Η αισιόδοξη πλευρά της ζωής μιας 6μελούς ροδίτικης οικογένειας

Συνέντευξη
στη Μαίρη Φώτη

Στον καιρό της οικονομικής κρίσης, των δυσκολιών και των ανατροπών, υπάρχουν κι εκείνοι που επιλέγουν να βλέπουν την φωτεινή πλευρά της ζωής και να αναζητούν την θετικότητα των πραγμάτων.
Ο Νεκτάριος Ιωσηφίδης και η σύζυγός του Μαριάνθη Καραγιάννη, είναι νέοι γονείς, έχουν τέσσερα παιδιά και παρόλο που είχαν την ευκαιρία να αναζητήσουν καλύτερη προοπτική στο εξωτερικό, επέλεξαν να μείνουν στην Ρόδο και να το παλέψουν εδώ «γιατί αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να τον στηρίξουν».
Σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο κ. Νεκτάριος Ιωσηφίδης λέει ότι ακόμα και σήμερα, στον καιρό των μνημονίων, αν ξεκινούσε τώρα την οικογένειά του πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνε γιατί αυτό είναι «η μεγαλύτερη ευτυχία του ανθρώπου».
Παρακινεί τα νέα ζευγάρια να τολμήσουν να κάνουν οικογένεια, μιλά για την καθημερινότητα της δικής τους οικογένειας, «αποδομεί» την σπουδαιότητα των υλικών αγαθών και θέλει τα παιδιά του να γίνουν καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι πολίτες «για να βάλουν το δικό τους λιθαράκι στην ανοικοδόμηση αυτής της “έρημης” τοπικής κοινωνίας που ζούμε»…

• Πόσα παιδιά έχετε;
Εχω τέσσερα παιδιά. Τον Νίκο 12 ετών, την Μαριλίζα 10 ετών και τα δίδυμά μου, την Δούκισσα-Αγγελική και την Γαβριέλλα-Σαββίνα που είναι 8 ετών.
• Η μεγάλη οικογένεια ήταν επιλογή;
Ηταν δική μου επιλογή. Εχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια χωρίς αδέλφια, με γονείς πολύ μεγαλύτερους από εμένα και πάντα ήθελα να κάνω πολλά παιδιά και σε μικρή ηλικία. Τα παιδιά μου, τα βλέπω σαν αδέλφια μου.
• Υπάρχει προοπτική για πέμπτο παιδί;
Θα μπορούσε αλλά για την ώρα δεν το έχουμε κατά νου.
• Η σύζυγός σας είχε την ίδια επιθυμία με εσάς, ήθελε μεγάλη οικογένεια;
Η σύζυγός μου ήθελε τρία παιδιά. Η τρίτη εγκυμοσύνη μάς επεφύλασσε δίδυμα και αυτό ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.
• Στον καιρό της οικονομικής κρίσης, πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά;
Κάποιοι άνθρωποι, δεν θα σκέπτονταν καν να κάνουν τέσσερα παιδιά. Εγώ, αν ξεκινούσα σήμερα την οικογένειά μου, πάλι η απόφασή μου θα ήταν η ίδια, πάλι θα έκανα τέσσερα παιδιά.
• Τα παιδιά σας, είναι παιδιά της «οικονομικής κρίσης», τουλάχιστον τα δίδυμα.
Ολοι είμαστε παιδιά της οικονομικής κρίσης! Το ζητούμενο όμως είναι πώς χειρίζεσαι και πώς αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα και τι τελικά θέλεις από τη ζωή σου.
• Είναι «βαρόμετρο» για τη δημιουργία οικογένειας, τα υλικά αγαθά που είσαι σε θέση να παρέχεις στα παιδιά σου; Πολλά νέα ζευγάρια, αποθαρρύνονται εξαιτίας της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας, όπως προκύπτει και από επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Τα υλικά αγαθά, είναι ένα βασικό στοιχείο, δεν νομίζω όμως ότι είναι ο κυριότερος παράγοντας. Για εμάς τουλάχιστον, ως νέοι γονείς, δεν ήταν αυτός ο βασικός παράγοντας. Μεγαλώνοντας τέσσερα παιδιά, από νεαρή ηλικία, καταλάβαμε με την σύζυγό μου ότι δεν ήταν αυτό το βασικό ζητούμενο. Σημασία έχει να δώσεις εφόδια στα παιδιά σου να γίνουν καλοί άνθρωποι και να αντιλαμβάνονται την ζωή απολαμβάνοντας τις ωραίες πτυχές της, να μην ζουν μίζερα.
• Εργάζεστε και οι δύο γονείς;
Ναι, εργαζόμαστε και οι δύο. Εγώ στον τουριστικό τομέα και η σύζυγός μου στον ιδιωτικό, απασχολούμαστε μόνο στην διάρκεια της σεζόν. Προσπαθούμε να παρέχουμε καλής ποιότητας ζωή στα παιδιά μας, δουλεύοντας σκληρά το καλοκαίρι και απολαμβάνοντας ποιοτικό χρόνο τον χειμώνα.
• Πώς είναι μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Σε πολλούς ίσως φανεί δύσκολη, αλλά εμάς αυτή είναι η καθημερινότητά μας και μας αρέσει. Το πρωί ξεκινάμε να πάρουμε τα παιδιά στο σχολείο, όταν η σύζυγος δουλεύει θα αναλάβω εγώ το μαγείρεμα και αντίστροφα, το μεσημέρι τα παίρνουμε από το σχολείο και το απόγευμα ξεκινάμε τα φροντιστήρια και τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Είναι μια καθημερινότητα με ένταση και τρέξιμο, αλλά εμείς την απολαμβάνουμε.
• Στον φιλικό ή στον οικογενειακό σας περίγυρο, υπάρχουν άλλες πολυμελείς οικογένειες;
Όχι, δεν υπάρχουν. Πολλές φορές στον περίγυρό μας εκπλήσσονται με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την ζωή, την καθημερινότητα, τις δυσκολίες. Πάντα με το χαμόγελο όμως καταφέρνουμε να αντεπεξέλθουμε και στα εύκολα και στα δύσκολα.
• Υποθέτω ότι δεν θα είναι λίγες οι δυσκολίες της απαιτητικής καθημερινότητας μιας πολυμελούς οικογένειας.

