Mε απόφαση που εξέδωσε το 2ο Τμήμα (Προεδρική Διαδικασία) του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου έγινε δεκτή η αίτηση ενός ημεδαπού κατοίκου της Ρόδου και ακυρώθηκε η αρνητική απάντηση του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρόδου επί της από 2.9.2022 αιτήσεώς του για έκδοση αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας.
Το ιστορικό της υπόθεσης φέρεται να έχει ως εξής:
Με το από 16.09.2021 ενημερωτικό έγγραφο της Δ.Ο.Υ., που εκδόθηκε σε απάντηση σχετικής αιτήσεως του προσφεύγοντος, ήδη συνταξιούχου του πρώην Τ.Σ.Α.Υ., τού γνωστοποιήθηκε ότι δεν βαρύνεται μεν με ατομικές οφειλές, αλλά ευθύνεται προσωπικώς και αλληλεγγύως ως συνοφειλέτης για οφειλές ναυτιλιακής εταιρείας συνολικού ύψους, μετά των προσαυξήσεων, 107.643,16 ευρώ, καθώς είχε διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. αυτής με εξουσία δέσμευσης και εκπροσώπησης.
Οι οφειλές αυτές προέρχονταν από τη βεβαίωση Φ.Π.Α. εις βάρος της εταιρείας για τις χρήσεις 2013-2019.
Ακολούθησε η από 18.01.2022 αίτηση του προσφεύγοντος με την οποία ζήτησε την επανεξέταση του ζητήματος της ευθύνης του, επικαλούμενος ότι είχε ήδη από το έτος 2012 παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου του Δ.Σ. της ως άνω εταιρείας.
Με το από 10.03.2022 έγγραφο του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρόδου, στο οποίο γίνεται μνεία του από 02.07.2021 εγγράφου του προϊσταμένου της Υπηρεσίας Μητρώου Ναυτικών Εταιρειών του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ο προσφεύγων ενημερώθηκε σχετικώς ότι η ευθύνη του εξακολουθεί υφιστάμενη λόγω της ιδιότητάς του ως προέδρου του Δ.Σ. της εταιρείας κατά το χρονικό διάστημα από 10.01.2000 έως 09.04.2017, καθώς το από 20.01.2012 πρακτικό της έκτακτης γενικής συνέλευσης των μετόχων της ως άνω εταιρείας και το από 21.01.2012 πρακτικό συνεδριάσεως του Δ.Σ. αυτής, τα οποία υποβλήθηκαν προς καταχώριση στο μητρώο ναυτικών εταιρειών του Ν. 959/1979 με την από 24.09.2012 αίτηση της νέας τότε προέδρου του Δ.Σ. της εταιρείας, παρουσίαζαν ελλείψεις και επιστράφηκαν στους ενδιαφερομένους.
Εν συνεχεία, ο προσφεύγων με την από 02.09.2022 ηλεκτρονική αίτησή του προς τη διάδικη φορολογική αρχή, που περιελάμβανε τα αναφερόμενα στο άρθρο 5 παρ. 2 της ΠΟΑ 1274/2013 στοιχεία, ζήτησε την έκδοση αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας, με αιτία εκδόσεως την είσπραξη χρημάτων από φορείς της κεντρικής διοίκησης, δηλώνοντας ως φορέα στον οποίο πρόκειται να κατατεθεί το αποδεικτικό το ΕΤΕΑΕΠ (πρώην ΕΤΑΑ/Τομέας Πρόνοιας Υγειονομικών).
Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε δια της εμφανίσεως του αυτοματοποιημένου μηνύματος «Δεν μπορεί να εκδοθεί Αποδεικτικό Φορολογικής Ενημερότητας».
Στην προσφυγή του τόνισε ότι η φορολογική αρχή γνώριζε ήδη από το έτος 2012 ότι παραιτήθηκε από το Δ.Σ. της εταιρείας, καθώς είχε καταχωρίσει στο τμήμα εισοδήματος δήλωση παραιτήσεώς του.
Προβάλλει δε ότι όλως αυθαιρέτως η διάδικη αρχή υποστηρίζει ότι δεσμεύεται από το μητρώο ναυτικών εταιριών, ενώ από τα στοιχεία που ο ίδιος προσκόμισε ενώπιόν της, και επικαλείται, προκύπτει αναμφιβόλως ότι η θητεία του έληξε λόγω παραιτήσεώς το έτος 2012.
Το δικαστήριο έκρινε μετά από διασταύρωση των στοιχείων, ότι η ΔΟΥ όφειλε και μπορούσε να διαπιστώσει το γεγονός της πραγματικής εκπροσώπησης της εταιρείας κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα και να χορηγήσει στον προσφεύγοντα το αιτηθέν αποδεικτικό, απορριπτομένων ως αβάσιμων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων από αυτήν.
Την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Σταυρούλα Κοιλιά.
Διατάχθηκε η ΔΟΥ Ρόδου να εκδώσει ενημερότητα σε πρώην πρόεδρο ναυτιλιακής εταιρείας
