• Είναι το μοναδικό μουσικό κατασκηνωτικό φεστιβάλ στην Ελλάδα που διοργανώνεται χειμώνα και δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα • Μια ομάδα φίλων, με διάθεση, όρεξη και ατελείωτες ώρες εθελοντικής εργασίας, μετέτρεψε μια εγκαταλελειμμένη μάντρα σε ένα σημείο αναφοράς για χιλιάδες επισκέπτες
Μια ιδέα που γεννήθηκε σε ένα καφενείο ενός μικρού χωριού, από μια παρέα που ήθελε να δώσει ζωή στον τόπο της, εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ξεχωριστά φεστιβάλ της Ελλάδας.
Το Winter Camp Ιστρίου δεν είναι απλώς ένα μουσικό φεστιβάλ κατασκήνωσης, αλλά μια εμπειρία που ενώνει ανθρώπους κάθε ηλικίας στη φύση, χωρίς οικονομικές συναλλαγές, με μοναδικό αντάλλαγμα την αγάπη για τη μουσική, την παρέα και την εθελοντική προσφορά. Μια ομάδα φίλων, με διάθεση, όρεξη και ατελείωτες ώρες εθελοντικής εργασίας, μετέτρεψε μια εγκαταλελειμμένη μάντρα σε ένα σημείο αναφοράς για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Η πορεία του φεστιβάλ, το οποίο είναι το μοναδικό μουσικό κατασκηνωτικό φεστιβάλ στην Ελλάδα που διοργανώνεται χειμώνα από τα πρώτα 40-50 άτομα που ξεκίνησαν πριν από 12 χρόνια μέχρι τις χιλιάδες συμμετοχές που συγκεντρώνει σήμερα, αποδεικνύει πως, όταν υπάρχει όραμα και συνεργασία, ακόμα και η πιο μικρή παρέα μπορεί να γράψει τη δική της μεγάλη ιστορία. Γι’ αυτή την πορεία των 12 ετών και για την ιδέα που γεννήθηκε ανάμεσα σε μια παρέα, μιλάει σήμερα στη «δημοκρατική» ο κ. Ακης Παπακώστας, ένας από τους διοργανωτές του Winter Camp Ιστρίου.
• Κύριε Παπακώστα, πώς ξεκίνησε η ιδέα του Winter Camp Ιστρίου για να φτάσει σήμερα να προσελκύει χιλιάδες κόσμου;
Αυτή η ιδέα ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια, όταν καθόμασταν μια παρέα στην Ίστριο, στο χωριό μας. Καταγόμαστε όλοι οι διοργανωτές από την Ίστριο και μια ημέρα που καθόμασταν στο καφενείο του χωριού έπεσε η ιδέα στο τραπέζι: τι μπορούμε να κάνουμε για να φέρουμε κόσμο στο χωριό, κάτι διαφορετικό. Θέσαμε αυτή την ιδέα, εμπνευσμένοι και από το ορεινό φεστιβάλ που γινόταν στην Ιγκο στα Λάερμα, στο οποίο συμμετείχαμε και ως σύλλογος. Θεωρήσαμε ως το ιδανικότερο σημείο για αυτή την ιδέα αυτή την τοποθεσία, η οποία ήταν μια παρατημένη μάντρα, με μπάζα και σκουπίδια… Ξοδέψαμε ατελείωτες ώρες εθελοντικής εργασίας για να την καθαρίσουμε και χρόνο με τον χρόνο φτάσαμε στο σημείο που είναι σήμερα. Ξεκινήσαμε λοιπόν εκεί την πρώτη χρονιά σαν παρέα μπορώ να πω, ήμασταν 40-50 άτομα, δεν ήμασταν παραπάνω. Χρόνο με τον χρόνο φτάσαμε εδώ που φτάσαμε
• Φέτος πάντως ήταν η διοργάνωση με τη μεγαλύτερη συμμετοχή.
Σωστά. Φέτος στήθηκαν περίπου 800 με 1.000 αντίσκηνα, που σημαίνει ότι τουλάχιστον 3.000 άτομα κατασκήνωσαν εκεί. Όσον αφορά στον κόσμο που πέρασαν ως επισκέπτες μαζί με τους κατασκηνωτές, ήταν πάνω από 8.000 με 9.000 άτομα.
• Αυτή την εξέλιξη και αυτή την ανταπόκριση του κόσμου, όταν ξεκινούσε αυτή η παρέα πριν από 12 χρόνια, μπορούσατε να τη φανταστείτε;
Σίγουρα όχι. Κάθε χρόνο έρχεται όλο και περισσότερος κόσμος. Πριν από 12 χρόνια ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον. Πέρυσι είχαμε τον διπλάσιο κόσμο από πρόπερσι. Φέτος είχαμε τον διπλάσιο κόσμο από πέρυσι. Τώρα, του χρόνου, αν έχουμε διπλάσιο κόσμο από φέτος, τότε σίγουρα δεν θα επαρκεί ο διαθέσιμος χώρος.
• Ποιοι σας στηρίζουν σε αυτή την προσπάθεια;
Όλο αυτό είναι μια αλυσίδα, ας το πούμε έτσι, που σίγουρα ξεκινάει από τους τοπικούς φορείς, από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και τον Δήμο Ρόδου. Όλα αυτά τα χρόνια η στήριξή τους είναι πολύτιμη στο υλικό κομμάτι. Μετά είναι οι χορηγοί, τόσο σε τρόφιμα όσο και σε ποτά-αναψυκτικά. Είναι οι εθελοντές για τις δραστηριότητες. Τα μουσικά σχήματα επίσης συμμετέχουν αφιλοκερδώς, από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ καθ’ όλο το τριήμερο. Ο σημαντικότερος κρίκος της αλυσίδας για μένα είναι οι εθελοντικές ομάδες, γιατί όλα αυτά τα χρόνια αν δεν είχαμε τις εθελοντικές ομάδες να είναι εκεί μαζί μας όλο το τριήμερο, δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα. Όσα υλικά, όσα τρόφιμα και ποτά κι αν υπήρχαν, αν δεν υπήρχαν οι ομάδες αυτές να μας στηρίζουν, τίποτα δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Χωρίς την ΕΘΟΜΑΚ Σαλάκου, την ΕΠΟΜΕΑ να φροντίζει για την κυκλοφορία και την ασφάλεια του χώρου, την ΕΘ.Ο.Γενναδίου, τη Malona discovery, τη Λέσχη 4χ4, τους Σαμαρείτες για την υγειονομική κάλυψη και άλλες ομάδες, δεν θα μπορούσε να είχε γίνει τίποτα. Ασφαλώς και με τη στήριξη της Λέσχης Αρχιμαγείρων Δωδεκανήσου και Κυκλάδων που μαγειρεύουν για μας όλο το τριήμερο.
• Ποιες ηλικίες είναι αυτές που ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα;
Πλέον ανταποκρίνονται όλες οι ηλικίες. Στην αρχή δεν ήταν όλες οι ηλικίες, ήταν πιο νεαρά άτομα και δεν είχε πολλές οικογένειες, δεν είχε πολλά παιδιά. Η μεγαλύτερη επιτυχία της εκδήλωσής μας είναι πως έχουμε καταφέρει να έρχονται πολλές οικογένειες. Αυτό μας κάνει πολύ χαρούμενους, να βλέπουμε τα παιδιά να είναι κοντά μας και οι δραστηριότητες για τα παιδιά να έχουν τόσο μεγάλη συμμετοχή.
• Τώρα βέβαια το φεστιβάλ αυτό είναι πλέον σημείο αναφοράς σε όλη την Ελλάδα.