Υπάρχουν σαφώς δυσκολίες στην καθημερινότητα, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια πολυμελή οικογένεια που τα παιδιά είναι ηλικίας από 8 έως 12 ετών. Πέρα από το πρόγραμμά τους και τις μετακινήσεις τους, έχουμε να διαχειριστούμε ένα παιδί που μπαίνει στην εφηβεία, κάποια ορισμένες φορές ζηλεύουν τα αδέλφια τους – που είναι φυσιολογικό – πρέπει να μοιράζουμε τα υλικά αγαθά εξίσου ώστε όλα να είναι χαρούμενα και ικανοποιημένα… Κάθε μέρα είναι μια πρόκληση. Όμως, το μεγαλύτερο ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να δώσουμε καλές αρχές στα παιδιά μας και σωστές βάσεις.
• Ενας νεαρός μπαμπάς τεσσάρων παιδιών, τι θα έλεγε σε νέα ζευγάρια που φοβούνται να κάνουν το βήμα για τη δημιουργία οικογένειας;
Εχω να πω, εκφράζοντας και την σύζυγό μου γιατί σε αυτό ταυτίζονται οι απόψεις μας, πως δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Είναι η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορεί να έχει κανείς και για να ολοκληρωθεί ως άνθρωπος και για να δει τον εαυτό του να εξελίσσεται. Η μεγαλύτερη επιβράβευση για την απόφαση να δημιουργήσει κανείς οικογένεια, είναι η χαρά που θα εισπράττει καθημερινά από τα παιδιά του, βλέποντάς τα να μεγαλώνουν. Είναι τα χαμόγελα που θα αντικρίζει όταν επιστρέφει εξουθενωμένος από την δουλειά στο σπίτι του και πώς όλη η κούραση της ημέρας εξαφανίζεται όταν θα ακούει τη λέξη «μπαμπά» ή «μαμά».
• Είναι σημαντικό αυτό να το ακούμε από έναν νέο γονιό. Πόσων ετών ήσασταν όταν γίνατε πρώτη φορά μπαμπάς;
Ημουν στα 27 και το έκανα από καθαρή επιλογή. Ηταν συνειδητή απόφαση. Όπως σας είπα, η ηλιακή διαφορά που είχα με τους γονείς μου ήταν πολύ μεγάλη που παρόλο που δεν μου στέρησαν ποτέ τίποτα, μου έλειπε να έχω έναν αδελφό ή μία αδελφή, να μοιραστούμε πράγματα μαζί. Ετσι αποφάσισα να κάνω πολλά παιδιά. Η αλήθεια είναι πως όσοι δεν γνωρίζουν ότι έχω τέσσερα παιδιά, εκπλήσσονται ευχάριστα όταν το πληροφορούνται. Μπορώ να πω, ότι αφού συζητήσουμε, μπαίνουν σε σκέψη πριν αποκλείσουν το ενδεχόμενο της πολυμελούς οικογένειας.
• Η πολιτεία, το κράτος παρέχουν στήριξη στις πολύτεκνες οικογένειες;
Το κράτος κάποτε βοηθούσε. Τώρα, μετά από τις αλλαγές των τελευταίων ετών, κάποιες παροχές δεν υφίστανται πλέον. Όμως δεν νομίζω ότι αυτός είναι βασικός παράγοντας για να κάνεις μια πολυμελή οικογένεια. Πρέπει να μπορείς να βασιστείς στις δικές σου δυνάμεις για να κάνεις αυτό το βήμα, όχι να το κάνεις περιμένοντας στήριξη στη συνέχεια από την πολιτεία.
• Στα χρόνια αυτά, που άλλαξαν οι ζωές όλων μας λόγω της οικονομικής κρίσης, σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε από την Ελλάδα, να αναζητήσετε στο εξωτερικό καλύτερη προοπτική για εσάς και τα παιδιά σας;
Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτήκαμε με την σύζυγό μου, η οποία έχει καταγωγή από την Ισπανία, όπου υπάρχει υποδομή για να κάνουμε μια νέα αρχή. Όμως, αφού το συζητήσαμε, αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ και να το παλέψουμε γιατί είμαστε Ελληνες και θέλουμε να βοηθήσουμε τον τόπο μας. Αγαπάμε την πατρίδα μας και στο κάτω κάτω, έστω και με λίγα ζόρια, θα τα καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα.
• Πήρατε λοιπόν την απόφαση να μείνετε και να το παλέψετε… Πώς φαντάζεστε το μέλλον των παιδιών σας;
Η σύζυγός μου κι εγώ, θέλουμε πρώτα απ΄όλα να τους δώσουμε σωστές βάσεις και αρχές για να γίνουν καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι, να σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Από κει και πέρα, όπως τα φέρει η ζωή και ο χρόνος. Θα θέλαμε να σπουδάσουν, αν αυτό είναι επιλογή τους, και να μπορέσουν κι εκείνα με τη σειρά να βάλουν ένα λιθαράκι στην τοπική μας κοινωνία, η οποία χρειάζεται πολλά για να ανοικοδομηθεί.

