Όταν ο Κώστας Γεράκης το 2009, δέχθηκε πρόταση από μια εταιρεία κοσμημάτων να φύγει από τη Ρόδο για να αναλάβει το management στην Μπανγκόκ, δεν φανταζόταν ποτέ ότι μερικά χρόνια αργότερα θα είχε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Ταϋλάνδης!
Σήμερα ο Κώστας, που ξεκίνησε το ταξίδι στον κόσμο της μαγειρικής με τρεις συνταγές της μαμάς του, σερβίρει αυθεντικές ελληνικές γεύσεις στους τουρίστες αλλά και τους ντόπιους της μακρινής Ταϋλάνδης στο εστιατόριο “El Greco”, στο νησί Κο Τσαν.
Με φέτα, ελιές, ελαιόλαδο αλλά και τσίπουρο και ρετσίνα από την Ελλάδα, ο Κώστας έχει γίνει ένας από τους καλύτερους πρεσβευτές της Ρόδου, αφού στο εστιατόριό του προβάλλει βίντεο με τις ομορφιές του νησιού μας, παρ΄ότι από την ημέρα που έφυγε δεν ξαναήρθε ποτέ.
Στα πλάνα του είναι η επέκταση του εστιατορίου του στην Μπανγκόκ αλλά και το ταξίδι στη Ρόδο για να γνωρίσει η σύζυγός του αλλά και τα παιδιά του Οδυσσέας και Ελένη, το νησί του μπαμπά το οποίο του λείπει πολύ αλλά… δεν επιθυμεί να επιστρέψει!
• Κώστα, ας ξεκινήσουμε την συνέντευξη, με το πώς βρέθηκες αρχικά στην Ταϋλάνδη.
Το 2009, δέχθηκα μια πολύ καλή προσφορά εργασίας από μια καινούρια τότε εταιρεία κοσμημάτων, για να αναλάβω manager στην Μπανγκόκ, αντικείμενο στο οποίο έχω γνώσεις γιατί το έχω σπουδάσει. Στη Ρόδο, είχα δική μου επιχείρηση, χρυσοχοείο, στην οδό Κωστή Παλαμά. Το 2004 με λήστεψαν, είχα πάθει μεγάλη ζημιά. Εκτοτε δεν κατάφερα να ανακάμψω επαγγελματικά, συνέβησαν και διάφορα άλλα περιστατικά, μπορώ να πω δεν ήμουν ευτυχισμένος, και όταν το 2009 ήρθε αυτή η πρόταση, την δέχθηκα παρ΄ ότι έπρεπε να θυσιάσω πολλά πράγματα.
• Μετά από πόσο καιρό που σου έγινε η πρόταση έφυγες;
Πολύ γρήγορα, μετά από ενάμιση μήνα σχεδόν! Εφτασα στην Μπαγκόνγκ όπου εργάστηκα ως manager στην εταιρεία, η οποία έκανε σχεδιασμό κοσμημάτων και πωλήσεις σε χονδρική και λιανική αγορά. Ολα αυτά μέχρι τις αρχές του 2012. Τότε, είχα γνωρίσει ήδη την σημερινή σύζυγό μου, επαγγελματικά ένιωθα πως η δουλειά αυτή τελικά δεν μου ταίριαζε, ήταν αυτό που λέμε δουλειά γραφείου και ένιωθα εγκλωβισμένος. Για να είμαι ειλικρινής, έμαθα πολλά πράγματα, δεν μετάνιωσα που δέχθηκα την δουλειά αλλά είχε πια κλείσει ο κύκλος μου στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Εκείνη την περίοδο γνώρισα πολύ καλά την Ταϋλάνδη, έμαθα και την γλώσσα…
• Μιλάς ταϋλανδέζικα;
