Τις καμπάνες της ειρήνης

Πριν στεγνώσουν τα δάκρυα για τους πνιγμούς των κατατρεγμένων στη Μεσόγειο ένας άλλος πόλεμος στέλνει σε “ανθρωπιστικούς διαδρόμους” χιλιάδες πολίτες. Οικογένειες με τα μωρά τους, κάθε λογής άνθρωποι πολίτες όπως εμείς πορεύονται μέσα στον χιονιά στο πουθενά. Να σταματήσουμε λοιπόν αυτήν τη πορεία προς την  κόλαση στους διαδρόμους (γιατί περί αυτού πρόκειται) και να αφήσουμε τις chic ονομασίες. Να βγούμε όλοι έξω και να εναντιωθούμε σε όλους τους ηγέτες του κόσμου που εξακολουθούν όπως 60 χρόνια πριν να χρησιμοποιούν ανθρώπινο αίμα για ενεργειακό πόρο! Λαοί καταποντίζονται, μεσάζοντες κερδοσκοπούν, ο πληθυσμός της υφηλίου σε πογκρόμ! Στα σκληρά χρόνια του  πρώτου Ψυχρού Πολέμου, ο μεγαλύτερος Ιταλός «παραμυθάς», Τζιάνι Ροντάρι, έγραφε: «Του κόσμου οι μεγάλοι στρατηγοί/Να αιματοκυλήσουν βάλθηκαν τη γη/Και από το μεγάλο άχτι, ως τις καμπάνες έριξαν στη μάχη/Μα αυτές χαρμόσυνα χτυπούσαν/Στον κόσμο την ειρήνη διαλαλούσαν». Με τον  ρωσικό κλοιό να σφίγγει γύρω από το Κίεβο, το μήνυμα του Ροντάρι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Με το μοναδικά περιεκτικό και απλό ύφος, που τον έκανε παγκόσμια αγαπητό, ο  Ιταλός συγγραφέας απευθύνεται όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους.Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για την Ουκρανία και με τον κόσμο στα πρόθυρα ενός Δεύτερου Ψυχρού πολέμου, μήπως ήρθε η ώρα να χτυπήσουμε όλοι εμείς, πιο αποφασιστικά, πιο δυνατά, τις καμπάνες της ειρήνης;