Δεν θα γίνει κατηγορία εις βάρος Ροδίτη για πλαστογραφία και απάτη

Nα μην γίνει κατηγορία εις βάρος ενός Ροδίτη, με στενούς δεσμούς με την αυτοδιοίκηση, για τις πράξεις της πλαστογραφίας μετά χρήσεως από υπαίτιο που σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του περιουσιακό στοιχείο βλάπτοντας τρίτο, με συνολικό όφελος και συνολική ζημία που υπερβαίνουν το χρηματικό ποσό των 120.000 ευρώ κατ’ εξακολούθηση και της απάτης κατ’ εξακολούθηση αποφάσισε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, με Βούλευμα που εξέδωσε.
Ο κατηγορούμενος καταμηνύθηκε το Νοέμβριο του 2013 από γνωστή εταιρεία των Αθηνών που είχε αναλάβει το έργο της αποκομιδής των σκουπιδιών στην Ρόδο.
Η εταιρεία υποστήριξε συγκεκριμένα ότι ο κατηγορούμενος είχε καταρτίσει και κάνει χρήση πλαστών συμβάσεων.
Όπως εξέθεσε από το έτος 2007 και μετά, στο πλαίσιο συμμετοχής της εταιρείας σε διαγωνισμό του τότε Δήμου Ιαλυσού για την ανάδειξη αναδόχου στο έργο «Εργασίες αποκομιδής απορριμμάτων και οδοκαθαρισμού» και ενόψει του γεγονότος ότι οι δραστηριότητές της στο νησί ολοένα και διευρύνονταν, αναπτύχθηκαν μεταξύ της εταιρείας και του κατηγορούμενου σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης, διαμορφώνοντας τους όρους μίας στενής και συστηματικής συνεργασίας η οποία διήρκεσε μέχρι και το καλοκαίρι του 2012, οπότε και διεκόπη.
Όπως διατείνεται η εταιρεία, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της, την 21η Δεκεμβρίου 2011, υπέγραψε υπό την ιδιότητα της «αναδόχου -εκμισθώτριας» με τον δήμαρχο Ρόδου κ. Στάθη Κουσουρνά σύμβαση μίσθωσης, με την οποία εκμίσθωσε στον Δήμο έξι απορριμματοφόρα οχήματα χωρητικότητας 16 κυβικών μέτρων, ένα απορριμματοφόρο όχημα χωρητικότητας 2 κυβικών μέτρων και ένα τετραξονικό φορτηγό. Η σύμβαση ορίσθηκε να είναι τρίμηνης διάρκειας, και συγκεκριμένα από τον Ιανουάριο του 2012 έως και τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Σε εκτέλεση της σύμβασης μίσθωσης, εκδόθηκαν δύο τιμολόγια αξίας 138.323,23 και 276.646,46 ευρώ.
Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ της εταιρείας και των αρμοδίων οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου, η εταιρεία πληροφορήθηκε, όπως υποστηρίζει, την ύπαρξη και κατάρτιση ενός ανύπαρκτου εγγράφου, ήτοι μίας πλαστογραφημένης από την αρχή έως το τέλος υποτιθέμενης «Σύμβασης Εκχώρησης Απαιτήσεως» μεταξύ της εταιρείας και του κατηγορούμενου, με φερόμενη ημερομηνία υπογραφής την 6η Απριλίου 2012 και την είσπραξη από τον κατηγορούμενο από το ταμείο του Δήμου στις 3.8.2012, ποσού 109.704,63 ευρώ και εν συνεχεία, στις 26 Οκτωβρίου 2012, την είσπραξη του Φ.Π.Α., που αντιστοιχεί στο ανωτέρω ποσό, ήτοι 19.079,07 ευρώ.
Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι ουδέποτε υπέγραψε με τον εναγόμενο σύμβαση εκχώρησης, η οποία της απεστάλη περί τα μέσα Σεπτεμβρίου 2012.
Στο έγγραφο, όπως διατείνεται, έχει τεθεί από τον ίδιο η σφραγίδα της εταιρείας και η υπογραφή του νομίμου εκπροσώπου της, υπό την ιδιότητα του προέδρου και δ/ντος συμβούλου. H εταιρεία υποστηρίζει ότι, η σύμβαση είναι πλαστογραφημένη, από το περιεχόμενο και τη διατύπωσή της.
Η εταιρεία την 2α Μαρτίου 2009, υπέγραψε εξάλλου υπό την ιδιότητα της «αναδόχου» με τον τότε δήμαρχο κ. Χατζή Χατζηευθυμίου, ο οποίος ενεργούσε ως νόμιμος εκπρόσωπος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου (Δ.Λ.Τ.Ν.Δ.) σύμβαση με αντικείμενο την παροχή των αιτούμενων ευκολιών για την υποδοχή στερεών αποβλήτων, δηλαδή την παροχή υπηρεσιών παραλαβής, προσωρινής αποθήκευσης, μεταφοράς, πιθανής επεξεργασίας και νόμιμης τελικής διάθεσης των παραγόμενων αστικών και μη επικίνδυνων στερεών αποβλήτων από τα πλοία και τα πλωτά ναυπηγήματα. Η σύμβαση διήρκεσε 35 μήνες, αρχόμενη την 1.3.2009.
Εκδόθηκαν τρία τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, ποσού 47.970,53 ευρώ, 52.860,33 ευρώ και 29.343,36 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.
Υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο της μέχρι τότε καλής συνεργασίας με τον κατηγορούμενο τον εξουσιοδότησαν, να εισπράξει την απαίτηση αυτή, ενόψει του γεγονότος ότι είχε κινηθεί και νομική διαδικασία εκ μέρους της εταιρείας, για την είσπραξη δύο τιμολογίων παροχής υπηρεσιών.
Η εταιρεία υποστηρίζει ότι ο κατηγορούμενος τον Μάιο του 2012, εμφανίστηκε στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου ως εκπρόσωπος της εταιρείας και εισέπραξε ποσό ύψους 93.848,24 ευρώ το οποίο ουδέποτε απέδωσε με την χρήση πλαστής σύμβασης εκχώρησης.
Από την έρευνα ωστόσο και κατόπιν διενέργειας γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης προέκυψε ότι η υπογραφή στην σύμβαση εκχώρησης απαίτησης στην θέση της εκχωρήτριας είναι όμοια με αυτήν του εκπροσώπου της εταιρείας και περαιτέρω προέκυψε ότι δεν συνδέεται με τον κατηγορούμενο και ότι δεν την έχει θέσει εκείνος. Φέρεται εξάλλου να προέκυψε ότι η εγκαλούσα εταιρεία του οφείλει αμοιβές για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες και ότι νόμιμα και εν γνώσει της εταιρείας είχε εισπράξει τις ανωτέρω αμοιβές.
Ο κατηγορούμενος μάλιστα εγχείρησε επιστολή της εταιρείας με την οποία αναγνωρίζεται ότι του όφειλε 273.502,52 ευρώ και είχε δεσμευτεί να του αποστείλει ειδικό πληρεξούσιο για την είσπραξη τους από τον Δήμο Ρόδου.
Μάλιστα η εταιρεία όφειλε χρήματα σε τράπεζα και με τον τρόπο αυτό, της εκχώρησης της απαίτησης της εξασφάλιζε ότι δεν θα κατάσχοντο.