• «Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε και που θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε καθημερινά είναι η ακρίβεια» • «Παλαιότερα ο μισθός μας έφτανε 15 με 20 ημέρες τον μήνα, τώρα πλέον μετά το πρώτο δεκαήμερο δεν υπάρχει εισόδημα» • «Η δική μας δουλειά και η δική μας υποχρέωση είναι να είμαστε στην υπηρεσία των εργαζομένων»
Ο Παναγιώτης Εγγλέζος επανεξελέγη την περασμένη Κυριακή πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου με ποσοστό που έφτασε το 94%.
Μαχητικός, διεκδικητικός και αποτελεσματικός, κατάφερε να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να ενισχύει τη συνδικαλιστική δύναμη στην περιοχή μας.
Στη συνέντευξή του στη «δημοκρατική» κάνει τον απολογισμό της θητείας του και θέτει τους στόχους του για την επόμενη και μιλά για το προσωπικό στοίχημα που έχει θέσει ως επανεκλεγείς πρόεδρος του ΕΚΡ.
• Κύριε Εγγλέζο, πριν από μία εβδομάδα, αναδειχθήκατε εκ νέου πρόεδρος του ΕΚΡ με ένα ποσοστό που άγγιξε το 94%, και θέλω να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη με αυτό. Ηταν αναμενόμενο αυτό το ποσοστό;
Ηταν ένα ποσοστό που ειλικρινά ξεπέρασε και τις δικές μας προσδοκίες και ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους και τα μέλη μας για την τιμή και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου και βεβαίως στους υποψηφίους της παράταξής μας. Ηταν η πρώτη φορά που συμμετείχαν τόσοι πολλοί αντιπρόσωποι στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη της νέας διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο. Ο συνολικός αριθμός των αντιπροσώπων έφτασε στους 298 όταν την τελευταία φορά ήταν στους 175. Ψήφισαν συνολικά 292 αντιπρόσωποι. Το ποσοστό της τάξης του 94%, μας γεμίζει με ευγνωμοσύνη αλλά και με μία τεράστια υποχρέωση προς τους εργαζόμενους.
Οι 292 αντιπρόσωποι εκπροσωπούν 9.500 εργαζόμενους στη Ρόδο, αντιλαμβάνεστε λοιπόν και την τεράστια τιμή αλλά και την μεγάλη υποχρέωση απέναντι σε όλους εκείνους τους εργαζόμενους που κινητοποιήθηκαν, συμμετείχαν, μας πίστεψαν και μας στήριξαν. Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και τον πρόεδρό του Θανάση Σταμούλη για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου αλλά και στη στήριξη όχι μόνο στη διάρκεια των εκλογών αλλά και στις προσπάθειές μας συνολικά.
• Πώς εκλέγονται οι αντιπρόσωποι που ψηφίζουν;
Η διαδικασία προβλέπει πως για κάθε 30 εργαζόμενους, αντιστοιχεί ένας αντιπρόσωπος που ψηφίζει για την ανάδειξη νέας διοίκησης. Ετσι προέκυψε ο αριθμός των 298 αντιπροσώπων, από τους οποίους προσήλθαν να ψηφίσουν οι 292.
• Είχατε δεύτερες σκέψεις για το αν θα ήσασταν ξανά υποψήφιος πρόεδρος, δεδομένου ότι είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος και για το συνδικαλιστικό κίνημα και για τους εργαζόμενους.
Δεν σας κρύβω ότι υπήρχαν πολλές σκέψεις γιατί όπως πολύ σωστά είπατε, οι καταστάσεις είναι πολύ δύσκολες. Ολο αυτό το διάστημα κληθήκαμε να δώσουμε μεγάλους αγώνες, μεγάλες μάχες και να συγκρουστούμε με συμφέροντα και κατεστημένα. Βεβαίως υπήρξαν φορές που απογοητευτήκαμε αλλά κάτω δεν το βάλαμε ποτέ. Υπήρχε μία μεγάλη ομάδα συνεργατών που με στήριξε και κυρίως με πίστεψε. Αυτή την ομάδα δεν ήθελα να την απογοητεύσω ή να θεωρηθεί ότι εγκαταλείπω τις προσπάθειες για το μεγάλο έργο που υπάρχει ακόμα μπροστά μας.
