Είναι από τις ώρες που η καρδιά σκίζεται και πλημμυρίζει με πόνο, με συναισθήματα και αντικαθιστά την λογική με τις αναμνήσεις. Η λογική που λέει ότι η ζωή συνεχίζεται δεν έχει χώρο ύπαρξης στην απώλεια του Σταμάτη Μήτσου. Γιατί ο Σταμάτης ήταν όλο συναισθήματα. Μια καρδιά ανοιχτή, μια ψυχή βαθιά που ακτινοβολούσε μόνο αγάπη σεβασμό και ανιδιοτέλεια. Ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος που πραγματικά γινόταν θυσία για το συνάνθρωπό του για τους φίλους του για την οικογένειά του.
Ήταν αποτέλεσμα της σμίλευσης της Μικρασιατικής του καταγωγής και της εργατικής του συνείδησης που ανέπτυξε στο αγαπημένο του Περιστέρι στα παιδικά του χρόνια.
Ήταν ενας συνειδητοποιημένος πολίτης.
Μαζί φτάσαμε στη Ρόδο το 1983 την αγαπήσαμε την υπηρετήσαμε αλλά και η Ρόδος και μας προσέφερε απλόχερα την ζεστασιά των ανθρώπων της.
Ο Σταμάτης ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με εφόδια την διορατικότητα, την εξυπνάδα του, την εργατικότητα, και το ήθος του. Και πέτυχε, όπως πέτυχε σε όλες τις δραστηριότητες του.
Παράλληλα όμως ανέπτυξε μια κοινωνική και πολιτική δράση. Ο Σταμάτης ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος, ορθολογικός αλλά και ταυτόχρονα ιδεολόγος. Ήταν θαυμαστή η διαλεκτική του σκέψη και οι κοινωνικοπολιτικές του αναλύσεις. Άνθρωπος ασυμβίβαστος στις αρχές του. Όχι όμως σε μια ξύλινη λογική και μια ξύλινη γλώσσα αλλά με μία γλώσσα της κοινωνίας. Όταν μιλούσε την άγγιζε την κοινωνία και την κέρδιζε. Άκουγε και έβλεπε. Ήταν θαυμαστή η διαλεκτική του σκέψη και οι κοινωνικοπολιτικές του αναλύσεις. Ηταν ένας συνειδητοποιημένος πολίτης.
Θυμάμαι, εγώ γραμματέας στην κομματικής οργάνωση του Αγίου Νικολάου του ΚΚΕ και ο Σταμάτης καθοδηγητής της οργάνωσης από πλευράς Αχτίδας. Συνδεθήκαμε όχι μόνο κομματικά αλλά και με μια ισχυρή, βαθιά καρδιακή, προσωπική και οικογενειακή φιλία.
Ήταν από εκείνα τα στελέχη που μόνο σεβασμό εισέπραττε. Στη συνέχεια μαζί πορευτήκαμε στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και αργότερα στο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα ήταν από εκείνα τα στελέχη που το “έβγαζες πραγματικά το καπέλο”.
Παρών παντού και σε όλα όχι γιατί του το ζητούσες αλλά γιατί το πίστευε, μπροστάρης δηλαδή.
Ήταν όμως κι ένας άνθρωπος της παρέας, της μεγάλη συμμετοχή στην παρέα. Της έδινε κέφι και ζωή. Θυμάμαι από τα πρώτα χρόνια μας στη Ρόδο τα ατελείωτα γλέντια και τις συζητήσεις με τους αγαπημένους μας φίλους τον Γιαννέζο, τον Καπνουδάκη, τον Νότη, τον Παστρικό τον Αναπολιτάνο τον Παπαχριστοδούλου, τον Μιχαηλιδη και άλλους πολλούς στην ταράτσα στην Δενδρινού, στο στέκι του Τσίμα, στις εξορμήσεις στην εξοχή….
Χαιρόσουν να κουβεντιάζεις μαζί του γιατί εκτός από την τετράγωνη πολιτική λογική και βαθιά ιδεολογική σκέψη του είχε την ικανότητα όλο αυτό να το κάνει ένα στοιχείο παρεΐστικο, ένα στοιχείο της διασκέδασης, ένα στοιχείο που το πάντρευε με το κέφι.
Δεν ήταν μόνο η ζωή του ένας αγώνας ήταν παράλληλα και ο αγώνας η ζωή του. Συμπαραστάτης σ’ αυτή την πορεία η αγαπημένη τους σύζυγος ή Μαρία Βαλατσού και βλαστάρια αυτής της διεργασίας οι δυο του κόρες Ελένη και η Εφη.
Δεν μπορούμε σήμερα να δεχτούμε την έννοια αποχαιρετισμός γιατί η καρδιά και η ψυχή ισχυρίζονται, κι αυτές έχουν δίκιο, ότι ο Σταμάτης θα συνεχίσει να παραμένει όχι μόνο για την οικογένεια του αλλά και για πολλούς από εμάς ένα ζωντανό παρόν του μέλλοντος μας.
Ο Σταμάτης Μήτσου ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας ξεχωριστός οικογενειάρχης, ένας ξεχωριστός φίλος ένας ξεχωριστός σύντροφος.
Δεν φεύγει μόνος του. Παίρνει μαζί του ένα κομμάτι της καρδιάς μας, αυτό που με το ήθος του, την τιμιότητα του, την συμπεριφορά του, την στάση ζωής του τόσα χρόνια έχει ήδη κερδίσει.
Από βάθους καρδιάς συλλυπητήρια στην πολυαγαπημένη του σύζυγο τη Μαρία στις οικογένειες των παιδιών του Ελένης και Εφης και σε όλους τους φίλους του. Τους εύχομαι δύναμη και κουράγιο.
Ρόδος 16-1-2023
Δημήτρης Γάκης
πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