Ναι, πράγματι είναι σημείο αναφοράς σε όλη την Ελλάδα, γιατί υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται να έρθει στο φεστιβάλ και δεν διαμένει στη Ρόδο, είτε πρόκειται για Ροδίτες που μένουν αλλού, σε άλλες πόλεις, αλλά ακόμα και για κατασκηνωτές που έρχονται στο νησί αποκλειστικά για το τριήμερο κάμπινγκ. Οι περισσότεροι που ταξιδεύουν στη Ρόδο για το φεστιβάλ γνωρίζουν ότι η ημερομηνία κάθε χρόνο είναι το δεύτερο παρασκευοσαββατοκύριακο κάθε Μαρτίου. Άρα μπορούν να κάνουν εγκαίρως τον προγραμματισμό τους και να κλείσουν εισιτήρια ή να φροντίσουν την άδειά τους, το πρόγραμμά τους κλπ. Είναι σημαντικό να πούμε ότι το Ιστριος Winter Camp είναι το μοναδικό μουσικό κατασκηνωτικό φεστιβάλ στην Ελλάδα που διοργανώνεται χειμώνα και χωρίς οικονομικές συναλλαγές.
• Και υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται κάθε χρόνο επί 12 χρόνια και κάθε χρόνο έρχονται και νέοι κατασκηνωτές.
Ναι. Εμείς το ξεκινήσαμε για τη δική μας παρέα, για να περνάμε καλά, και πλέον, ναι μεν περνάμε καλά, αλλά τρέχουμε πολύ καθ’ όλο το τριήμερο. Προσπαθούμε να καλύψουμε όλες τις ανάγκες που προκύπτουν.
• Τον στόχο, την εξέλιξη αυτή του φεστιβάλ, εσείς πώς τη φαντάζεστε;
Ο στόχος ακόμα δεν έχει τεθεί για του χρόνου. Σε μια πρώτη συζήτηση που κάναμε, σκεφτήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για να χωρέσει ο κόσμος του χρόνου, να είναι πιο άνετος. Το καλό στην όλη υπόθεση είναι ότι οι τοπικοί φορείς, καθ’ όλο το τριήμερο, και από τον Δήμο και από την Περιφέρεια, ήταν εκεί μαζί μας, ήρθαν, δεν πέρασαν απλά. Συζητήσαμε, διασκεδάσαμε και είδαν πώς λειτουργεί η εκδήλωση και όλη τη δουλειά που έχουμε κάνει. Είδαν ποια πράγματα χρειάζονται βελτίωση και μας υποσχέθηκαν, και ο Δήμος και η Περιφέρεια, ότι θα πράξουν αναλόγως.
• Και φαντάζομαι ότι και ο σχεδιασμός είναι πολύμηνος.
Σίγουρα, τουλάχιστον τέσσερις μήνες πριν υπάρχει ένας προγραμματισμός.
• Και δουλεύετε όλοι εθελοντικά, κ. Παπακώστα;
Ασφαλώς, όλα είναι εθελοντικά. Δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα, γιατί δεν έχει έσοδα, ούτε ο Πολιτιστικός Σύλλογος ούτε, αυτονόητα, οι εθελοντές. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, απαγορεύονται όλες οι οικονομικές συναλλαγές.
• Άρα, τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί, τους ενώνει ο τρόπος διασκέδασης, η αγάπη για τη φύση και η ιδέα που ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια σε ένα καφενείο.
Ναι, ακριβώς.
• Είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται και από άλλες περιοχές;
Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω ακριβώς, αλλά μπορώ να σας πω ότι μέσα στον χρόνο δέχομαι τηλεφωνήματα από διαφορετικά άτομα που ρωτούν τι θα γίνει, αν θα γίνει κλπ. Θεωρώ ότι χρόνο με τον χρόνο, ο αριθμός αυτός σίγουρα αυξάνεται.
• Είναι, όμως, εντυπωσιακό κ. Παπακώστα, πόσοι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, από την πόλη, από τα διαμερίσματά τους για να περάσουν ένα τριήμερο ή όσο χρόνο μπορούν να διαθέσουν μέσα στη φύση.
