Και νέα διάσταση προσέλαβε χθες η πολύκροτη υπόθεση με κατηγορούμενη για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας του 50χρονου ημεδαπού συζύγου της, εργολάβου οικοδομών, από άγνωστους δράστες, μια 39χρονη αλλοδαπή.
Η κατηγορούμενη εγκατέλειψε την οικογενειακή της στέγη στις αρχές Μαΐου 2012. Το θύμα την είχε γνωρίσει μέσω ενός γραφείου από την Αθήνα και την προσέλαβε για τη φύλαξη του ανήλικου παιδιού του, το έτος 2000.
Παντρεύτηκαν το 2007 και απέκτησαν το 2010 ένα αγόρι. Η επίθεση σε βάρος του 50χρονου Ροδίτη εργολάβου, την 2α Μαρτίου 2012, είχε χαρακτηριστεί ως «εξαιρετικά περίεργη».
Ο 50χρονος, όπως έγραψε η “δημοκρατική”, νοσηλεύθηκε στη νευροχειρουργική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου με πολλαπλά κατάγματα στο κεφάλι, που σύμφωνα με τους ιατρούς, προκλήθηκαν από αμβλύ όργανο.
Με βάση τις μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής «Ζέφυρος», δέχτηκε επίθεση, ενώ βρισκόταν στο γραφείο του.
Είχε αναφερθεί τότε ότι κατείχε ένα τσαντάκι που περιείχε 1.600 ευρώ το οποίο, δεν είχε βρεθεί και πιθανολογήθηκε ότι έπεσε θύμα ληστείας.
Ο 50χρονος προσέφυγε χθες ενώπιον της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου και ζήτησε, με αίτησή του, τη διενέργεια κοινωνικής έρευνας για να διαπιστωθεί η ψυχική υγεία του ανήλικου παιδιού του, που διαμένει με την εν διαστάσει σύζυγό του.
Στην αίτηση του διαλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Η σχέση μου με τη σύζυγό μου μέχρι και τη γέννηση του υιού μας, ήταν σχετικά ομαλή, χωρίς να απουσιάζουν μικροκαβγάδες.
Μετά όμως από τη γέννηση του υιού μας, η συμπεριφορά της άλλαξε άρδην απέναντι σε εμένα, με συνεχείς αδικαιολόγητες εκρήξεις θυμού προς εμένα, ενώ στις 14-6-2011 χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση και χωρίς λόγο εγκατέλειψε το σπίτι μας μαζί με το τέκνο μας και άσκησε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον μου, αναγκάζοντάς με να τρέχω από πίσω της κυριολεκτικά, προσπαθώντας να τη συνετίσω και να σώσω το γάμο μου.
Για να καταφέρω δε όλα τα παραπάνω, αναγκάστηκα να παραμελώ την επιχείρηση μου παραγωγής και εμπορίας οικοδομικών υλικών(τσιμεντοσανίδες, γυψοσανίδες κ.λ,π.).
Πράγματι, μετά από δύο μήνες προσπαθειών, η εν διαστάσει πλέον σύζυγος μου επέστρεψε στο σπίτι μας και οι σχέσεις μας έδειχναν να αποκαθίστανται, όμως δεν θα μπορούσα με κανένα τρόπο να φανταστώ τι επρόκειτο να επακολουθήσει.
Πιο συγκεκριμένα, στις 2-3-2012 και περί ώρα 21.00 περίπου, πήγα σε ένα μικρό υπόγειο γραφείο, που διατηρώ για τις ανάγκες της επιχείρησής μου, δίπλα σε αποθήκη μου, επί της οδού Δενδρινού, όπου λίγη ώρα μετά δέχθηκα επίθεση με λοστό από αγνώστους, οι οποίοι με τραυμάτισαν σοβαρότατα στο κεφάλι, αφήνοντας με αβοήθητο μέσα σε μια λίμνη αίματος, έξω από την πόρτα του γραφείου μου.
Πριν χάσω εντελώς τις αισθήσεις μου, χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο το οποίο ήταν πεσμένο μπροστά μου και είδα πως ήταν η σύζυγος μου. Πατώντας με όσες δυνάμεις μου απέμειναν το κουμπί της απάντησης είπα: «με σκότωσαν, είμαι στο γραφείο». Από ό,τι έμαθα εκ των υστέρων, διακομίσθηκα στο Νοσοκομείο πολλές ώρες αργότερα μετά από ειδοποίηση του στενού συνεργάτη μου και ενώ στο διάστημα που μεσολάβησε η σύζυγος μου είχε ήδη μεταβεί στον τόπο του συμβάντος (χωρίς κατά περίεργο τρόπο να ειδοποιήσει την άμεση δράση ή το ΕΚΑΒ).
Λόγω της καθυστερημένης διακομιδής μου στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου (μετά περίπου τέσσερις ώρες), επέζησα από θαύμα λόγω της σωματικής μου αντοχής, όπως μου είπαν αργότερα οι γιατροί του Νοσοκομείου.
