Αδελφοποίηση του Δήμου Χάλκης με τους Δήμους Καστοριάς και Νεστορίου

Με επιτυχία και σε συγκινησιακό κλίμα ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 13 Νοεμβρίου οι εκδηλώσεις για την αδελφοποίηση του Δήμου Χάλκης με τους Δήμους Καστοριάς και Νεστορίου.
Η αδελφοποίηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την ηρωική θυσία του Δωδεκανήσιου Υπολοχαγού (ΠΖ) Αλέξανδρου Διάκου στην Πίνδο, την 1η Νοεμβρίου 1940, που πραγματοποιήθηκαν από τις 10 έως τις 13 Νοεμβρίου, από τους Δήμους Καστοριάς, Νεστορίου και Χάλκης.
Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Νέας Ζούζουλης Καστοριάς καθώς και το μνημόσυνο του Υπολοχαγού ΠΖ Αλέξανδρου Διάκου, του πρώτου Έλληνα Αξιωματικού Στρατού Ξηράς που έπεσε μαχόμενος στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο.
Στην αποστολή της Χάλκης μετείχαν, εκτός από τον δήμαρχο, δημοτικοί σύμβουλοι, ο ιερέας, το χορευτικό συγκρότημα του πολιτιστικού συλλόγου και κάτοικοι του νησιού.
Ιστορικό
Κατά την περίοδο των πρώτων ημερών του ελληνοαλβανικού πολέμου (28 Οκτωβρίου – 01 Νοεμβρίου 1940), τον τομέα της Πίνδου υπερασπιζόταν το Απόσπασμα Πίνδου του Συνταγματάρχη Δαβάκη με έδρα το Επταχώρι, υπαγόμενο Διοικητικά στο Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (Τ.Σ.Δ.Μ.) με έδρα την Κοζάνη. Ο Υπολοχαγός (ΠΖ) Αλέξανδρος Διάκος, γεννηθείς στην Χάλκη, βρέθηκε με το λόχο του στα υψώματα του χωριού Ζούζουλης, συμβάλλοντας στην στρατιωτική επιχείρηση για την ανακοπή της επέλασης των ιταλικών δυνάμεων της επίλεκτης ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, που είχαν εισβάλει στην ελληνική μεθόριο και κινούνταν ταχύτατα για την κατάληψη του Μετσόβου. Ο εν λόγω αξιωματικός, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτο πατριωτισμό και απαράμιλλο θάρρος, επιχείρησε με τέσσερις διαδοχικές επιθέσεις να καταλάβει το ύψωμα Τσούκα απέναντι από το χωριό Φούρκα, το οποίο κατείχαν τα ιταλικά στρατεύματα. Στην τέταρτη έφοδο, ο Αλέξανδρος Διάκος δέχθηκε στο στήθος φονική ριπή ιταλικού πολυβόλου και έπεσε νεκρός. Ήταν ο πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος πότισε με το αίμα του τους ορεινούς όγκους της Πίνδου. Ο εντοπισμός, η μεταφορά και η ταφή της σορού του ηρωικού Έλληνα αξιωματικού, έγινε από κατοίκους της Ζούζουλης στο κοιμητήριο του χωριού.
Η ένδοξη πολεμική ιστορία του ελληνοαλβανικού μετώπου και η θυσία του πρώτου Έλληνα Αξιωματικού Αλέξανδρου Διάκου, σηματοδότησαν αφενός για τους Ζουζουλιώτες την αποχώρηση του Ιταλού εισβολέα από τα εδάφη της Πίνδου και αφετέρου για τους Χαλκίτες και Δωδεκανήσιους εν γένει, την παρακαταθήκη για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου από την ιταλική κατοχή, φέρνοντάς τους ψυχικά, συναισθηματικά και πνευματικά κοντά.