Σειρά παρανομιών αποκαλύφθηκαν με την υπόθεση της καντίνας στο Γαϊδουρονήσι. Το φαινόμενο, που αν σκαλίσει κανείς αφορά κι άλλες περιοχές, αποκαλύπτει ότι η συμμόρφωση στο νόμο και ο σεβασμός στη βιωσιμότητα αποτελεί γράμμα κενό για πολλούς στον τουρισμό.
Πέρα από τα φαινόμενα φοροδιαφυγής, στο Γαϊδουρονήσι καταγράφονται κι άλλες πολλές παρανομίες. Το μέρος αποτελεί προστατευόμενο μέρος από τη Natura, κι ως εκ τούτου η ανάπτυξη εγκαταστάσεων γίνεται υπό αυστηρή επιτήρηση.
Το ζήτημα, προφανώς, δεν πρέπει να οδηγήσει σε οριζόντιες απαγορεύσεις που θα κλειδώσουν ένα μοναδικό προορισμό. Χρειάζεται πλαίσιο και συνεννόηση υπηρεσιών για να γίνει εφικτή η αξιοποίηση με όρους βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής. Άλλωστε δεν είναι η μόνη. Στην Κρήτη, μόνο, η παραλία Πρέβελη, το Βάι, ο Μπάλος, το Λαφονήσι και το Κεδρόδασος αποτελούν στολίδια της Μεγαλονήσου. Αν εξαιρέσει κανείς το Κεδρόδασος σε όλα τα άλλα καταβάλλεται σημαντική προσπάθεια προστασίας από τους φορείς.
Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση οι τοπικές κοινωνίες να βρουν περπατησιά και να αξιοποιήσουν τα μέρη αυτά αλλά και να τα προστατέψουν παράλληλα. Διαφορετικά το «μοντέλο Γαϊδουρονήσι» ως αντίληψη για την παραβατικότητα θα υπονομεύσει τον τουρισμό συνολικά.
Γιώργος Αλεξάκης