Ναι, βέβαια. Είμαι πλέον 10 χρόνια εδώ αλλά δυστυχώς σε αυτά τα δέκα χρόνια ακόμα δεν έχω καταφέρει να έρθω στην Ελλάδα. Ηταν να έρθω φέτος με την οικογένειά μου, τη σύζυγο και τα παιδιά μου, αλλά κάποια γραφειοκρατικά προβλήματα με την visa δεν επέτρεψαν ούτε φέτος να γίνει αυτό το ταξίδι. Ευελπιστώ του χρόνου…
• Εσύ έριξες μαύρη πέτρα…
Οι συνθήκες το έφεραν έτσι αλλά θέλω να έρθω να δω την μαμά μου που μου έχει λείψει πάρα πολύ, τους φίλους μου, τη Ρόδο…
• Αρα λοιπόν, παραιτείσαι από manager, και…;
Ναι, παραιτήθηκα και ήρθα εδώ στο νησί όπου έμενε και η τότε σύντροφός μου και σήμερα σύζυγός μου. Ετσι κι αλλιώς το διάστημα που είχαμε σχέση, πηγαινοερχόμουν από την Μπανγκόκ. Είχα ρισκάρει πολλά τότε που παραιτήθηκα, διότι δεν είχα άλλη εργασία και επιπλέον οικονομικά δεν ήμουν και πολύ καλά. Ομως ευτυχώς το ρίσκαρα! Το Κο Τσαν είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ταϋλάνδης, με αρκετό τουρισμό. Το καλό είναι βέβαια πως δεν είναι τόσο τουριστικό όσο το Πουκέτ, το Σαμούι και τα Πι Πι Αϊλαντ που γνωρίζετε. Ευτυχώς πολλοί δεν ξέρετε το Κο Τσαν αλλά δεν μας πειράζει καθόλου που έχουμε λιγότερο τουρισμό! Το Κο Τσαν και άλλα δύο νησιά, ανήκουν στο μεγαλύτερο εθνικό πάρκο της Ταϋλάνδης, γι αυτό και έχουμε φοβερή βλάστηση, σπάνια είδη πτηνών, πολλά ελεύθερα ζώα, είναι μοναδική η φύση εδώ.
• Η ιδέα του εστιατορίου πώς ήρθε, ειδικά από τη στιγμή που δεν είχες καμία σχέση με κουζίνα;
Η αλήθεια είναι πως δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ασχοληθώ με την κουζίνα. Οταν ήρθα εδώ, δεν είχα δουλειά, είχα λίγα χρήματα στην άκρη εγώ και λίγα η σύζυγός μου. Για μερικούς μήνες ψαχνόμουν τι θα κάνω επαγγελματικά και πραγματικά πάλεψα μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός μου για να μην επιστρέψω στην Ελλάδα.
Η επιστροφή στην Ελλάδα ήταν η έσχατη λύση μου. Το ένστικτό μου όμως, έλεγε να μείνω. Οπως, ευτυχώς, έγινε. Με πολύ ψάξιμο βρήκα έναν μικρό χώρο, με φθηνό ενοίκιο. Μόλις το είδα, παρ’ ότι ήμουν τσίμα τσίμα με τα χρήματα, το ένστικτό μου με οδήγησε να το κλείσω μέσα σε δύο ημέρες!
Το μαγαζί άνοιξε την 1η Οκτωβρίου του 2012 ως κρεπερί -καφέ μπαρ το οποίο δεν λειτούργησε ποτέ έτσι. Μόλις άνοιξα, που δεν λεγόταν καν El Greco λεγόταν Delight, σέρβιρα κρέπες, σάντουιτς και πού και πού σουβλάκι, κυρίως για μένα. Από τις πρώτες μέρες που ανοίξαμε και είχαμε και τους πρώτους πελάτες, όλοι μα όλοι με ρωτούσαν γιατί δεν έχω ελληνικό φαγητό! Ετσι, ξεκίνησα με παρότρυνση των πελατών και κάθε μέρα έκανα κι ένα διαφορετικό φαγητό.