Το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόμουν θα ήταν να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να εγκαταλείψουμε όσα κατακτήσαμε τα τελευταία χρόνια. Επειτα από συζήτηση με τα μέλη της παράταξής μου, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ακόμα και πιο δυναμικά.
Και πιστέψτε με βλέποντας την αποφασιστικότητά τους, δεν υπήρχαν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Στην ομάδα μας, ήρθαν και νέα μέλη τα οποία εξελέγησαν και στην νέα διοίκηση, οπότε με την εμπειρία και την ανανέωση είμαστε έτοιμοι για νέους αγώνες. Αυτά τα νέα μέλη έρχονται να συμπληρώσουν τη μεγάλη ομάδα που έχουμε στο Εργατικό Κέντρο για να μπορέσουμε από κοινού ξανά να διεκδικήσουμε και να αγωνιστούμε για τα δικαιώματα των συναδέλφων μας. Πάντα υπάρχουν δεύτερες σκέψεις στο μυαλό, γιατί οι απογοητεύσεις ήταν πάρα πολλές.
Οχι μόνο σε θέματα διεκδικήσεων αλλά και σε θέματα που αφορούν στη δική μας λειτουργία ως συνδικαλιστές, ως ομάδα, όπως συμβαίνει βέβαια και στις καλύτερες οικογένειες. Παρόλα αυτά, επικράτησε η λογική, επικράτησε η ανάγκη να αγωνιστούμε για να ολοκληρώσουμε αυτά που είχαμε δεσμευτεί στα προηγούμενα χρόνια και να συνεχίσουμε μέσα από την παράταξη αυτή να παλεύουμε καθημερινά για το δίκαιο των εργαζομένων.
• Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθείτε να διαχειριστείτε στη νέα σας θητεία;
Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε και που θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε καθημερινά είναι η ακρίβεια. Είναι η καθημερινή αγωνία των εργαζομένων για να επιβιώσουν με όλα αυτά που συμβαίνουν, όπως οι αυξήσεις στο ρεύμα και στα είδη πρώτης ανάγκης. Σχεδόν στην τελευταία δεκαετία έχουμε χάσει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό κεκτημένων και συνεχίζουμε να χάνουμε. Είτε με το πρόσχημα των μνημονίων, είτε με το πρόσχημα της πανδημίας… Κάθε φορά θα δημιουργείται κάτι το οποίο έχει αντίκτυπο στους εργαζόμενους και θα επιβαρύνει το εισόδημά τους. Φανταστείτε ότι ο μισθός των εργαζομένων έχει εξανεμιστεί στις υποχρεώσεις. Παλαιότερα ο μισθός μας έφτανε 15 με 20 ημέρες τον μήνα, τώρα πλέον μετά το πρώτο δεκαήμερο δεν υπάρχει εισόδημα. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και μπροστά μας έχουμε μία νέα κρίση, την κρίση της στέγασης. Τα ενοίκια πλέον είναι απλησίαστα και το πού θα μείνει ο κάθε εργαζόμενος βιοπαλαιστής είναι ένα τεράστιο θέμα, το οποίο δυστυχώς η κυβέρνηση αγνοεί ή για να το πω καλύτερα, επιλέγει να το αγνοεί.
• Ασχολείστε πάρα πολλά χρόνια με τον συνδικαλισμό και θέλω να σας ρωτήσω, αν η έννοια του συνδικαλισμού παραμένει ψηλά στη συνείδηση των εργαζομένων, αν είναι στις προτεραιότητές τους όπως ήταν πριν από κάποια χρόνια ή αν έχει απαξιωθεί -ενδεχομένως και τεχνηέντως- για να μετριάσει τις αντιδράσεις και τις διεκδικήσεις.
