Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν περισσότεροι από ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2017. Όπως εξηγεί η Eurostat, ένας άνθρωπος θεωρείται ότι βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού όταν θεωρείται φτωχός, δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, είτε ζει σε κατάσταση ένδειας, δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις, είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας, δηλαδή που κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά».
Στην Ελλάδα το 2017 βρίσκονταν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού το 34,8% του πληθυσμού (3,7 εκατ. άνθρωποι), έναντι 28,1% το 2008.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το αντίστοιχο ποσοστό έπεσε το 2017 στο 20,3% (113 εκατ. άνθρωποι ή ένας στους πέντε), κάτω από τα επίπεδα του 2008 (23,7%, ή ένας στους τέσσερις).
Ειδικότερα, όσον αφορά την Ελλάδα, σε συνθήκες φτώχειας βρίσκεται το 20,2% του πληθυσμού, σε συνθήκες ένδειας το 21,1%, ενώ ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας το 15,6% του πληθυσμού.
Τα αντίστοιχα μέσα ποσοστά στην Ε.Ε. είναι 16,9%, 6,9% και 9,3%.
Στις άλλες χώρες
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε χειρότερη θέση σε σύγκριση με την Ελλάδα όσον αφορά τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό βρίσκονται η Βουλγαρία (38,9%) και η Ρουμανία (35,7%).
Στον αντίποδα, με ποσοστά φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού μικρότερα του 20% βρίσκονται η Τσεχία (12,2%), η Φιλανδία (15,7%), η Σλοβακία (16,3%), η Ολλανδία (17%), η Σλοβενία και η Γαλλία (17,1%) και η Δανία (17,2%), η Σουηδία (17,7%) η Αυστρία (18,1%)και η Γερμανία (19%).