Συμπληρωματική ανάκριση διενεργείται από την τακτική Ανακρίτρια Ρόδου πριν την περαίωση της δικογραφίας, που έχει σχηματιστεί σε βάρος δύο δημόσιων λειτουργών, με βάση τα διαλαμβανόμενα σε πόρισμα επιθεωρητών της Οικονομικής Επιθεώρησης Κρήτης για την καθυστέρηση καταβολής του αντιτίμου της αξίας δημοσίων ακινήτων που εκποιήθηκαν με τις διατάξεις του νόμου 719/1977.
Στο πλαίσιο της δικαστικής έρευνας έχει διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη από τον κτηματομεσίτη κ. Κάλλιστο Διακογεωργίου, που προσδιορίζει την αξία 14 ακινήτων, που εκποιήθηκαν στο Κανδηλί, στη Μεσαναγρό, στη Λαχανιά, στην Κατταβιά, και στα Κοσκινού, συνολικού εμβαδού 49.358 τ.μ. στο ποσό των 34.482.575 δραχμών (101.196,11 ευρώ).
Η πραγματογνωμοσύνη διενεργήθηκε για την πληρότητα της δικογραφίας, που έχει σχηματιστεί σε βάρος των κατηγορούμενων για απιστία περί την υπηρεσία με ζημία του Δημοσίου, που υπερβαίνει τα 150.000 ευρώ, της ηθικής αυτουργίας στην πράξη αυτή, της ψευδούς βεβαίωσης με ζημία άνω των 120.000 ευρώ και της ηθικής αυτουργίας στην πράξη αυτή.
Οι διώξεις που έχουν ασκηθεί είναι με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου (1608/50).
Οι δύο κατηγορούμενοι έχουν ήδη απολογηθεί δύο φορές για την υπόθεση και την προσεχή Τρίτη ένας εξ’ αυτών έχει κληθεί για συμπληρωματική απολογία μόνο για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, στο κατηγορητήριο που έχει σχηματιστεί αποδίδεται στο δημόσιο λειτουργό ότι είχε εμφανίσει το τίμημα της αγοράς των ακινήτων ως καταβληθέν προκειμένου να προχωρήσει η εκποίηση.
Όπως έγραψε η “δημοκρατική”, η δίωξη σε βάρος τους ασκήθηκε µετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης που αφορούσε τον τρόπο αποπληρωµής του τιµήµατος προνοµιακών δηµοσίων ακινήτων που εκποιήθηκαν σε εξευτελιστικές τιµές µε νοµότυπη διαδικασία.
Δύο επιθεωρήτριες της Οικονοµικής Επιθεώρησης Κρήτης, που επιλήφθηκαν έρευνας για την υφαρπαγή δηµοσίων ακινήτων µε τη χρήση ανυπόστατων αποφάσεων εκποίησης, που έφεραν πλαστές υπογραφές νοµαρχών, που υπηρέτησαν στα Δωδεκάνησα, αφού ερεύνησαν ενδελεχώς 16 περιπτώσεις του είδους, αποφάνθηκαν και για περιπτώσεις νοµότυπων εκποιήσεων ακινήτων και διαπίστωσαν ότι ορισµένα αποπληρώθηκαν 10 έτη και άνω µετά την εκποίησή τους αλλά και ότι διεπράχθησαν παραβάσεις του Ν. 719/77.
Από τις επιθεωρήτριες εξετάστηκαν µεταξύ άλλων και 11 περιπτώσεις ακινήτων του δηµοσίου που εκποιήθηκαν νομίμως αλλά η αποπληρωµή τους έγινε µετά την πάροδο 10ετίας.