• Εσύ μαγείρευες;
Ναι και συνεχίζω ακόμα και σήμερα! Μετά από πολλές δοκιμές έβαζα κάθε μέρα κι ένα ελληνικό φαγητό στο μενού και κάπως έτσι εξελίχθηκε το μαγαζί στο εστιατόριο που έχω σήμερα. Ως χόμπι η μαγειρική μού άρεσε αλλά μαγείρευα μόνο για φίλους. Οταν όμως κάνεις κάτι με αγάπη και μεράκι το κάνεις καλά και επιπλέον έχεις διάθεση να το εξελίξεις.
• Συνταγές της μαμάς έχεις στον κατάλογο;
Είχα ξεκινήσει το εστιατόριο με τρεις συνταγές της μητέρας μου! Η μία ήταν για μουσακά, η άλλη ήταν για σουτζουκάκια και η τρίτη ήταν για καλαμάρι γεμιστό.
• Γλυκά φτιάχνεις;
Εκτός από brownies δεν φτιάχνω τίποτα άλλο. Εχω μπακλαβά στον κατάλογο, κρέπες, το κλασικό γιαούρτι με μέλι και καρύδια, banana sticks. Τον μπακλαβά δεν τον κάνω εγώ, είμαι τυχερός διότι είναι ένας Ελληνας φίλος στην Πατάγια, ο οποίος έχει ανοίξει επιχείρηση κι αυτός στην Ταϋλάνδη και η δουλειά του είναι να φτιάχνει μπακλαβά και μου το στέλνει οδικώς!
• Μέσα σε επτά χρόνια, λοιπόν, το μαγαζί εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά εστιατόρια της Ταϋλάνδης.
Θεωρούμαστε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του νησιού και για πολλούς ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Ταϋλάνδης. Κάθε χρόνο από το 2014 παίρνουμε certificate of excellence από τις πλατφόρμες Booking.com και Tripadvisor και αυτό μας κάνει να συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη αγάπη και μεράκι.
• Ποιες γεύσεις προτιμούν οι πελάτες;
Σχεδόν όλα! Ο μουσακάς μας είναι το best seller φαγητό, όπως και η πιατέλα με γύρο, το αρνί το κλέφτικο αλλά και το αρνί σε πίτα, όπως επίσης το σουβλάκι, έχουμε πίτα με γύρο χοιρινό και με κοτόπουλο. Οι γεύσεις είναι ίδιες με της Ελλάδας, διότι χρησιμοποιώ κυρίως προϊόντα που μου στέλνουν από την Ελλάδα. Είμαι ο μόνος που χρησιμοποιώ φέτα, ελιές και ελαιόλαδο από την Ελλάδα. Από ποτά έχω ούζο, τσίπουρο, ρετσίνα και σε λίγες ημέρες περιμένω και μπύρα “ΜΥΘΟΣ”!
• Οι πελάτες σου στην Ταϋλάνδη είναι εξοικειωμένοι με το τσίπουρο και την ρετσίνα;
Ναι αμέ! Εχουμε τον ίδιο τουρισμό που έχει και η Ρόδος και μάλιστα είναι πάρα πολλοί οι τουρίστες που μου λένε “έχουμε πάει διακοπές στο νησί σου ή θα πάμε για διακοπές και στο νησί σου”, ή σε κάποιο άλλο νησί της Ελλάδας.
• Αλλοι Ελληνες που ζουν στο νησί υπάρχουν;
Στο νησί είναι άλλοι δύο αλλά σε όλη την Ταϋλάνδη είναι λιγότεροι από 200 Ελληνες.
• Το εστιατόριο δουλεύει όλο τον χρόνο;
Ναι, εμείς έχουμε και ενοικιαζόμενα δωμάτια και ένα family bangalow και το κυριότερο είναι ότι το σπίτι μας είναι μέσα στην επιχείρηση και έτσι λειτουργούμε όλο τον χρόνο. Επιπλέον οργανώνουμε private boat trips στα γύρω νησιά τα οποία περιλαμβάνουν ελληνικό μπάρμπεκιου σε ιδιωτικό νησί και περνάμε πάρα πολύ ωραία, είναι μια δραστηριότητα που έχει μεγάλη απήχηση στους τουρίστες μας.