Πραγματικά, και αυτό μας το δηλώνουν και οι ίδιοι εκεί που μιλάμε. Οπως σας είπα, γινόμαστε μια παρέα. Δηλαδή, σίγουρα θα ανταλλάξουμε μια κουβέντα ο ένας με τον άλλον, θα καθίσουμε γύρω από τη φωτιά, θα συστηθούμε, θα μιλήσουμε, θα ανταλλάξουμε απόψεις… Είναι μια διέξοδος από την καθημερινότητα και, επίσης, πολλοί το βλέπουν ως μια από τις τελευταίες εξόδους πριν από τη σεζόν.
• Εσείς, που είστε στον αρχικό πυρήνα των διοργανωτών, πώς το σχολιάζετε όλο αυτό μεταξύ σας;
Υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση, διότι οι κόποι μας ανταμείβονται. Και η ανταμοιβή δεν είναι οικονομική – και ούτε πρέπει πάντα να είναι οικονομική. Εμείς είμαστε χρόνια στον σύλλογο, έχουμε περάσει όλοι από το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου σε διάφορες θέσεις, αλλά και από άλλες θέσεις που αφορούν το χωριό μας, είτε στην εκκλησία είτε στον αθλητικό σύλλογο είτε στο τοπικό συμβούλιο, είμαστε όλοι ενεργοί για το χωριό μας. Οι περισσότεροι, από το 2005, έχουμε περάσει από όλες τις θέσεις. Όταν ξεκίνησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ιστρίου, αν θυμάστε, ξεκινήσαμε πολύ δυναμικά, με συναυλίες και πολύ μεγάλα ονόματα, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Κώστας Μακεδόνας και πολλοί άλλοι. Από τότε μέχρι σήμερα, ουσιαστικά, είμαστε η ίδια παρέα που συνεχίζει τις δράσεις στο χωριό μας.
• Και είναι και η απόδειξη ότι, όταν υπάρχει θέληση, διάθεση και πρόθεση, όλα είναι δυνατά, διότι μιλάμε για ένα μικρό χωριό που κατάφερε τόσα πολλά.
Μιλάμε για ένα χωριό 40 μόνιμων κατοίκων και, αν θυμάμαι καλά, περίπου 250 εγγεγραμμένων. Με τη σωστή παρέα και τα κατάλληλα άτομα, όλα μπορούν να γίνουν. Για να φτάσουμε εδώ, δεν ασχολούνται όλοι με όλα. Έχουμε κάποιους ρόλους. Αν κάποια στιγμή χρειάζεται κάποιος βοήθεια, τότε παρεμβαίνουμε οι υπόλοιποι. Αλλά είμαστε όλοι μαζί.
• Αυτή η παρέα βρίσκεστε όλο τον χρόνο;
Είμαστε όλοι παιδιά από το χωριό, βρισκόμαστε φυσικά και τον χειμώνα, πολλές φορές και τις καθημερινές. Έχουμε συγγενικές σχέσεις μεταξύ μας, έχουμε φιλίες, κουμπαριές… Περνάμε χρόνο μαζί, και οι συζητήσεις μας περιστρέφονται γενικά γύρω από πολιτιστικές δράσεις και το τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερο για το χωριό μας – το Πάσχα, για παράδειγμα, ή τα Χριστούγεννα. Δεν κάνουμε μόνο το τριήμερο κάμπινγκ· προσπαθούμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ιστρίου αποτελείται μόνο από γυναίκες, οι οποίες ουσιαστικά οι περισσότερες είναι οι σύζυγοί μας. Και πρέπει να σας πω ότι αρχικά, πριν παντρευτούμε, δεν τις ενθουσίαζε η ιδέα του χωριού, και τώρα που είναι στον σύλλογο θέλουν να πηγαίνουν στο χωριό πιο τακτικά από εμάς – και μάλιστα, χωρίς να είναι καν από το χωριό!
