Στην μείωση της γραφειοκρατίας για την επιχειρηματικότητα με σκοπό να είναι απλούστερη η επένδυση από τους ενδιαφερόμενους φιλόδοξους επιχειρηματίες αλλά και στην αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα αναφέρθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης κ.Δένδιας σε ομιλία του σε εκδήλωση του Ελληνικού Συλλόγου Αποφοίτων LSE
Σύμφωνα με τον κ. Δένδια μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου, να έχουν καταργηθεί το 70% των απαιτούμενων διαδικασιών αδειοδοτήσεων έναρξης ή λειτουργίας των επιχειρήσεων, μέσω μιας πρωτοποριακής μεθόδου που σχεδιαζεται σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα, με στατιστική απεικόνιση των δεδομένων κινδύνου για την κοινωνία σε τρεις κατηγορίες: «Η μία κατηγορία περιλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα της οικονομικής δραστηριότητας και δεν χρειάζεται καμία αδειοδότηση, απολύτως καμία. Όλα τα περίπτερα στην Ελλάδα μπορούν να δουλεύουν χωρίς άδεια, η κοινωνία δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο από αυτή και από πολλές άλλες δραστηριότητες.» ανέφερε ο υπουργός Ανάπτυξης Μία άλλη κατηγορία, η οποία είναι περίπου το 20% της οικονομικής δραστηριότητας, μπορεί να αδειοδοτείται, να καταθέτει φάκελο και να ελέγχεται δειγματοληπτικά. Σκοπός είναι η μείωση της γραφειοκρατίας σε όλο τον ευρύτερο τομέα της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Είτε αυτό είναι η σύσταση μιας εταιρείας είτε το καταστατικό μιας ανώνυμης εταιρείας.
Ο υπουργός αναφέρθηκε στο αγγλικό Company Act που όπως είπε είναι περίπου το 1/10 ενός καταστατικού ελληνικής ΑΕ. Υπάρχουν πάρα πολλά διεθνή πρότυπα που πρέπει να αντιγράφούν .
Ο κ.Δένδιας ανέφερε επίσης ότι πρέπει να έρθουμε στην καινοτομία για να δημιουργήσουμε φιλικό οικοσύστημα. Η καινοτομία δεν επιβάλλεται, δεν διδάσκεται από πάνω προς τα κάτω, δεν οριοθετείται. Μπορούμε όμως να δημιουργήσουμε ένα συνολικό πλαίσιο θεσμών, μέσα σε εισαγωγικά, που θα της επιτρέψουν να ανθίσει. “Incubators”, “business angels”, “seed capital”, όροι γνωστοί σε εσάς, είναι αρκετά άγνωστοι στην Ελλάδα.
«Φανταστείτε έναν νέο άνθρωπο, του οποίου ο πατέρας δεν έχει διαμέρισμα για να το προσημειώσει, δεν έχει χρήματα να προσφέρει ως εγγύηση, έχει όμως μια εξαιρετική ιδέα και την έχει πάει στο γραφείο μεταφοράς ενός ελληνικού πανεπιστημίου και ζητά βοήθεια για να μετατρέψει την ιδέα σε προϊόν και το προϊόν σε εμπορεύσιμο αγαθό, που να μπορεί να το βγάλει στην αγορά και να το εξάγει. Φανταστείτε τι έχει να αντιμετωπίσει, φανταστείτε τη στιγμή που ένα νέο παιδί 22 χρονών περνάει το κατώφλι μιας τράπεζας, χωρίς να έχει δικά του χρήματα, χωρίς να έχει λογαριασμό, χωρίς να έχει περιουσία, πηγαίνει στον διοικητή του υποκαταστήματος καταστήματος και λέει «με συγχωρείτε έχω μια πάρα πολύ καλή ιδέα, μήπως έχετε τη δυνατότητα να με χρηματοδοτήσετε παρακαλώ;». Εξαρτάται από την ευγένεια του διευθυντή του υποκαταστήματος της τράπεζας πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να φύγει χωρίς λάβει ότιδήποτε.» Ο υπουργός στην ομιλία του ανέφερε επίσης τα κάτωθι: Αυτά όλα μπορούμε να τα θεραπεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε τα διαρθρωτικά ταμεία για να τα θεραπεύσουμε. Και πρέπει να σας πω ότι τα χρήματα δεν είναι πολλά.
Έχουμε σπαταλήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε άχρηστες υποδομές στη χώρα, σε κτίρια δεξιά και αριστερά, όταν μπορούμε με ελάχιστες δεκάδες εκατομμύρια να κάνουμε τεράστια διαφορά. Και αυτά είναι χρήματα που μοχλεύονται γιατί παρακρατάμε τα royalties και επιστρέφονται. Μπορούμε να αλλάξουμε συνολικά την ελληνική οικονομία. Χρησιμοποιούμε τα παραδείγματα των transfer offices των βρετανικών και των αμερικανικών πανεπιστημίων, έχουμε ζητήσει και από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να μας παράσχει τεχνογνωσία. Έχουμε συνεργασία με τον οργανισμό YOZMA, τον οργανισμό που μετέτρεψε το Ισραήλ από τη δεκαετία του 70 που ήταν μια αγροτική οικονομία των κιμπούτς σε μια εκπληκτική εξαγωγική βιομηχανία ηλεκτρονικών. Έχουμε κάνει έναν οδικό χάρτη με βήματα που θα αρχίσουν να υλοποιούνται τους μήνες που έρχονται. Πρέπει να σας πω πως ό,τι σας λέω δεν είναι μακροπρόθεσμο. Ο ορίζοντας είναι ο Ιούνιος του 2015. Και καταλήγω στο ότι θα αλλάξουμε τελείως το πτωχευτικό δίκαιο, την αντιμετώπιση που υπάρχει για την πτώχευση.
Αντιμετωπίζουμε δηλαδή εξαιρετικά θετικά το ρίσκο, θέλουμε να πείσουμε την νέα γενιά των Ελλήνων ότι αξίζει να επιχειρεί. Αν δεν τα καταφέρει και εφόσον έντιμα προσπάθησε, υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία. Η λογική του ότι επειδή όντως μια φορά δεν τα κατάφερε πρέπει για πάντα να βγει από την αγορά και να τον βάλουμε τιμωρημένο σε έναν Τειρεσία και να μην μπορεί ποτέ να πάρει ξανά στα χέρια του ένα μπλοκ επιταγών, είναι μια αντιμετώπιση που δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Άλλωστε είναι μια αντιμετώπιση που δεν βρίσκει κανείς πουθενά αλλού στον κόσμο. Το ρίσκο πρέπει να ενθαρρύνεται, όχι να τιμωρείται. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα από την αντίληψη του Πτωχευτικού Δικαίου που υπάρχει στο υφιστάμενο δίκαιο, ή σε κάθε περίπτωση που υπήρχε στην χώρα μέχρι την αναθεώρηση του Πτωχευτικού Δικαίου το 2007, τότε δηλαδή που τουλάχιστον τις ακρότητες τις μαζέψαμε λίγο. Μέχρι το 2007 ο «πτωχός» μπορούσε να τιμωρείται με στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, η μετεξέλιξη δηλαδή σήμερα του θεσμού της δουλείας στο Ρωμαϊκό Δίκαιο. Παύει να είναι πολίτης. Πας λοιπόν να κάνεις μια επιχείρηση, δεν σου πάνε καλά τα πράγματα, και ποια είναι η συνέπειά σου, χάνεις τα πολιτικά σου δικαιώματα. Το σχέδιο το έχουμε ήδη έτοιμο και έχουμε αρχίσει να συζητάμε και με την Τρόικα, ένα νέο Πτωχευτικό Δίκαιο αλλά και ένα Πτωχευτικό Δίκαιο των ιδιωτών, το οποίο δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα στην Ελλάδα. . Έρχομαι λοιπόν τώρα στα θέματα της ρευστότητας. Η οικονομία χρειάζεται χρήμα και νομίζει ότι συμφωνούνε όλοι σε αυτό.
Τα προβλήματα τα διακρίνουμε σε 3 διαφορετικά σημεία. Καταρχήν τα προβληματικά δάνεια, τα NPLs. Εκεί κάνουμε την μεγαλύτερη προσπάθεια αναδιάρθρωσης ιδιωτικού χρέους που έχει γίνει ποτέ στην ανθρωπότητα, το οποίο δεν έχει γίνει κατανοητό. Επειδή ο όρος «κόκκινα δάνεια» εξάπτει τη λαϊκή φαντασία και περισσότερο τα Μέσα Ενημέρωσης σε αυτό αναφέρονται, δεν έχει δοθεί αντίστοιχη σημασία στο σκέλος της αναδιάρθρωσης των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν κόκκινα δάνεια. Το συνολικό αντικείμενο αυτής της ρύθμισης υπερβαίνει τα 60-70 δις ευρώ και εφόσον τα καταφέρουμε, – και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε – θα είναι κάτι που θα παραδίδεται και θα διδάσκεται στην Ευρώπη και στον κόσμο τα χρόνια που έρχονται. Το δεύτερο έχει να κάνει με τις επιχειρήσεις των οποίων τα χρέη επιβαρύνονται περισσότερο λόγω των υψηλών επιτοκίων της κρίσης, καθώς δανείστηκαν κατά την κρίση με 8-12%. Εκεί έχουμε κάνει μια πολλή μεγάλη διαπραγμάτευση με την ΕΕ, για να μπορέσουμε να επιδοτήσουμε τα επιτόκια με 2-3 μονάδες και πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. Έχουμε πετύχει να έχουμε εξαιρετικές συμμαχίες, με τον κ. Σόιμπλε, τον κ. Γκάμπριελ, τον κ. Σαπέν, ελπίζω να συναριθμήσουμε τον κ. Γιούνγκερ τις επόμενες μέρες μεταξύ των συμμάχων μας, θα είναι κάτι εξαιρετικό που θα καταφέρει η Ελλάδα και ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Το τρίτο είναι στις νέες επιχειρήσεις, στις νέες προσπάθειες. Εκεί έχουμε καταρχήν φτιάξει ένα υπόδειγμα που λέγεται Institution for Growth, με γερμανική βοήθεια και χρήματα. Αν αυτό λειτουργήσει σωστά, ελπίζουμε να ξεκινήσει να δουλεύει τον Νοέμβριο. Από εκεί και πέρα θα το μετατρέψουμε σε μια αναπτυξιακή τράπεζα υπό την μορφή όχι του retail banking αλλά fund of funds η οποία θα μπορεί αντιμετωπίσει τα market failures και να βοηθήσει την οικονομία εκεί που χρειάζεται. Μπορούμε και έχουμε τα χρήματα να το κάνουμε.
www.dikaiologitika.gr
