Ενοχος διάπραξης των αδικημάτων της συκοφαντικής δυσφήμισης, της ψευδορκίας μάρτυρα και της ψευδούς καταμήνυσης κρίθηκε χθες, ερήμην, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, σε δύο δίκες που διεξήχθησαν ο καταζητούμενος πρώην πρόεδρος του “Aιολικού Πάρκου Pόδου” κ. M. Xατζησάββας.
Στην πρώτη δίκη, του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 30 μηνών μετατρέψιμη προς 5 ευρώ ημερησίως. Κατήγοροι στην υπόθεση ήταν δικηγόρος της Ρόδου και συνταξιοδοτηθείς υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Επενδύσεων και Ανάπτυξης του Υπουργείου Οικονομικών, ενώ στην δεύτερη του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 21 μηνών μετατρέψιμη προς 5 ευρώ ημερησίως για την διάπραξη των δύο τελευταίων αδικημάτων σε βάρος εκλιπόντος διευθυντή υπηρεσίας της πρώην Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Στον ίδιο κατηγορούμενο έχει επιβληθεί εξάλλου ποινή φυλάκισης 21 μηνών μετατρέψιμη προς 10 ευρώ μετά από μήνυση συνταξιούχου δημοσίου λειτουργού, που προΐστατο του Τμήματος Βιομηχανίας της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Οι κατήγοροι στις υποθέσεις που εκδικάστηκαν περιλαμβάνονται μεταξύ των καταγγελλομένων από τον κ. Χατζησάββα για δωροληψία και μεσολάβηση σε δωροληψία για τη διευθέτηση θεμάτων σχετικών με την κατασκευή, αδειοδότηση και λειτουργία του αιολικού πάρκου στη θέση Πιθανίτης του Δήμου Aταβύρου και έχουν απαλλαγεί από τα όσα καταγγέλθηκαν σε βάρος τους.
Θυμίζουμε ακόμη ότι ο κ. Χατζησάββας είχε προβεί σε καταγγελίες σε βάρος δημοσίων λειτουργών που ενεπλάκησαν στην υπόθεση της χωροθέτησης, αδειοδότησης και κατασκευής του έργου του αιολικού πάρκου της εταιρείας «Αιολικό Πάρκο Ρόδου ΑΕ» στη θέση Πιθανίτης στον Ατάβυρο με συνέντευξη του στον δημοσιογράφο κ. Μ. Τριανταφυλλόπουλο, ενώ βρισκόταν (καταζητούμενος) στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες του κ. Χατζησάββα, ο συνταξιοδοτηθείς υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Επενδύσεων και Ανάπτυξης είχε λάβει μίζα ύψους 30 εκατ. δρχ σε λογαριασμό του, αφού τον έπεισε ότι διατηρούσε υψηλότατες κυβερνητικές και υπηρεσιακές επαφές και γνωριμίες καθώς και πολλούς πελάτες σχετικούς με το αντικείμενο του έργου.
Στη δικογραφία περιλαμβάνεται μάλιστα η τηλεφωνική του ατζέντα.
Ο ίδιος επεσήμανε χθες στο δικαστήριο ότι ο κ. Χατζησάββας είχε εμφανιστεί το 1998, ως εκπρόσωπος στην Ελλάδα της εταιρείας Greentech Energy Systems η οποία είχε αντικείμενο τη δημιουργία Αιολικών Πάρκων και είχε ζητήσει τη συνδρομή του για τη δημιουργία Αιολικού Πάρκου στη Νάξο.
Του ανέθεσε, όπως τόνισε, να εντοπίσει τα κατάλληλα σημεία στο νησί για τη δημιουργία του πάρκου και για την κάλυψη των δαπανών του, του κατέθεσε προκαταβολικά στις 10 Σεπτεμβρίου 1998 σε τραπεζικό λογαριασμό του το ποσό των 2 εκατ. δρχ. Υποστηρίζει μάλιστα ότι είχε φιλοξενήσει στο σπίτι του τον Χατζησάββα, υποστηρίζοντας ότι τότε πρέπει να του αφαίρεσε την τηλεφωνική του ατζέντα.
Υποστήριξε παραπέρα ότι ο κ. Χατζησάββας ανέφερε ψευδώς ότι είχε ο ίδιος σχέση με την υπαγωγή της Αιολικό Πάρκο Ρόδου στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου, τονίζοντας ότι επικαλέστηκε το παραστατικό κατάθεσης στο λογαριασμό του, του ποσού των 2 εκατ. δρχ την 10η Σεπτεμβρίου 1998 όταν η αίτηση για την υπαγωγή στις διατάξεις του αναπτυξιακού της Αιολικό Πάρκο Ρόδου έγινε πέντε μέρες μετά και ενώ τα χρήματα αυτά αφορούσαν αποζημίωση για τις υπηρεσίες που παρείχε για το έργο της Νάξου.
Ο δικηγόρος της Ρόδου από την άλλη εξέθεσε ότι ο κ. Χατζησάββας τον ενέπλεξε με καταγγελίες του στην υπόθεση διότι αρνήθηκε να συμπράξει μαζί του στην διάπραξη του αδικήματος της απιστίας σε βάρος της εταιρείας AΒΒ, που είχε αγοράσει την εταιρεία Aιολικό Πάρκο και ότι ψευδώς τον εμφάνισε ως το άτομο εκείνο που μεσολαβούσε για την καταβολή χρημάτων σε δημόσιους λειτουργούς. Τόνισε μάλιστα ότι είχε υπεξαιρέσει χρήματα της εταιρείας και είχε εκδώσει διάφορες επιταγές και προκειμένου να δικαιολογήσει την απώλεια των συγκεκριμένων χρημάτων έφτιαξε το σενάριο ότι είχε δώσει σημαντικά ποσά σε «μίζες».
Στην δεύτερη υπόθεση, με φερόμενο ως θύμα έναν δημόσιο υπάλληλο, που έχει αποβιώσει, ο κ. Χατζησάββας είχε υποστηρίξει ότι του κατέβαλε «μίζα» προκειμένου να εδραιωθεί το Μετοχικό Κεφάλαιο της εταιρείας ύψους 3.096.800.000 δρχ., «παράνομα», επειδή κανένας από τους μετόχους δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να έχει τέτοια ποσά προς διάθεση, σε καμία ΑΜΚ και ειδικότερα ο Δήμος Αταβύρου.
Κρίθηκε ένοχος συκοφαντικής δυσφήμισης, ψευδορκίας και ψευδούς καταμήνυσης
