Με βαθύτατη θλίψη και ανείπωτη συγκίνηση αποχαιρετώ, έναν ξεχωριστό άνθρωπο, έναν αυθεντικό αγωνιστή της ζωής και της κοινωνίας, έναν πολύτιμο φίλο τον Φίλιππο Ολυμπίτη. Η απώλειά του είναι απώλεια για όλη την Κάλυμνο, για τον χώρο της κοινωνικής προσφοράς, για τον τόπο που υπηρέτησε με ανιδιοτέλεια, ήθος και πάθος.
Ο Φίλιππος αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση των ατόμων με αναπηρία, όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Ήταν η ψυχή και η κινητήριος δύναμη του Συλλόγου ΑμεΑ Καλύμνου, ένας φορέας που, χάρη στη δική του επιμονή και καθημερινή προσπάθεια, απέκτησε φωνή, παρουσία και ρόλο. Η προσφορά του στα κοινά της Καλύμνου και κυρίως στο ευαίσθητο πεδίο της στήριξης των Ατόμων με Αναπηρία υπήρξε πολύπλευρη, διαρκής και ανιδιοτελής. Ήταν η ψυχή του ΕΕΕΕΚ Καλύμνου, του Ειδικού Σχολείου, που αγκάλιασε σαν το σπίτι του. Πίστεψε σε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς και πάλεψε για αυτή με συνέπεια και αξιοπρέπεια μέχρι την τελευταία του πνοή. Είναι τραγική ειρωνεία, μα ίσως και θεϊκή συγκυρία, πως ο Φίλιππος έφυγε μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα. Η παράδοση μας λέει πως εκείνοι που φεύγουν αυτές τις ιερές μέρες, δεν περνούν από Κρίση, γιατί αναχωρούν την ώρα που ο Χριστός βαδίζει τον δικό Του Γολγοθά. Ο Φίλιππος, που κουβάλησε τον σταυρό των άλλων για χρόνια, συνοδοιπορεί τώρα, με ειρήνη και φως, στην Ανάσταση
Είχε έγνοια για κάθε συνάνθρωπό του που δοκιμαζόταν, διεκδικούσε τα αυτονόητα σε μια πολιτεία που συχνά αγνοούσε, και δεν σιώπησε ποτέ μπροστά στην αδικία. Η στάση ζωής του, η συνέπειά του, και η ηθική του πυξίδα αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας. Ο Φίλιππος δεν δίστασε να εκτεθεί, να ηγηθεί, να βάλει πλάτη. Ανέλαβε ευθύνες στη δημόσια ζωή ως δημοτικός σύμβουλος, με μοναδικό του στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων των συμπολιτών του, πάντα με νηφαλιότητα, με επιχειρήματα, με σεβασμό στον θεσμικό του ρόλο και με προσήλωση στον άνθρωπο.
Προσωπικώς είχα τη μεγάλη τύχη να τον γνωρίσω από κοντά και να βιώσω τη σπάνια ποιότητα του χαρακτήρα του. Ήταν από τους ανθρώπους που όταν σου σφίγγουν το χέρι, νιώθεις ότι είσαι σε καλά χέρια. Ειλικρινής, ευθύς, γενναίος, γεμάτος καλοσύνη, χωρίς καμία διάθεση αυτοπροβολής, αλλά με βαθιά συναίσθηση καθήκοντος. Το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο. Η παρακαταθήκη του όμως τεράστια. Το έργο του δεν τελειώνει με την απουσία του. Αντιθέτως, μας δεσμεύει όλους, φίλους, συνεργάτες, θεσμούς, να συνεχίσουμε τον αγώνα του. Να μην αφήσουμε να σβήσει η φλόγα της προσφοράς και της κοινωνικής ευαισθησίας που εκείνος άναψε.
Στην οικογένειά του, εκφράζω τα πιο ειλικρινή και βαθιά μου συλλυπητήρια.
Καλό ταξίδι, Φίλιππε. Η μνήμη σου θα μείνει άσβεστη και το έργο σου οδηγός για όλους μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Καλύμνικης γης…