Στον συνδικαλισμό είμαι από το 2003 και έκτοτε είμαι ενεργός συνδικαλιστής. Λέγοντας σε κάποιον ότι είσαι συνδικαλιστής ή ότι ασχολείσαι με τον συνδικαλισμό ή κάτι σχετικό, η πρώτη αντίδρασή του -και σας μιλάω εκ πείρας- είναι είτε να γελάσει είτε να κάνει μορφασμό κι αυτό σίγουρα σημαίνει πολλά.
Ο συνδικαλισμός όντως στη χώρα μας έχει απαξιωθεί, τεχνηέντως όπως σωστά εντοπίσατε, για τον λόγο ότι δεν θέλει η εργοδοσία αλλά και η κυβέρνηση να έχουν απέναντί τους κάποιους ενωμένους εργαζόμενους, που να αντιδρούν και να διεκδικούν. Θα πω όμως κάτι που διαφοροποιεί την περιοχή μας και είναι εξαιρετικά σημαντικό. Στη Ρόδο πριν από τέσσερα χρόνια τα ενεργά μέλη στα σωματεία ήταν 3.500, σήμερα που μιλάμε έχουν ξεπεράσει τα 9.000. Αυτό σημαίνει ότι κάτι καλό γίνεται…
Εχουμε πείσει τους συναδέλφους μέσα από τα σωματεία τους να επιστρέψουν, να οργανωθούν. Το ΕΚΡ ως δευτεροβάθμιο όργανο, έχει αγκαλιάσει τα σωματεία και στέκεται δίπλα τους. Πείσαμε τους εργαζόμενους ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ότι γίνεται δουλειά, ότι μπορούν να απευθύνονται στο ΕΚΡ και στα σωματεία τους για να μπορέσουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Χαρακτηριστικά θα σας πω ότι είμαστε πρώτοι σε πανελλαδικό επίπεδο σε τοπικές συλλογικές συμβάσεις, σχεδόν στο 80% στον κλάδο των εργαζομένων που απασχολούνται στην περιοχή μας. Αυτό θεωρώ ότι ήταν και η επιτυχία ώστε να γυρίσει ο κόσμος στα σωματεία, και στον συνδικαλισμό αλλά και στο Εργατικό Κέντρο. Πλέον το ΕΚΡ έχει ανοίξει την πόρτα στην κοινωνία. Το Εργατικό Κέντρο είναι κοινωνικός εταίρος, είναι ένας φορέας ο οποίος έχει λόγο και άποψη σε ό,τι συμβαίνει στο νησί. Αυτόν τον ρόλο εμείς τον αξιοποιήσαμε και ανοίξαμε το ΕΚΡ σε όλη την κοινωνία.
• Ανοίξατε τις πόρτες και η κοινωνία ανταποκρίθηκε, οι εργαζόμενοι βρήκαν έναν σύμμαχο κι αυτό προκύπτει και από τα στοιχεία που μας παραθέσατε.
Και δεν είναι μόνο αυτά τα στοιχεία. Το Εργατικό Κέντρο καθημερινά δέχεται πάνω από 300 εργαζόμενους συναδέλφους. Ειδικά στην πανδημία, το ΕΚΡ δεν έκλεισε ποτέ. Ημασταν από τα πρώτα εργατικά κέντρα, σε συνεργασία με τα εργατικά κέντρα της Κρήτης, που αναδείξαμε με προτάσεις τα προβλήματα και διεκδικήσαμε όλα αυτά που έλαβαν οι συνάδελφοί μας την περίοδο της πανδημίας και μέχρι σήμερα. Δεν είναι εγωιστικό αυτό που λέω αλλά να ξέρετε ότι όλα τα επιδόματα που δόθηκαν στην πανδημία για τη στήριξη των εργαζομένων ξεκίνησαν μέσα από το ΕΚΡ και τα εργατικά κέντρα Κρήτης. Θεωρώ ότι αυτό αναγνωρίστηκε. Χαρακτηριστικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την συγκέντρωση που κάναμε για να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους μέσα στην πανδημία για το επίδομα που καταφέραμε να πάρουμε για όσους δεν εργάζονταν.