Μετά την νοσηλεία μου επί περίπου ένα μήνα και αφού εξήλθα του νοσοκομείου, ενημερώθηκα από άνδρες της Ασφαλείας Ρόδου, συνομίλησα με τον συνεργάτη μου και επανέφερα στην μνήμη μου γεγονότα που πριν δεν μπορούσα να θυμηθώ λόγω των σοβαρότατων χτυπημάτων στο κεφάλι, και συνθέτοντας τα γεγονότα κατέληξα με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι η σύζυγος μου είχε άμεση σχέση με την εναντίον μου εγκληματική επίθεση και ότι έγινε από άτομα, τα οποία επισκέπτονταν το σπίτι μας κατά την απουσία μου και γι’ αυτό αναγκάστηκα να αλλάξω κλειδαριά για λόγους ασφαλείας καθ’ υπόδειξη των ανδρών του Τμήματος Ασφαλείας Ρόδου.
Θυμήθηκα δε, ότι λίγο καιρό πριν την θανατηφόρα επίθεση σε βάρος μου, είχα αναφέρει στη σύζυγο μου ότι αποφάσισα να τροποποιήσω την επιχείρηση μου από Ο.Ε. σε Α.Ε., μεταβιβάζοντας ένα μεγάλο μέρος από τις μετοχές στο γιο μου από προηγούμενο γάμο μου, προκειμένου να εξασφαλίσω το μέλλον του.
Στο επόμενο διάστημα είχα παρατηρήσει μια ακόμα μεγαλύτερη μεταστροφή στη συμπεριφορά της συζύγου μου, η οποία ήταν περιέργως απόμακρη, με απέφευγε συνεχώς, πολλές φορές ούτε καν μου μιλούσε, παριστάνοντας την θυμωμένη, ενώ άλλες φορές ενώ συζητούσε με τα παιδιά της (από προηγούμενο γάμο της) στο σπίτι, μόλις πλησίαζα διέκοπταν τη συζήτηση αλλάζοντας θέμα. Παράλληλα, διαπίστωσα και μια απότομη χειροτέρευση στην συμπεριφορά των παιδιών της προς εμένα και της σχέσης μας γενικά, ενώ μέχρι τότε οι σχέσεις μας ήταν κάτι παραπάνω από αρμονικές. Όλα τα παραπάνω δεν μπορούσα να εξηγήσω, μέχρι την επίθεση εναντίον μου.
Μετά την ανάρρωση μου ανέφερα στην αντίδικο τα συμπεράσματα και τις διαπιστώσεις μου, η οποία έμεινε άναυδη χωρίς να τα αρνηθεί, και την επομένη μέρα 6-5-2012 αποχώρησε εσπευσμένα από την οικία μας με το παιδί μάς εν αγνοία μου.
Εκτός όμως από τα παραπάνω θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής:
1.- Η εν διαστάσει σύζυγος μου ερχόμενη στην Ελλάδα εγκατέλειψε τα δύο ανήλικα (τότε) τέκνα της (ένα γιο και μια θυγατέρα) στην ασθενή μητέρα της, των οποίων τέκνων είχε την επιμέλεια στη Λευκορωσία, όπου κατοικούσε. Γι’ αυτά τα παιδιά δεν επέδειξε ουδέποτε κανένα ενδιαφέρον και εγώ από το 2000 μέχρι και το 2007 τα βοηθούσα, όσο μπορούσα, με αποστολή χρημάτων.
2.- Περαιτέρω, η εν διαστάσει σύζυγός μου κατά τη διαμονή της στην Ελλάδα απέκτησε κακές παρέες, ιδιαίτερα δε είμαι σε θέση να γνωρίζω για μία Ρωσίδα φίλη της, με την οποία επικοινωνούσαν συχνότατα και η οποία της «έβαζε λόγια» και της επηρέαζε άσχημα την ψυχολογία, με αποτέλεσμα εκείνη αργότερα όταν επέστρεφε στην οικία μας να είναι ιδιαίτερα νευρική και να διαμαρτύρεται και να φωνάζει χωρίς λόγο για ασήμαντες αφορμές.
3.- Δυστυχώς, η επιρροή στη σύζυγό μου από τις κακές παρέες που διατηρούσε δεν περιοριζόταν στον ψυχολογικό τομέα. Πιο συγκεκριμένα, οι κακές παρέες της συζύγου μου την έστρεψαν στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, όπως δυστυχώς διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια, αφού αναγκάστηκα να την παρακολουθήσω σε μία προσπάθεια να σώσω το γάμο μου και να μάθω πού εξαφανιζόταν από το σπίτι και επέστρεφε μετά από ώρες. Τότε παρατήρησα και για πρώτη φορά ότι η σύζυγος μου λάμβανε ναρκωτικές ουσίες σε ενέσιμη μορφή και γι’ αυτό και τα χέρια της είχαν έντονα σημάδια από τρυπήματα».
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Γιάννης Ρωμαίος.
