την ευθύνη της κατάστασης αυτής , παραβλέποντας την 10 στην προσφορά μου στο χώρο του Νοσοκομείου.
Αναλυτικότερα:
Τα τελευταία δυο έτη προσελήφθησαν τρεις αναισθησιολόγοι διαδοχικά,η πρώτη για λόγους οικογενειακούς (πιο μικρή η απόσταση από το πατρικό της ) επέλεξε να μεταβεί σε άλλο νοσοκομείο πλησιέστερο στην πόλη της.
Η δεύτερη Αναισθησιολόγος και η οποία επί σειρά ετών δούλευε στο Εξωτερικό ,θεώρησε ευνοϊκότερη την εργασία της στον ιδιωτικό τομέα και μετέβη πάλι κοντύτερα
στην οικογένεια της.
Η δε Τρίτη αναισθησιολόγος όταν αντελήφθη ´οτι δεν ήταν δυνατόν σε ένα τμήμα τεσσάρων Αναισθησιολόγων, οι τρεις να βρίσκονται για μια τριετία σε αδεια ανατροφής τέκνων
πήρε την απόφαση να παραιτηθεί.
Όλο κ συχνότερα ακούω από διάφορες κατευθύνσεις ότι το διαλυτικό στοιχείο της όλης κατάστασης είμαι εγώ , ουδεμία ευθύνη φέρει η πολιτική ηγεσία για την κατάντια στο χώρο ης υγείας ,για τον εξευτελισμό της προσφοράς μας, για τις άθλιες εργασιακές συνθήκες, για ρην εξαθλίωση των ζωών μας.
Αν και φαίνεται ως απολογία σας αναφέρω ότι σε αντίθεση με άλλες διευθύνσεις….,η ομιλούσα στο παρελθόν στα πλαίσια προσπάθειας δημιουργίας ανθρώπινων συνθηκών στο τμήμα μου εκτελούσα τον ίδιο αριθμό εφημεριών με το νεοδιόριστο δηλ 10 ενεργείς.
Απ Μάιο πήγα στις 15, τον Ιούνιο έμεινα 6 εικοσιτετράωρα
σε ενεργό εφημερία(σύνολο 15;δεν θυμαμαι),τον Ιούλιο νεοδιοριζόμενη εκτέλεσε 10 εφημερίες ενω εγω η Διευθύντρια 12,Σεπτεβριο 17 .,Ομτώβριο 20;;
Στα χρόνια αυτά έδωσα προτεραιότητα στους άλλους νεότερους συναδέλφους να μεταβαίνουν σε μεταπτυχιακες εκπαιδεύςεις, συνέδρια ,ενω εγω κρατούσα τα χειρουργεία (ως όφειλα;;;;)
Οταν για ενάμιση χρόνο η κ Γαλανου μεσούσης της πανδημίας έδινε πλάτη στο νοσοκομείο αγόγγυστα ήταν καλή, όταν η κ Γαλανού κατέρρευσε , τότε κατέρρευσε από δόλο ,θα ήταν ευχής έργο να φυγει από το Νοσοκομείο ως διαλυτική.Αλλωστε ουδείς Αναντικατάστατος..
Να τους επαναλάβω λοιπόν ότι αν πράγματι η κ Γαλανου είναι τόσο καταστροφική ,ας ελεγχθεί επι τέλους το επιστημονικό και επαγγελματικό και ηθικό ποιον της απο τους αρμόδιους του Υπουργείου.
Να καταμετρηθούν οι αναρρωτικές στα 18 χρόνια εργασίας μου αλλα και οι δραστηριότητες μου στο νοσοκομειο,ΕΚΑΒ
Σαφώς και έιναι ευπρόσδεκτοι να μοιραστούν μια εργασιακή μέρα μαζί μου.
Δεν ξαφνιάζομαι για τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Ας έρθουν
Γαλανού Πολύμνια
Διευθύντρια Αναισθησιλογικού
Πρόεδρος Νοσοκομειακών Ιατρών.