• Πλέον έχεις δημιουργήσει τη δική σου οικογένεια στην Ταϋλάνδη, έχεις και δύο παιδάκια, τον Οδυσσέα και την Ελένη.
Ναι, ο Οδυσσέας είναι έξι ετών και η Ελένη τριών.
• Εχουν επαφή με το ελληνικό στοιχείο τα παιδιά;
Βέβαια! Ο Οδυσσέας χθες για παράδειγμα φορούσε μπλούζα με την σημαία της Ελλάδας. Συνέχεια με ρωτάει πότε θα πάμε στην Ελλάδα να γνωρίσει και τη γιαγιά που της μιλάει από το Skype… Μιλάνε αγγλικά και ταϋλανδέζικα και με ρωτάνε συνέχεια να τους κάνω μετάφραση στα ελληνικά. Στο εστιατόριο προβάλλω αρκετά βίντεο της Ρόδου, τα οποία τα παρακολουθούν και οι πελάτες αλλά και τα παιδιά μου. Μου λείπει πολύ η Ρόδος, δεν μου λείπουν όμως οι νεοέλληνες και η νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα, βάζοντας και τον εαυτό μου μέσα.
Αν είχαμε την κουλτούρα των Ταϋλανδών διατηρώντας στοιχεία σεβασμού, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης και το δέσιμο μεταξύ οικογένειας αλλά και φίλων, η εικόνα στην Ελλάδα θα ήταν πολύ διαφορετική σήμερα.
• Απ’ όσο αντιλαμβάνομαι δεν έχεις στα πλάνα σου επιστροφή στην Ελλάδα
Οχι, σε καμία περίπτωση. Νιώθω πολύ ευτυχισμένος εδώ με την οικογένειά μου και με την επιχείρησή μου. Μου λείπουν πολλά πράγματα από την Ελλάδα, αλλά έτσι κι αλλιώς σε αυτή τη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα.
• Τα πλάνα σου για την επιχείρηση ποια είναι;
Εχω πολλά στο μυαλό μου γι αυτό και δεν σκέφτομαι επιστροφή στην Ελλάδα. Στην Ταϋλάνδη, αν είσαι εργατικός και κάνεις έξυπνες κινήσεις, έχεις την δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα. Ενα από τα πλάνα μου, είναι στο άμεσο μέλλον να επεκτείνω την επιχείρησή μου στην Μπανγκόκ, σκεπτόμενος και την εκπαίδευση των παιδιών μου στα οποία θέλω να δώσω τα καλύτερα εφόδια.
• Φίλοι σου από τη Ρόδο, έρχονται στο Κο Τσαν για διακοπές;
Ναι! Εχει έρθει ο αδελφικός μου φίλος Μεμέτ Ουγκιανίκ δύο χρονιές και τον περιμένω και πάλι τον Οκτώβριο! Η παρέα μου, οι κολλητοί μου, ήρθαν για πρώτη φορά την Πρωτοχρονιά που μας πέρασε και γιορτάσαμε όλοι μαζί! Είχα να τους δω όλα αυτά τα χρόνια και ήρθαν να κάνουμε μαζί Πρωτοχρονιά και χάρηκα πάρα πολύ που ξαναβρεθήκαμε μετά από όλα αυτά τα χρόνια.
• Πιο πολύ από τη Ρόδο τι σου λείπει;
Μου λείπουν πολλοί φίλοι που θέλω να δω, μου λείπει η θάλασσά μας, εδώ η θάλασσα είναι διαφορετική είναι πολύ ζεστή, μα πάνω απ΄όλα μου λείπει η μανούλα μου! Θέλω πολύ να δω τη μητέρα μου, που την βλέπω μόνο στο Skype…