• Μιας και αναφερθήκατε στην τοπική κοινωνία, να πούμε ότι είστε ενεργός πολίτης, δεν παρακολουθείτε απαθής τις εξελίξεις. Ασχολείστε με τον εθελοντισμό και γενικά δραστηριοποιείστε όπου κρίνετε ότι υπάρχει ανάγκη παρέμβασης. Τι χρειάζεται λοιπόν, για να ανοικοδομηθεί η κοινωνία που ζούμε;
Στην Ρόδο, ενώ υπάρχουν πολλοί καλοί άνθρωποι και ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, που θέλουν να συνεισφέρουν και να βοηθήσουν, υπάρχουν κάποιοι ανασταλτικοί παράγοντες που εμποδίζουν αυτή την προσπάθεια. Υπάρχουν πολλοί καρεκλοκένταυροι σε αυτό το νησί, που κατά καιρούς βολεύονται και δεν αφήνουν αυτό τον τόπο να αναπτυχθεί όπως του αξίζει. Είναι ένας επίγειος παράδεισος με μεγάλες προοπτικές, είναι ένας τόπος ανώτερος από άλλους και της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά δεν έχει την τύχη που του αξίζει, επειδή κάποιοι θέλουν να βολεύονται στις θέσεις τους. Για να ανοικοδομηθεί αυτή η έρημη η κοινωνία, χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον τοπικό πολιτικό τομέα, να μπουν άνθρωποι στις θέσεις αυτές που αγαπάνε πραγματικά τον τόπο μας που θα τον βοηθήσουν να ομορφύνει, να εξελιχθεί, να γίνει καλύτερος και για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας.
• Κλείνοντας την συνέντευξη, πείτε μας το συστατικό για μια ευτυχισμένη οικογένεια…
Το συστατικό για μια ευτυχισμένη οικογένεια, είναι να υπάρχει θέληση και από τους δύο. Πριν κανείς προχωρήσει στην δημιουργία οικογένειας, θα πρέπει να έχει κατασταλάξει, να τα έχει βρει με τον εαυτό του, να έχει επιλέξει τον άνθρωπο που θέλει να περάσει μαζί του το υπόλοιπο της ζωής του. Μια επιτυχημένη και ισορροπημένη σχέση μεταξύ των γονέων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ισορροπημένη και επιτυχημένη οικογένεια.