Με την υπ’ αριθμ. 115/2024 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου κρίθηκαν οι εφέσεις που ασκήθηκαν κατά της υπ’ αριθμ. 11/2022 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου μετά την αγωγή ενός κατοίκου του Παραδεισίου που εστράφη κατά ασφαλιστικού συμβούλου που ενεπλάκη στο σκάνδαλο των εικονικών αμοιβαίων κεφαλαίων στη Ρόδο.
Με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή που άσκησε.
Ο ενάγων διεκδικεί συνολικά το ποσό των 418.884 ευρώ από τον ασφαλιστικό σύμβουλο, μια ανώνυμη εταιρεία διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, μια ανώνυμη εταιρεία ασφαλίσεων ζωής, έναν τραπεζικό υπάλληλο και δύο τράπεζες.
Το εφετείο έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή και υποχρεώνει έναν πρώην ασφαλιστικό σύμβουλο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 79.783,07 ευρώ, εκ των οποίων αφενός ποσό 56.848,15 ευρώ υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα εις ολόκληρον με αυτόν η “Thetis ΑΕΔΑΚ» και αφετέρου ποσό 49.100 ευρώ υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα, εις ολόκληρον με αυτόν, ένας τραπεζικός υπάλληλος και η Εθνική τράπεζα, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Το δικαστήριο απήγγειλε σε βάρος των πρώην ασφαλιστικού συμβούλου και του τραπεζικού υπαλλήλου προσωπική κράτηση διάρκειας 7 μηνών ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της παρούσης απόφασης.
Θυμίζουμε ότι αγωγή που έχει υποβάλει η σύζυγός του έχει γίνει δεκτή εν μέρει σε δεύτερο βαθμό, ενώ δεν ευδοκίμησε για το σύνολο των εναγομένων.
Πιο συγκεκριμένα, με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου ευδοκίμησε η αγωγή που άσκησε η σύζυγος του ως άνω ενάγοντος κατά του ασφαλιστικού συμβούλου και μιας ανώνυμης εταιρείας διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων και τους υποχρεώνει να της καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος το ποσό των 246.170,27 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής μέχρι και την εξόφληση.
Με την ίδια απόφαση απορρίφθηκε η αγωγή της ίδιας κατά δύο τραπεζών και 4 τραπεζικών υπαλλήλων.
Εν πάση περιπτώσει, ο ασφαλιστικός σύμβουλος με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δωδεκανήσου κρίθηκε ένοχος για τις πράξεις της πλαστογραφίας και της υπεξαίρεσης σε βαθμό κακουργήματος και τραπεζικός υπάλληλος για την πράξη της άμεσης συνέργειας σε υπεξαίρεση.
Το Πενταμελές Εφετείο με απόφασή του το έτος 2019 έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξή τους για όλα τα προαναφερόμενα αδικήματα, λόγω παραγραφής.
Η αστική αγωγή του ενάγοντος εξετάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου που εξέδωσε απόφαση το έτος 2019 με την οποία μεταξύ άλλων κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής του ως προς την τρίτη και ανέβαλε τη συζήτησή της μέχρι την έκδοση αμετάκλητης ποινικής απόφασης.
Μετά την ως άνω απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου ο ενάγων επανήλθε με κλήση.
Εν πάση περιπτώσει, συνοπτικώς υποστηρίζει ότι γνώριζε από το έτος 1984 τον πρώτο εναγόμενο και ανέπτυξαν στενές φιλικές σχέσεις.
Υποστηρίζει ότι εμφανιζόταν ως πολύ ικανός και έμπειρος ασφαλιστικός και χρηματοοικονομικός σύμβουλος, διευθυντής και προϊστάμενος του υποκαταστήματος του ομίλου εταιρειών ασφαλιστικής εταιρείας στη Ρόδο και ενημέρωσε τον ίδιο και τη σύζυγό του για τα επενδυτικά προϊόντα της εταιρείας διαβεβαιώνοντάς τους ότι θα πολλαπλασίαζαν τα κεφάλαια που θα επένδυαν, λόγω του ό,τι τα προϊόντα αυτά ήταν συνδεδεμένα με μεγάλα αλλοδαπά επενδυτικά σχήματα και επιχειρήσεις που έχαιραν μεγάλης αναγνώρισης σε παγκόσμιο επίπεδο και είχαν σταθερές και εγγυημένες υψηλές αποδόσεις χωρίς τους κινδύνους που ενείχαν οι επενδύσεις στο Χρηματιστήριο Αξιών.
Εκείνος και η σύζυγός του άρχισαν από το έτος 1996 να επενδύουν και το 1998 τον έπεισε να επενδύσει σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων.
Ισχυρίζεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από τις 26.11.1998 έως και τις 10.03.2010, κατέβαλε σ’ αυτόν για το σκοπό αυτό το ποσό των 197.277,98 € συνολικά.
Στις αρχές του έτους 2009 ζήτησε να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, για να εξαγοράσει μέρος των μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων και πίστευε ότι θα απέδιδαν τότε το ποσό των 369.000 €, για να διαπιστώσει όπως ισχυρίζεται ότι είχαν καταρτιστεί ασφαλίσεις ζωής, ότι τα σχετικά ασφαλιστήρια συμβόλαια είχαν ακυρωθεί ή εξαγοραστεί και είχαν καταβληθεί τα προς απόδοση ασφαλίσματα.
Ισχυρίζεται ότι ουδέποτε είχε δώσει εντολή ή την πληρεξουσιότητα για την κατάρτιση συμβάσεων ασφάλισης ζωής, ούτε για την εξαγορά των σχετικών ασφαλιστήριων συμβολαίων, ούτε είχαν υπογράψει τις απαιτούμενες για την κατάρτιση των συμβάσεων αυτών και εξαγορά των συμβολαίων προς αυτήν αιτήσεις.
Το Εφετείο Δωδεκανήσου έκρινε ότι ο ασφαλιστικός σύμβουλος ζημίωσε την περιουσία του ενάγοντος κατά το συνολικό ποσό των 69.783,07 ευρώ, έναντι του οποίου κανένα χρηματικό ποσό δεν αποδείχθηκε να αποδόθηκε στον ενάγοντα, ενώ και ο ισχυρισμός του πρώτου εναγομένου περί ύπαρξης δανείων και δη τοκογλυφικών μεταξύ του ιδίου και του ενάγοντος δεν κρίθηκε βάσιμος.
Εκρινε ακόμη ότι ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι η ένδικη αγωγή, κατά το αίτημά της που στρέφεται σε βάρος της «Alpha Bank Α.Ε.», τυγχάνει αόριστη.
Την υπόθεση χειρίστηκαν για τον ενάγοντα ο κ. Κώστας Κυπραίος και για τους εναγόμενους οι κ.κ. Φώτης Κωστόπουλος, Ακης Δημητριάδης, Θεόδωρος Μπακρατσάς και Αικατερίνη Κυπριώτη.