Η αίθουσα του Εργατικού Κέντρου αποδείχθηκε μικρή. Είχαμε πάνω από 3.000 άτομα στην αίθουσα και έξω στον δρόμο και με ντουντούκες ενημερώναμε για τις διαδικασίες που είχαμε κάνει. Αυτή η εικόνα μας έχει δώσει δύναμη να συνεχίσουμε γιατί ειλικρινά θεωρούμε ότι προσφέρουμε στην κοινωνία και στον τόπο μας.
• Το δικό σας προσωπικό στοίχημα ως προέδρου του ΕΚΡ ποιο είναι;
Είναι να μπορέσω να καλύψω όλους τους κλάδους των εργαζομένων με τοπικές συλλογικές συμβάσεις και να συνεχίσω να γεμίζω με κόσμο τα σωματεία και το Εργατικό Κέντρο. Θέλω στο τέλος της θητείας μου, να λένε ότι αυτή η διοίκηση με τη στήριξη όλων των μελών της και εμένα ως επικεφαλής, καταφέραμε και ξαναφέραμε τον κόσμο πίσω στο συνδικαλιστικό κίνημα. Και βέβαια αυτό που έχουμε ως στόχο και σκοπό και το έχουμε υιοθετήσει από την προεδρία του Σάββα Χατζησάββα είναι η δημιουργία του γραφείου Τεχνικής Επιθεώρησης για την υγιεινή και ασφάλεια στην περιοχή μας. Θεωρώ αυτό ως πρωταρχικό μου στόχο γιατί πιστεύω και μπορώ να το αποδείξω με στοιχεία, ότι θα μπορέσουμε να σώσουμε ζωές συναδέλφων μας, όταν λειτουργήσει αυτό το περιβόητο τμήμα Υγιεινής και Ασφάλειας στην περιοχή μας.
• Είμαστε κοντά σε αυτό κ. Εγγλέζο;
Μετά και τις τελευταίες δεσμεύσεις που πήρε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Νικητιάδης κατά την ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή αλλά και τις προσωπικές επαφές που έχω κι εγώ με τον γενικό γραμματέα της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, στο τέλος Μαρτίου, στο καινούργιο οργανόγραμμα του οργανισμού της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας θα συμπεριλαμβάνεται η δημιουργία αυτού του τμήματος. Αν αυτό επιτευχθεί θα είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για να δημιουργηθεί αυτό το τμήμα το οποίο αποτελεί στόχο και σκοπό εδώ και μία δεκαετία και για τον προηγούμενο πρόεδρο Σάββα Χατζησάββα αλλά και για μένα που έχω αναλάβει αυτόν τον δύσκολο ρόλο.
• Κλείνοντας τη συνέντευξή μας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους εργαζόμενους;
Θέλω να τους υποσχεθώ, όπως τους είχα υποσχεθεί και από την πρώτη στιγμή που πήρα τα ηνία της παράταξης και του Εργατικού Κέντρου ότι θα είμαι εδώ, θα προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να υπερασπίζομαι τα δικαιώματά τους, θα προσπαθώ η αδικία που δέχονται να εξαλείψει και δεσμεύομαι ότι οι πόρτες του Εργατικού Κέντρου, θα παραμείνουν ανοιχτές για όλους.
Τους παρακαλώ να εμπιστευτούν τα σωματεία τους και το Εργατικό Κέντρο. Να μην φοβούνται να έρθουν να ζητήσουν, να ενημερώσουν, να μας καταγγείλουν οτιδήποτε. Η δική μας δουλειά και η δική μας υποχρέωση είναι να είμαστε στην υπηρεσία των εργαζομένων. Σε αυτό είμαι ταγμένος, αυτό υπόσχομαι ότι θα υπηρετώ όσο είμαι σε αυτή τη θέση με ό,τι δυνάμεις έχω.