Από τον έλεγχο των υποθέσεων, που το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από αρκετά χρόνια, οι επιθεωρήτριες διαπίστωσαν ότι ορισµένες αναφέρονται σε υποθέσεις µε πρόσωπα που εµπλέκονται στη δηµιουργία πλαστών τίτλων, οι περισσότερες δεν ήταν σύµφωνες µε τις διατάξεις του Ν. 719/77 και συγκεκριµένα σε 4 περιπτώσεις το διεκδικούµενο ακίνητο ήταν διαφορετικό από το τελικώς εκποιούµενο, είτε δεν ζητήθηκε η γνώµη της πολεοδοµικής υπηρεσίας είτε αυτή ήταν αρνητική µε αποτέλεσµα να περιέλθουν σε ιδιώτες ακίνητα µε πολύ ευνοϊκές διατάξεις.
Επίσης παρήχετο το δικαίωµα σε Έλληνες το γένος, να ζητήσουν (υποβολή αίτησης στην Υπηρεσία επίσης συνοδευόµενη µε µία σειρά δικαιολογητικών) την απόδοση (δωρεάν επιστροφή) σε αυτούς ακινήτων πρώην ιδιοκτησίας των, που οι Ιταλοί τους είχαν αφαιρέσει µε το «δίκαιο του κατακτητή».
Διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων ότι ένα ακίνητο στα Κοσκινού εµβαδού 1.800 τ.µ. εκποιήθηκε το 1989 έναντι 540.000 δρχ καταβλητέο σε 20 εξαµηνιαίες δόσεις. Το τίµηµα καταβλήθηκε τον Ιούνιο του 2001 µετά από 12 έτη. 6 τµήµατα δηµοσίου ακινήτου εµβαδού 11.051 τ.µ. εκποιήθηκαν το ίδιο έτος έναντι 55.250 δρχ και αποπληρώθηκαν µετά από 13 έτη. Δύο ακίνητα στη Λαχανιά εµβαδού 15.850 τ.µ. εκποιήθηκαν έναντι 7.051.010 δρχ και το τίµηµα καταβλήθηκε ολόκληρο µετά από 10 χρόνια. Ένα ακίνητο έκτασης 7.103 τ.µ. στην Κατταβιά εκποιήθηκε έναντι 21.309 δρχ. και το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από 12 χρόνια.
Για τα δύο τελευταία ακίνητα δεν είχαν ακολουθηθεί μάλιστα οι προβλέψεις του νόµου καθώς τα τοπογραφικά δεν είχαν θεώρηση της πολεοδοµίας.
Σε άλλη περίπτωση για ακίνητα συνολικής έκτασης 48.780 τ.µ. στη Λαχανιά το τίµηµα καταβλήθηκε µετά από 13 και 16 χρόνια.
Η κατηγορούμενη, που θα εξεταστεί την Τρίτη, έχει καταθέσει ότι ο αριθμός των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί στην ΚΥΔ με τις παρατάσεις που δόθηκαν μέχρι και την καταληκτική προθεσμία υποβολής τους ήταν υπερβολικά μεγάλος εκτιμώντας μάλιστα ότι είχαν υποβληθεί 9.000 αιτήσεις, οι περισσότερες χωρίς δικαιολογητικά. Κατέθεσε επίσης ότι οι αποφάσεις που είχαν εκδοθεί για την εξαγορά δημοσίων ακινήτων ανέρχονται σε 5000 περίπου.
Επεσήμανε ακόμα ότι τις περισσότερες φορές, παρόλο που οι αποφάσεις εξαγοράς εξεδίδοντο και υπογράφοντο από το Νομάρχη, οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι κατά κύριο λόγο ήταν γεωργοί και χαμηλής κοινωνικής τάξεως, δεν προσήρχοντο για να καταβάλουν το τίμημα και το φόρο μεταβίβασης, με αποτέλεσμα να λιμνάζουν οι υποθέσεις και να μην ολοκληρώνεται η παραλαβή τους από τους δικαιούχους.
Κατέθεσε μάλιστα ότι η ευχέρεια της διοίκησης για την ανάκληση των αποφάσεων για τις οποίες εκκρεμούσε η αποπληρωμή σύμφωνα και με απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ήταν δυνητική, ενώ δεν υπήρχε δυνατότητα να διαφοροποιηθεί η αξία των ακινήτων.
