Κύριε Πρόεδρε,
Για οτιδήποτε έχουμε την «χρήση» του οφείλουμε να το προστατεύουμε, να το βελτιώνουμε και να το αναβαθμίζουμε.
Το Νησί και η πόλη μας, είναι για εμάς ένα ανεπανάληπτο δώρο της ΦΥΣΗΣ και των προγόνων μας, πολλοί ήταν οι ΘΕΟΙ που μεταξύ τους διαγκωνίζονταν για το ποιος θα ήταν ο προστάτης- ιδιοκτήτης του.
Οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές, οι δράσεις μας, οι ενέργειες και παραλήψεις μας, δεν διακρίνονται για τον σεβασμό και την εκτίμηση, του δώρου που μας έχει προσφερθεί.
Θα ήταν ίσως όλα διαφορετικά, αν είχαμε συναίσθηση του σε ποιό τόπο ζούμε, ποιο είναι το ιδιαίτερο «ιστορικό του βάρος» και οι ιδιαίτερες φυσικές ομορφιές του.
Δομημένο και αδόμητο περιβάλλον οφείλουν να προσφέρουν στους μόνιμους κατοίκους κατ αρχήν και στους επισκέπτες δευτερευόντως συνθήκες διαβίωσης ανθρώπινου περιβάλλοντος.
Η ευθύνη δεν βαρύνει μόνο τους θεσμοθετημένους φορείς, Δήμο, Περιφέρεια, Επιμελητήρια, βουλευτές και κομματικές οργανώσεις, βαρύνει όλους μας, τον κάθε ένα από εμάς στο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Πολλές είναι οι φορές που σε διάφορες εκδηλώσεις, διάφοροι παράγοντες τονίζουν, ίσως υπέρ το δέον, την συμμετοχή των Ξενοδόχων στην δημηγιουργία αυτου που αρεσκόμεθα να αποκαλούμε «τουριστικό θαύμα».
Κανένας δεν έχει την διάθεση να αγνοήσει την συμβολή κάποιων και πρωτίστως της Πολιτείας με την όποια θεσμοθετημένη μορφή της, στην υποδομή του νησιού και της πόλης.
Αυτά που έγιναν κάλυπταν ή καλύπτουν ανάγκες προγενεστέρων ετών, το παρόν και το μέλλον συνεχώς ανεβάζουν τον πήχυ και στο τέλος αντί να τον υπερβούμε θα περνάμε από κάτω του.
Η πόλη μας «πάσχει» και η ποιότητα ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών μας παίρνει την κατιούσα, μέρα με την ημέρα, η επισήμανση δεν αφορά μόνο τους θεσμοθετημένους φορείς, αφορά όλους μας.
Η εξέλιξη ειδικά της πόλης για πολλά χρόνια αφέθηκε στην δύναμη «αναγκαιοτήτων και οικονομικών συμφερόντων».
Κανένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, καμμιά προσπάθεια χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων, κανένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός στέγασης των Υπηρεσιών και τέλος κανένας σχεδιασμός αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας Δήμου και Περιφέρειας.
Ιστορικά νεοκλασικά και όχι μόνο κτίρια οδηγούνται στην απαξίωση και την κατάρρευση, λύση δεν είναι η κατ επιλογή παραχώρηση και εκμετάλλευση τους, με λογικες που προσβάλλουν τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας.
Κατανοώ τις δυσκολίες για την αξιοποίηση των ακινήτων, δεν κατανοώ το γεγονός ότι ίσως είμαστε μια από τις λίγες πόλεις, η οποία δεν έχει κανένα σημείο αναφοράς, σημείο αναφοράς δεν είναι η παλιά πόλη, ως σημείο αναφοράς είναι εκείνο που στην
συνείδηση των πολιτών είναι ο χώρος συνάντησης με τους φίλους και τους γνωστούς.(ισχύει για την πόλη συνολικά και για τις γειτονιές)
Η πόλη μας μετά την εφαρμογή του δικού τους Ιταλικού ρυμοτομικού σχεδίου (έγινε για την εξυπηρέτηση των δικών τους σχεδίων), δημιούργησε μια μεγάλη έκταση πρασίνου, το οποίο λόγω του ότι δεν υπήρξε κανένας προγραμματισμός, αφέθηκε στην τύχη του και είναι έξω από τη ζωή της πόλης.
Προ ημερών, εκνευρισμένη με συνάντησε μια κυρία που είχε την φαεινή ιδέα να φτάσει πεζή μέχρι το Μανδράκι, μέσα από το πάρκο της Έπαυλης και το πάρκο της Δημοκρατίας.
Βρωμιά και δυσωδία η αγανακτισμένη έκφραση της, δεν θέλησα να απαντήσω, θεωρώ ότι τα πάρκα της πόλης πρέπει να μπουν και να γίνουν κομμάτι της ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών.
Θα είναι σημαντική η προσφορά της ΕΝΩΣΗΣ σας κύριε Πρόεδρε, αν πάρετε την πρωτοβουλία για την εκπόνηση χωροταξικών σχεδίων για όλα τα πάρκα της πόλης και την υιοθέτηση από τα μέλη σας της τμημάτων, για την συντήρηση τους.
Το κόστος είναι μικρό, το όφελος μεγάλο, για την όποια κουβέντα έστω και αρνητική στην πρόταση, είμαι στην διάθεση σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την πρόσκληση.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 15/6/2022
