Ο όμιλος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων ΚΥΠΡΙΩΤΗ με αφορμή την κατάθεση κοινής ΕΡΩΤΗΣΗΣ πέντε βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κάνοντας χρήση του ονόματος του για την εξυπηρέτηση αμιγώς κομματικών σκοπών, τοποθετείται ως ακολούθως:
Η προσπάθεια να εμφανισθεί, η κατά την τρέχουσα και μόνο, τουριστική περίοδο αναστολή εργασιών μίας εκ των εταιρειών του ομίλου ΚΥΠΡΙΩΤΗ, σαν απόφαση της Διοίκησής του και η συσχέτισή της με τυχόν νομοθετικές αβελτηρίες όσον αφορά την προστασία των εργαζομένων, πόρρω απέχει από την πραγματικότητα, την οποία ευλόγως αγνοεί όποιος ευρίσκεται μακριά από τους εργαζόμενους, το επιχειρείν, αλλά και την πραγματική οικονομία.
Παρότι ο όμιλος τα τελευταία δέκα και πλέον έτη επλήγη από την παρατεταμένη οικονομική ύφεση αλλά και από άλλα αιφνίδια και απρόβλεπτα γεγονότα (κατάρρευση διεθνών τουριστικών πρακτορείων, Thomas Cook κ.λ.π., μεταναστευτικό, καταστροφικός σεισμός του 2017, παρατεταμένη πολιτική αστάθεια λόγω των επαναλαμβανόμενων εκλογικών διαδικασιών και του δημοψηφίσματος το 2015, επιβολή των capital controls κ.λ.π.) όχι μόνο διατήρησε αλλά επαύξησε τις θέσεις εργασίας του, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα πλήρως και ακριβοχρόνως όλες του υποχρεώσεις προς εργαζομένους του-«τους ανθρώπους» του, που τον εμπιστεύτηκαν, τον στήριξαν, τον τίμησαν και εξακολουθούν να τον τιμούν με την εργασία τους και την συνεργασία τους.
Ακόμη και μεσούσης της πρωτοφανούς πανδημίας του covid-19 που ανέστειλε ή διαφοροποίησε τις εργασιακές σχέσεις σε όλον τον πλανήτη, ο όμιλος δραστηριοποιήθηκε έστω και μερικώς την τουριστική σαιζόν 2020, παρέχοντας απασχόληση και πλήρη κάλυψη του προσωπικού του.
Η κατά την τρέχουσα περίοδο, αναστολή εργασιών της επιχείρησης, ήταν απόρροια της επί μακρώ ανηλεούς καταδίωξης του ομίλου από μέρος συστημικών Τραπεζών που με παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές (Καταγγελίες δανειακών συμβάσεων, κλείσιμο λογαριασμών, αίτηση για την θέση του ομίλου σε αναγκαστική διαχείριση εν λειτουργία, απόπειρες πλειστηριασμού του συνόλου των ξενοδοχείων του κ.λ.π.) και αφού πρώτα κράτησαν τον όμιλο σε επιχειρησιακή και οικονομική ομηρία και ασφυξία για περίοδο άνω των 10 ετών, επιδίωξαν ανεπιτυχώς, την διακοπή της λειτουργίας του, την κατάπτωση των εμπορικών συμβολαίων του, την λύση των εμπορικών συνεργασιών του αλλά και των εργασιακών συμβάσεών του, με σκοπό την παράδοση του (ως κουφάρι, όπως ήλπιζαν) σε funds της επιλογής τους.
Όταν ο όμιλος, -που με την λειτουργία του απέφερε εκατομμύρια Ευρώ στο Δημόσιο στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στον Τουρισμό και στην Εθνική και τοπική οικονομία-, αγωνιζόταν μόνος και «πλήρως αποκλεισμένος» από το
τραπεζικό σύστημα και με ίδια μέσα ώστε να αμυνθεί στις επιθέσεις, διατρανώνοντας με κάθε τρόπο ότι με τις παράνομες τραπεζικές μεθοδεύσεις -που έχουν όλες πλέον απορριφθεί ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΩΣ με δικαστικές αποφάσεις-, διακυβεύεται η λειτουργία του και συνακόλουθα η διατήρηση των 700 και πλέον θέσεων εργασίας, ΟΛΟΙ, οι σημερινοί «υπερασπιστές» των εργασιακών σχέσεων, περί άλλων ετύρβαζαν.
Ακόμη και κατά την τρέχουσα περίοδο, η επιχείρηση θα μπορούσε να λειτουργήσει εάν και πάλι δεν είχε αποκλειστεί, εξαιτίας των ενεργειών των Τραπεζών, από τις προϋποθέσεις για την λήψη των επιδοτήσεων, των ενισχύσεων και των προγραμμάτων στήριξης που έχει θεσμοθετήσει η Κυβέρνηση για την στήριξη του Τουρισμού, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.
Σημειώνεται ότι ακόμη και σήμερα και παρά το γεγονός ότι όλες οι δικαστικές αποφάσεις έχουν δικαιώσει ΠΛΗΡΩΣ τον όμιλο ΚΥΠΡΙΩΤΗ έναντι των Τραπεζών, οι Τράπεζες εξακολουθούν παντελώς αναιτιολόγητα και με αδιαφανή κριτήρια, να αρνούνται την είσοδο υψηλότατων επενδυτικών κεφαλαίων στην επιχείρηση, δια μέσω των οποίων και θα αποπληρώνονταν τα δάνειά τους και θα συνέχιζε την λειτουργία της η επιχείρηση και θα εξασφαλίζετο η συνέχιση της απασχόλησης των εργαζομένων της, αποφέροντας αντίστοιχα οφέλη στην τουριστική αγορά και στην οικονομία.
Η διάσωση των θέσεων εργασίας προϋποθέτει την διατήρηση των επιχειρήσεων και δη των υγιών και βιώσιμων. Η ΕΡΩΤΗΣΗ των κ.κ. βουλευτών της αντιπολίτευσης θα είχε αποτέλεσμα εάν είχε την τόλμη και το πολιτικό σθένος να αναζητήσει την πραγματική αιτία του προβλήματος, που δεν είναι άλλη από την εσφαλμένη διαχείριση των δανείων των επιχειρήσεων μέσω των τραπεζικών πρακτικών που οδήγησαν αργά αλλά σταθερά επιχειρήσεις, εργαζόμενους και οικονομία, αλλά και τις ίδιες τις Τράπεζες στις σημερινές ατραπούς.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ
