Ενώπιον του 1ου Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου έχει προγραμματιστεί η συζήτηση την 21η Ιανουαρίου 2021, μετά από αναβολές, της πρώτης αγωγής αστικής ευθύνης κατά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δήμου Ρόδου, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και του Ελληνικού Δημοσίου, από μια κάτοικο της Ιαλυσού, η κατοικία της οποίας κατεστράφη ολοσχερώς στην φονική πλημμύρα του Νοεμβρίου του 2013.
Με την αγωγή που υποβλήθηκε από την κάτοικο της Ιαλυσού, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της κ. Φώτη Ρωμαίου διεκδικείται αποζημίωση συνολικού ύψους 265.480 € (235.480 € για αποκατάσταση θετικής ζημίας και 30.000 € για ηθική βλάβη) νομιμότοκα από την επομένη της επιδόσεώς της.
Η ενάγουσα διέμενε μέχρι τις 23-11-2013 σε μονοκατοικία 120 τ.μ. πλήρους κυριότητάς της στην Ιαλυσό, στην οδό Αγ. Γεωργίου, μαζί με τα δύο ενήλικα τέκνα της.
Στις 22 και 23 Νοεμβρίου 2013 στη Ρόδο σημειώθηκαν ισχυρότατες καταιγίδες και βροχοπτώσεις, οι οποίες προκάλεσαν πλημμύρες σε ολόκληρο το νησί και ειδικότερα είχαν ως αποτέλεσμα τέσσερις άνθρωποι να χάσουν άδοξα τη ζωή τους παρασυρόμενοι από χείμαρρο.
Μάλιστα, μέσα σε μία ημέρα έγιναν περισσότερες από 350 κλήσεις στην πυροσβεστική για άντληση υδάτων και απεγκλωβισμούς, καθώς και εκτεταμένες διακοπές ρεύματος, που οφείλονταν σε πτώσεις κεραυνών, ακόμα και σε κατοικημένες περιοχές.
Συνολικά δε υπέστη σημαντικές ζημίες η περιουσία περισσοτέρων από 400 οικογενειών και 300 επιχειρηματιών.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει, ένα από τα θύματα ήταν και η ίδια, καθότι η οικία της και το περιεχόμενο αυτής καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Εκθέτει ότι για όλα τα παραπάνω περιστατικά (συμπεριλαμβανομένης της ευθύνης για το θάνατο των 4 συμπολιτών της) έχει σχηματιστεί ποινική δικογραφία κατά του τότε δημάρχου Ρόδου κ. Ευσταθίου Κουσουρνά, του τότε περιφερειάρχη Δωδεκανήσου κ. Ιωάννη Μαχαιρίδη και του τότε αντιπεριφερειάρχη Δωδεκανήσου κ. Φωτίου Χατζηδιάκου.
Στο πλαίσιο μάλιστα της ανακριτικής διερεύνησης της υπόθεσης, συντάχθηκε τεχνική έκθεση καταγραφής στοιχείων αντιπλημμυρικής προστασίας νήσου Ρόδου από τους πολιτικούς μηχανικούς του ΤΕΕ Δωδεκανήσου κ.κ. Ιάκωβο Γρύλλη, Αριστοτέλη Ηρακλείδη, Γεώργιο Διακογεωργίου, Άγγελο Ηρακλείδη, Σταμάτη Μαρουλλάκη, Φαίδρα Ηρακλείδη και τον τοπογράφο μηχανικό Κλεόβουλο Παπακωνσταντίνου.
Όπως αναφέρει, η Ιαλυσός στο βόρειο τμήμα αυτής συναντά τη θάλασσα (Αιγαίο Πέλαγος), ενώ νότια συνορεύει με την ορεινή περιοχή της Φιλερήμου. Από την ευρύτερη περιοχή της Φιλερήμου εκκινούν μεγάλοι χείμαρροι, οι οποίοι στη συνέχεια διασχίζουν την Ιαλυσό και καταλήγουν στη θάλασσα.
Η οικία της βρίσκεται ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, στον παράδρομο της οδού Αγίου Γεωργίου.
Τονίζει ότι οι χείμαρροι δεν έχουν νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά κατεξοχήν το χειμώνα, οπότε και γεμίζουν από τα νερά βροχοπτώσεων από τα βουνά της Φιλερήμου.
Οι κύριες αιτίες των καταστροφών, όπως αναφέρει, ήταν οι παρακάτω:
Το έργο επικάλυψης του Τριαντενού χείμαρρου, από το παλαιό Νεκροταφείο έως τη θάλασσα, άρχισε και ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 1980, μετά την ένταξη της κοίτης του στο σχέδιο πόλεως Ιαλυσού. Η ανεπάρκεια της εκ σκυροδέματος διατομής και η κακή γενική χάραξη του έργου (π.χ. απότομες στενώσεις της διατομής, καμπύλη ενενήντα μοιρών, προβλήματα στην έξοδο του αγωγού) δημιουργεί έντονες ανασχέσεις στη ροή και υπερπηδήσεις της εισόδου. Τα πλεονάζοντα νερά του χειμάρρου κατά την πλημμύρα, κατακλύζουν το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης.
Ο φυσικός χείμαρρος Επισκόπου σε ολόκληρή του την έκταση ήταν “μπαζωμένος”, γεμάτος κάθε λογής σκουπίδια, απόβλητα και επιχωματώσεις σε πολλά σημεία του, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να υπάρξει ομαλή ροή των νερών και να πλημμυρίζει η γύρω περιοχή.
Τα φυσικά ρέματα Αγίου Γεωργίου και Άνοιξης ήταν στη μεγαλύτερη έκτασή τους “μπαζωμένα”, και το σημείο που η φυσική μορφολογία του εδάφους σχηματίζει ένα ύψιλον (υ) ώστε να εισχωρεί σε αυτό το νερό, είχε καλυφθεί από χώμα και κάθε λογής υλικά και χώματα, με αποτέλεσμα να ρέματα να υπερχειλίσουν και να μη μπορεί το νερό να κυλάει απρόσκοπτα και να καταλήγει στη θάλασσα.
Τα φρεάτια της ευρύτερης περιοχής και κατεξοχήν της κεντρικής οδού Ηρακλειδών ήταν “βουλωμένα”, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να απορροφήσουν το πλεονάζον νερό από τις βροχοπτώσεις.
Δεν είχαν κατασκευαστεί αντιπλημμυρικά έργα σε κανένα σημείο, παρά την ύπαρξη σχετικών μελετών από το παρελθόν.
Συζητείται αγωγή αστικής ευθύνης για καταστροφή οικίας στην πλημμύρα του 2013