Εξήγησε παραπέρα ότι καμία απόφαση δεν έχει ανακληθεί, ενώ από καμία απολύτως διάταξη δεν προκύπτει χρονικός περιορισμός καταβολής του τιμήματος και Φ.Μ.Α.
Η εκτίμηση του εκποιούμενου-παραχωρημένου ακινήτου γίνεται, όπως τόνισε, κατά τη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής, εξηγώντας μάλιστα ότι οι νόμοι για την απόδοση – εξαγορά δημοσίων ακινήτων ήταν καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα και ο σκοπός τους δεν ήταν εισπρακτικός.
Επεσήμανε ότι με την ΔΚ 3332/80/2-10-1993 απόφαση Νομάρχη Δωδ/σου εκποιήθηκαν σε μια κάτοικο Ρόδου, δύο τμήματα επιφάνειας 4200 τμ. και 11650 τμ., ιδιοκτησίας του δημοσίου στη Λαχανιά αντί τιμήματος 4.351.010 δρχ.
Η ίδια δεν ασχολήθηκε με τον έλεγχο, επεξεργασία δικαιολογητικών, αυτοψίες, και την εφαρμογή της διαδικασίας του Ν. 719/77 και ότι η ανάμειξή της με την υπόθεση περιορίστηκε στην κοινοποίηση της απόφασης.
Μετά από διαφωνία που είχε ανακύψει για το τίμημα αυτό ορίστηκε από τον τότε Νομάρχη και πληρώθηκε.
Από εκεί και πέρα με την ΔΚ 427/85/29-7-1986 απόφαση εκποιήθηκε σε έναν άλλο κάτοικο Ρόδου τμήμα επιφανείας 2354 τμ στα Κοσκινού αντί τιμήματος 470.800 δρχ. Η ανάμειξή της και στην υπόθεση αυτή, όπως είπε, περιορίστηκε στην κοινοποίηση της απόφασης.
Με τις ΔΚ 4867/78/1106/85/11-2-1987 και ΔΚ 3059/84/11-2-1987 αποφάσεις εκποιήθηκαν σε έναν κάτοικο Ρόδου δύο τμήματα επιφάνειας 9000 τμ και 14.500 τμ στη Λαχανιά και δύο ολόκληρα ακίνητα στην ίδια περιοχή επιφανείας 10000 τμ, αντί τιμήματος 224.120 δρχ και 60.000 δρχ.
Για την προκείμενη υπόθεση, όπως είπε, ενήργησε σύμφωνα με τις υποδείξεις του τότε προϊσταμένου της υπηρεσίας και του επόπτη, ενώ τόνισε, ότι δεν μπορεί εκείνη να δώσει καμία εξήγηση για το τι έγινε με την πρωτοκόλληση εγγράφου, εάν δεν καταχωρήθηκε στο βιβλίο.
Με την ΔΚ 2719/85/22-6-1992/342/2002 απόφαση εκποιήθηκαν δύο τμήματα επιφάνειας 2648 και 4455 τμ., στην Κατταβιά αντί τιμήματος 21.309 δρχ. Η κατ’ εκτίμηση αγοραία αξία των ακινήτων ανέρχεται σε 213.090 δρχ.
Με την ΔΚ 2719/85/10-5-1989 απόφαση του Νομάρχη εκποιήθηκαν σε μια κάτοικο Ρόδου, έξι τμήματα συνολικής επιφάνειας 11051 τμ στη Μεσαναγρό, αντί τιμήματος 55.255 δρχ. Λόγω διαφωνίας το τίμημα προσδιορίστηκε με απόφαση Νομάρχη και καταβλήθηκε.
Εχει επισημάνει ακόμη ότι το τίμημα για την εκποίηση των ακινήτων προσδιοριζόταν από την ΔΟΥ Ρόδου και όχι από την ΚΥΔ.
Ως συνήγορος υπεράσπισής της παρίσταται ο δικηγόρος κ. Τάσος Διάκος.
